Nata_Kruk

... to dołująca piosenka, ale wiele tutaj takich treści i naprawdę słyszę to z melodią... Nocne niebo, aż "ciężkie" od gwiazd, jeżeli czyste niebo... lubię je obserwować. Pozdrawiam.

... Dekaos, chyba łącznie... niełatwo

... takie muszą być i na szczęście są... każdy ma takie dni i to jest fajne. Przyjemna ostatnia strofkla.

Przepraszam, czy.. sowa.. to ona, czy on.? Co do pary... ciekawe, kto by przewodził.?..:) ps. znowu żartuję, bo mi troszkę weselej.

................... :D ... domyśłam się, że żartujemy, ale podrzuć drugą paczuszkę.! Podaję dłoń... ze mnie także... zawsze coś zmodzę...;))

... w żadnym razie.. zarzut.. do Twoich wierszy trzeba zrobić pierw kawę i zasiąść do czytania.. kiedyś zrobię dwie..:) i tak szczerze, najczęściej wyłapuję krótsze formy... ale kiedyś Cię "prześwietlę"... ;)

... tak, chyba wiem, co miałaś na myśli i... .. podrzuć chusteczki, znowu mimochodem.. "oplułam" ekran... :))

... niech zdarzy Ci się taka wiosna, jak w Twoim wierszu. Ładnie, ciekawie.

... dziwnie, a bo to mało dziwów na tym świecie.? Sztacheto... :)

... powiało romantyzmem w Twoich wersach, treść taka jak lubię.

Wiersz ze stycznia 21 roku... musiało mnie coś ważnego zająć, że nie masz tu ani słowa ode mnie, a szkoda by było. Piękny wiersz, ileż mądrych wersów, porównań... Powtórka pierwszego wersu w ostatniej, przypomnienie, że to właśnie... pomiędzy ścianą a wnętrzem pokoju istnieje przestrzeń jak azyl nadziei :) oraz zakończenie... ... kiedyś... wszyscy się tam znajdziemy, niejeden odetchnie może, z powodu... ktoś inny... uszczęśliwi się w nadziei, że... Celowo nie skończyłam zdań. Piękny wiersz.! ps. Następnym razem daj większą czcionkę... musiałam mikroskop z laboratorium wywlec.. ;)

... tak, jest naprawdę nieźle... ale wobec tematu, który podjąłeś, całość jawi mi się bardzo dobra. Mnie także dreszcze przeszły i.. nie trzeba o nic pytać, co najwyżej.. domyślić się... Raz jeszcze, dużo ciepła.. dla Ciebie. ps. to przerażająco smutny wiersz, co dobrze oddałeś w strofach.!

Mam podobne wrażenia, jak ..sowa.. Wplotłeś też inwersje, ale przy całości treści, jest ok. Temat na czasie. Tak, to życie na raty. Pozdrawiam.

... cały czas to powtarzam pod przypadkowo wybranymi utworami... :) Naprzykrzam się, w końcu mnie rózgami pogonią... hmm, owinę się w kołdrę. Serdeczności Tobie.

:))

... mnie ta osobliwa 'przypadłość' została do dzisiaj... :) ... wobec tego nie jesteś odosobniony... :))... to także moja niegdysiejsza specjalność. Dzięki za Marię Koterbską. GrumpyElf(ko)... ... no to czekam... :) i nie uwierzę, że nie podołasz... to proste - wspomnienia - żyją w nas. Dziękuję Wam z serca... :) Pozdrawiam. Phuruchiko, Jacku S... Wam także, dziękuję za czytanie.

GrumpyElf(ko).... bardzo dziękuję za ciepłe słowa. Zazdroszczę widoku 'płynących latawców'.. :) Marcin K.. Phuruchiko... dzięki za czas... (chyba nikogo nie pominęłam) Ślę pozdrowienie.

.. ładnie z tym... czekaniem.. w tytule... :)

... Marek... wiersz, jak to u Ciebie.. fajny.. ale jedno słowo bym wymieniła, ze względu na dziwaczne skojarzenia.... Zrobisz jak chcesz.. ja czytałam dla siebie... .... który rozwiewa nasze ciała....

.. to co kursywą, szczególnie dla mnie... :) Ewo... dosięgła.. chyba nie najlepiej wygląda/ czyta się/ brzmi w uszach... Moim zdaniem, lepiej by pasowało... sięgnęła nagich gałęzi.... lub.. dosięgnęła... osobiście, wolałabym pierwsze słowo. Serdecznie pozdrawiam.

Franku... masz konkretne pozycje, mowa o długości wiersza... tutaj, dołączam do Kolegów, poprzedników. Masz dar rymowania.. jest ironia, itp itd... Fajne, po prostu. Pozdrawiam.

Kwiatuszku.. już jest tytuł, nie chciałabyś wyciąć.. nadzieja.. z treści.? Całość podoba mi się, szczególnie zakończenie... zerknij, jak mi się "to" czytało, nieco inny układ wersów... co Ty na to.? Pozdrawiam, sorry za zamieszanie w przestawkach..:) Nadzieja ponoć umiera ostatnia właśnie ją pochowałam pod spróchniałą wierzbą na bezkresnym pustkowiu kwiatów nie położę nigdy tam nie rosły

...(nie) zbyt.. i to jak.. ZBYT.. Piękna kołysanka.

Kwiatuszku... :) ... ładnie ujęte.. to stanowczo za mało, sorry za moją dygresję... :) Zdzisławie, tytuł przyciągnął, no i to, że Twój... Szczerze... nie lubię "pobazgranych" ciał ludzi.. coś naprawdę delikatnego może być, ale pokrywanie ciała siecią tatuaży, to już przesada, dla mnie oczywiście. Wiersz, już po pierwszym czytaniu bardzo zagrał mi w myślach.! .. dłutem wyrywamy słowa... tatuaż na kamiennych skórach... piękne to jest.!!!!! Dalej równie ciekawie.! Nie ma doskonałości, za to są... nostalgie, zwątpienia, radości.. nawet te we łzach... Sny mają to do siebie, że te ciekawe, gdy tylko otworzymy oczy.. znikają jak pył zabrany podmuchem wiatru.. Cudowne zakończenie.! Spokój (też niepokój) jak pustka pomiędzy strofami.. naprawdę bardzo poetycko.! Ode mnie.. wielgachny PLUS. Wszystkiego dobrego, Tobie i.. w ogóle.

Natuskaa... o Twoim pisaniu można powiedzieć, że masz swój styl... dłuższe formy i niebanalna treść. Chociażby, jak ta powyżej. Pozdrawiam.