Sfinks13

przy blasku gwiazd los nas zbratał świat przestał istnieć w szarej rzeczywistości nie można było rozerwać naszego przeznaczenia burza po burzy a z nią cierpienia piorun uderzył w magnes siła go rozerwała i między nami wyrosła ściana zarysy wspomnień ty w nich gościsz lecz nie ma już bez skazy miłości

Ładne i mądre przesłanie , a tytuł super podoba się wiersz Heh nie mam czasu ale napiszę sedno gdyż dawno u Ciebie nie byłem. Zasadnicza sprawa nasuwająca się to ludzie nie zdają sobie sprawy ze słowa kocham i rzucają ten wyraz jak mięso zazwyczaj kocham Cię za trettterte i banialuki i dla mnie to już fałsz albo głupota. W Twoim wierszu kocham, bo jesteś to wyczerpująca odpowiedz szczera i prawdziwa,co nie podważa psychologii ani życiowej prawdy. Myślę , że wiesz o co chodzi, gdyż za długi wywód można o tym pisać. Może tak: Kocham Cię( ty moje )kochanie, a przy zwadzie bił ją na kolanie.:):):)):) sedrecznie i ciepło 13

akurat zajrzałam, więc wtrącę się niechcący...13-tka pewnie lata używa, ale to tylko moje domysły :) Jak zawsze masz rację słoneczka życzę 13

Witaj nikt mnie nie zranił i jednak jak już pisałem nie mam czasu przez ciepłe lato, gdyż życie jest krótkie , a ja lubię szaleć:):):) jednak zastanawia mnie Twoja opikuńczość, to zacna zaleta, więc to najlepszy komentarz od czasu jak jestem na tym forum. Masz ciepłe serdce, tylko nie mogę rozszyfrować Twojego nicku serdecznie i ciepło 13 ba , a co do ran, to już nic nie moze mnie zadziwić na tym forum.:):):)::):)

Sfinksie, byłam tu już kilka razy, przemyślałam i muszę stwierdzić, że warsztatowo mam te same uwagi, co Marlett, natomiast sama wymowa wiersza podoba mi się; wyobrazam sobie ten tekst śpiewany (lub recytowany) przy akompaniamencie gitary...zaduma, tęsknota, wspomnienie kogoś bliskiego (fana?) lub czegoś, co minęło albo przeminie (życie?) i fefleksja nad nieuchronym przemijaniem... każdego człowieka i wszystkiego... Oczami wyobraźni widzę tajemniczego pana... Ciebie jak delikatnie trącasz struny... a może są to struny Twojego serca? No i wymyśliłam jak to ja :):) Serdecznie i ciepło :-) Krysia Dziękuję Krysiu za czytanie uwagi warte chyba jednak tylko Temidy wagi, a jaka miara jest tym, by poezja trafiła do serca ludzi w owych czasach? Co do grania , to może kiedyś Ci zagram w rytm i sylabizm serdecznie i ciepło 13

Wielkie dzięki Marlett za odwiedzinu i czytanie, a w takt rytmu nie piszę, a jedynie gram. Jednak miły komentarz i super rada serdecznie i ciepło 13 Sfinksie Nie chodzi mi byś pisał do rytmu ale wiersz powinien mieć swoją rytmikę ,a tu tego zabrakło. Pochwalam granie :)) PozdrawiaM. Marlett to nie jest Kantyczka ani sonet, tylko samo życie, a życie czasami płynie pod wiatr więc wedle rytmiki jest ona zbędna do treści wiersza, gdyż poezja nie musi mieć rytmu ani rymu zalezy to od punku , co zawiera wierszopis jednak jak mówiłem jedni piszą z rytmem inni z rymem a jeszcze inni bez, a ja szukam własnej drogi przekazu, by trafiała do ludzi serdecznie 13

Joanno dzięki za wizytę i poprawne zrozumienie wierszydła RR to inicjały Richarda Riedla serdecznie 13

zapewne zapominają, gdyż nawet teraz w USA mało kto wie kim był Stalin i napewno 1maja, kto o tym będzie pamiętał o zakłamaniu komunizmu::):):) szacun 13

Wielkie dzięki Marlett za odwiedzinu i czytanie, a w takt rytmu nie piszę, a jedynie gram. Jednak miły komentarz i super rada serdecznie i ciepło 13

Witaj przyjaciólko dawno Ciebie nie było w moich progach, więc wielkie podziękowanie za wpis wzajemnie z promieniami żaru serdecznie i ciepło 13

FLY dziękuję za czytanie i jak zawsze odwiedziny,, smutkowi milej" ciekawe określenie warte zapamiętania serdecznie i ciepło 13

Smutny prawisz Wanesa, czy ja wiem? Jednak umieramy tyle razy kiedy odchodzą nasi bliscy, a pamięć jest zapewne ważna Dziękuję za odwiedziny i czytanie serdecznie i ciepło 13

Bardzo ciekawy wiersz i historyczna prawda o której warto pisać dla przyszłych pokoleń, podoba się przekaz serdecznie 13

dziś spotkałem smutny dzień rano odszedł przyjaciel krew straciła swój bieg i zamarzła wewnątrz aorty powiał zimny ciemny wiatr w labiryncie moich zmysłów spływające łzy rozbijały kamienie tęsknota jak lawa wypalała wnętrze idę z gitarą zagrać mu bluesa gdyż bez niego nie potrafił żyć w imię szacunku do człowieka śmierć wyryła piętno skazanego na

Dziękuję wszystkim za komentarze i odwiedziny sorki lato w pełni i brak czasu pozdrawiam serdecznie 13 szacun

Ciekawie opisałaś moc słońca podoba się taka konstrukcja myśli serdecznie 13

osobisty wiersz , gdyż porusza zmysłowość, a to ciekawa relacja podoba się serdecznie 13

nieczego już nie odzyskam ciekawa myśl przewodnia podoba się, a tytuł the best serdecznie 13

Nic dodać nie potrafię pięknie to napisałaś ,, zapal świeczkę dla tych , którzy już odeszli" bardzo podoba się serdecznie 13

Grażynko to dla mnie zaszczyt, że zabierasz ten cytat, a tak na marginesie niech to będzie prezent ode mnie dla Ciebie. Miła jesteś:):):):) serdecznie i cieplutko 13

FLY jak zawsze dzięki za komentarz i odwiedziny Pisząc myślałem iż ten wierszopis jest za prosty w odbiorze, gdyż ciężko napisać coś o takim życiu jakie jest bez zbytecznych metafor i chwytów lierackich. Ta biel to heroina, a jakoś musiałem obronić chorych ludzi od uzależnienia, gdyż ich szkoda dlatego napisałem bestia, co nakłania do ćpania ale wiadomo, ze chodzi o czarne moce szatana ot tak to wygląda serdecznie i cieplutko:):):):) lubiąca Ciebie 13

Jesteś młoda ale czas wyrył blizny na twarzy nasze spotkanie dało uśmiech a w oku zakręciła się łza wyrzuć z siebie kamienie przeszłości po kolei aż zaboli ostatni sorki za zmiany ale tak ja odczytuję ten wiersz, nie wnikam w niuanse jak:,, znak , te" może inne słowo niż kamienie sam nie wiem jednak ciekawa kompozycja i myśl zawarta w wierszu pozdrawiam 13

serdeczne dzięki za odwiedziny Waneso, czy ciekawie? miłe słowa jednak nie jestem przekonany , co do tego wierszopisu jednak dobrze odbierasz przekaz. Ciężko pisać o zwykłym życiu, gdyż jest szare serdecznie i ciepło 13

Fly dzięki za lubię:):):):) słonecznie 13

jeszcze jeden krok by z bagna wyjść w którym ugrzęzło już wiele niewinnych dusz za słabi żeby żyć za silni by umierać nad grzęzawiskiem skry niewidzialnej bestii pazurami rani umysły i nakłania do nałogu biel wytycza drogę w labiryncie rozpaczy duktem idę do domu wolny od przeszłości ślady błota na butach czysty dla przyszłości