Waldemar Talar

Witaj - wiersz zdał egzamin z wyróżnieniem za to że zmusił do refleksji i za swoje przesłanie będące światełkiem tak byle jak poukładanego świata . pozd.

Januszu powiem krótko - wiersz sam się czyta ja tylko patrzę na ten labirynt który nazywam miastem. Podoba mi się bardzo w tym wierszu tęsknota do rzeczy na które nie stać tych przy telewizorach - takie to prawdziwe i smutne zarazem . pozd.

Gdzieś w odległej w przestrzeni przerastającej matematyczne cyfry odkryłem planetę podobną do ziemi pokonując dzielącą mnie dal prędkością myśli Płanetę na jakiej nie uświadczysz zakończenia nocy i dnia ponieważ posiada nie jedno duże tylko dwa małe słońca które wzajemnie się wymieniają Planeta raj - gdzie wszystko wszystkich cieszy - gdzie woda ogień i wiatr nigdy nie byli sobie wrogami - gdzie tęcza ma więcej barw a zieleń zieleńsza od zieleni Taką odnalazłem w przestrzeni będąc pierwszym i ostatnim człowiekiem który zobaczył i odwiedził dzisiejszej nocy

kolejna ofiara mijanych dziur na drodze budżet łata

Dzięki za przeczytanie z przyjemnością Krysiu . Twe odwiedziny zawsze mnie cieszą - są lekarstwem i zachętą do dalszego tworzenia prostych ale ciepłych i zrozumiałych wierszy . pozd.

Cieszę się z tej przyjemności - dzięki za przeczytanie . pozd.

Witaj Jakubie - bez urazy - ale ten wiersz wydaje mi się bardzo dziwny .. Zapytasz czemu - bo wszystko o co pytasz w swym wierszu jest oczywiste jasne i wyraźne - a dziwni to my jesteśmy zadając takie pytania . Oczywiście masz prawo do innego widzenia - ale czy to ma sens . pozd.

Witaj Danuto - wkradły się dwa błędy - bezkrzyk - butu i rozsznurowane też szwankuje . Ale to nic - zawsze można poprawić . A wracając do wiersza - na tę chwile jakoś trudno mi się w nim odnaleźć , Lecz obiecuje że jeszcze tu zajrzę . pozd.

Witaj Marku - czas jest czasem bardzo nieznośny - to fakt. Ale warto czekać na chwilę o której mowa w wierszu . Podoba mi się ta miniaturka - taka prawdziwa . pozd.

Witaj Don - wiersz ciężkiego kalibru ale bardzo wzniosły . - a ta bez kształtna masa będąc początkiem człowieka o której mowa w wierszu musi budzić świadomość że to już jest życie które trzeba umieć odpowiednio skleić albo pookładać - jak puzzle - po to by nabrały kształtu . pozd.

Witaj Dawidzie - Już jest nasz trzech - podoba mi się ta miniaturka , Sami fundujemy sobie tego wroga - wroga który może ale nie musi nas pokonać . Ja się do niego przyzwyczaiłem - stał się mym przyjacielem . Wiem że ci którzy go nienawidzą z powodu dobrze znanego - pomyślą iż jestem szaleńcem nazywając go tak . Ale ilu takich szaleńców chodzi po świecie - lepiej nie liczyć bo głowa może rozboleć . pozd.

Jeszcze raz wielkie dzięki . miłej nocy życzę

Pomimo tego że ta twoja wiosna kapryśna - pachnie miło . Śliczny wiersz Anno - taki bardzo prawdziwy barwny i zwiewny . pozd.

Witaj Jacku - Myślę i myślę jak zatytułować ten zgrabny wiersz , może- Nocna roszada - albo - Tajemnica roszada - sam już nie wiem . Ale wracając do wiersza - bardzo mi się podoba porównanie starej pełnej tajemnic części miasta do szachownicy na której toczy się piękna gra. Wiersz pachnie poezją i zatrzymuje na dłużej niż na chwilę . Gratuluje tak udanego debiutu . pozd.

Witaj Tomaszu - wszystko co jest zawarte między znikającym sinymi kałużami pod oczyma a tym o czym mowa w zakończeniu wiersza zmusza do refleksji . Jedno zdjęcia - a jak dużo w nim przekazu - ile pięknych i wzruszających w nim obrazków które uczą nas pokory . Więc róbmy coś więcej by zawsze były widzialne nie tylko podlewane łzami . pozd.

Witaj miła Sztachetko - bardzo uradował mnie twój kom. Ta zwyczajność i prostota to mój styl - myślę że w nich również kryje się coś co może ale nie musi się podobać. Jeszcze raz wielkie dzięki za przeczytanie oraz miły kom. pozd.

Trele morele trochę mi przeszkadzją w pierwszym wewrsie. Poza tym ok. Rozumiem, że peelowi również było trochę żal, że peelaka smutna. :-)) a Zawsze możemy zaciągnąć zasłony udać pod kocem że noc nie odeszła tam gdzie leniwe grzeją się balkony utopić południe w szczerozłotych grzechach Cieszę się że mimo małego zgrzytu spodobał się . pozd.

Witaj Anno - dwoma rękom podpisuje się pod powyższym kom. pozd.

Srebrny Waldemarze! Czy to pierwsza Twoja wizyta pod moim tekstem? Chyba tak. Radość moja podwójna zatem, że coś Cię zwabiło. Jak wiersz na "tak", to potrójna! Uściski. E. Talary to srebrne monety, prawda? Stąd mały żarcik, mam nadzieję, że nie jest niemiły... Jeszcze raz witam - żarcik bardzo miły - Zwabiła mnie ciekawa poezja - i to nie pierwszy raz - gościłem u ciebie już parokrotnie - W Salonach - kukłach i u Krzysia . Nie wspomnę już o warsztacie . Bardzo cieszy mnie jeżeli ktoś się cieszy gdy go odwiedzam . Wiadomo jednak odwiedziny uzależnione są o czasu - a ten jak dobrze wiesz bardzo przeszkadza nam w tym . Piszę to nie dlatego że mam żal , lecz po to żeby udowodnić że czytam większość z wierszy wszystkich tu piszących - ale nie pod każdym zostawiam ślad ( z wiadomego powodu. Mam nadzieje że mnie rozumiesz i wybaczysz ten stan rzeczy . Z poważaniem Waldemar

Witaj Krystyno - ja powiem krótko - wiersz bardzo delikatny i miły . Miły dlatego że zakończony kolorem , delikatny bo pachnie chlebkiem . pozd.

Dzięki serdeczne Magdaleno - cieszy że się spodobał . Dzięki za buziaka , słodki jak malina . pozd.

Witaj Popsuty - może brzmi to zagadkowo - ale myślę że ta tajemniczość nie przeszkadza wierszowi - mi się wydaje że tak brzmi ciekawiej . No ale każdy ma prawo do innego spojrzenia . Najważniejsze że wymusił mały zal . Dzięki za przeczytanie i kom. pozd.

Witaj Sztachetko - Codzienność trzeba umieć kroić i zjadać tak by smakowała . Miły i delikatny wierszyk - o głębokim podłożu . pozd.

Witaj Michale - Wiersz w formie mamrotania pod nosem - podoba mi się - Sraton najbardziej:) Lokomotywa ma rację z tym co powyżej napisała , ale chyba nie do końca ... Ale to nie jest tak istotne - jak to że ten ktoś bardziej ceni dzieci niż knajpowy klimat - z którym nie raz w swym życiu się zderzył . wiersz mimo okrucieństwa - którego w nim dość dużo - musi się podobać i zmusić czytelnika do refleksji . Może ja nie zrozumiałem tego wiersza - i chodzi całkiem o co innego niż ja myślę . A jeżeli nawet to i tak podtrzymuje słowa pochwały za to że wiersz zmusił mnie do więcej niż jednorazowego przeczytania i zastanowienia się nad życiem pozd.