EWA_SOCHA

szwedzki

:) bardzo fajny wiersz, a pierwsza strofa jest jak szyta na dzisiejszy dzień.... :)) pozdrawiam serdecznie ewa

Zabieram... śliczny:) pozdrawiam ewa

dociekam, czemu peel pozbył się tak szybko obrazu... :)))) i chyba juz wiem:/ oczyiście dla muzy... %

"biała różo twojej pupy" taka kolczasta? znaczy...

so happy;) już nie zyje... utłukłam ją... ole!

Np.: " no zrób wreszcie coś z tą mrówką" Stefanie, zdecydowanie lepsze od mojej pointy:)) jak niczego nie wykombinuję sama - to kupuję:)))) dziękuję:)

a to wstrętny babsztyl Ci się przyśnił: "przez sen łzy mi on wycisnął" jeszcze czytam...

Stefanie, pomyślę:) co będę innym zawracała;) dzięki:)

Lilko, dzięki za wgląd:) buźka!

coś zmieniłam, Stasiu, Martyno, dzięki:) ~~ maniackim pogwizdywaniem płoszę wszystkie wróble zostaje jeden głuchy jakiś chyba śladem ptaków uciekają słowa tylko o seksie - ja ci pokażę! ponoć nadąsana pięknieję z kolejnymi płatkami stokrotki umykają wszystkie złości małym palcem u nogi badam krainę traw łaskotki sabotują trzeźwość na bosaka jestem roześmiana w szczelinach dłoni wszystko pomarańczowe tak pewnie oglądał świat van Gogh może dlatego oszalał pisz o komarach i znów piękniejsza z biedronką na udzie zadziwiona od świetlików brzozy jasnym wzrokiem badam słodkie kropelki opadające z gałęzi przy piwonii gubiąc kontekst zanurzam w bieli nos mieszczę się cała w głowie zapach zaciągam łzy ból nie z tej ziemi mrówka! ~~ mrówka zostanie, bo ona była bohaterką dnia... skubana...

ta mrówka serio ciachnęła mnie w nos... Ewo, dziękuje za wgląd:))) pozdrawiam ewa

Martyno; zmiany faktycznie sąkonieczne:) jutro popracuję nad tym:) dzięki!! ewa

Stasiu pomyślę nad tym:) dziękuję ewa

ok:)

kazał pisać o komarach, co peelkę złości, a: "nadąsana pięknieję" otrzymujemy zatem: "pisz o komarach i znów piękniejsza" dzięki za wgląd:) pozdrawiam ewa

maniackim pogwizdywaniem płoszę wszystkie wróble zostaje jeden głuchy jakiś chyba śladem ptaków uciekają słowa tylko o seksie - ja ci pokażę! ponoć nadąsana pięknieję z kolejnymi płatkami stokrotki umykają wszystkie złości małym palcem u nogi badam krainę traw łaskotki sabotują trzeźwość na bosaka jestem roześmiana w szczelinach dłoni wszystko pomarańczowe tak pewnie oglądał świat van Gogh może dlatego oszalał pisz o komarach i znów piękniejsza z biedronką na udzie zadziwiona od świetlików brzozy jasnym wzrokiem badam słodkie kropelki opadające z gałęzi przy piwonii gubiąc kontekst zanurzam w bieli nos mieszczę się cała w głowie zapach zaciągam łzy ból nie z tej ziemi mrówka! co za kanalia!

a ja wiem, że i te 2 pierwsze są często prawdziwe... w połowie:)))) w łóżku lepiej robic co innego;) wtedy łatwiej na ten kompromis pójść:)))) fajny wiersz, jak zwykle:) pozdrawiam ewa

Stefanie; Twoje wiersze są takie jak ten system, zdumiewająco logiczne, czasem zaskakujące wyciągniętymi wnioskami - niby tak oczywistymi; słowa tylko te, które są niezbędne, żadnych zastojów myślowych; forma jak poliwęglany - wytrzymała, lekka i stosynkowo elastyczna; konstrukcje jak zbrojenia mosków; a do tego wpadam z nimi w rezonans :)) się rozpisałam... ehhh, wybacz

bo to zaślubiny; przy złotych organach os i trzmieli (a że Jacek moje ulubione fugi wplata, to juz inne dobre słowa mu poslac winnam;)) świadkami tam drzewa;bukiety pani młodej to godziny;upojna "noc poślubna" itd; :))

ostatnia strofa nadje charakteru reszcie i klimatu:) podoba się:)) ewa

to jest system binarny; no nie ma bata; najbezpieczniejszy w życiu... pozdrawiam ewa

Lilko, amputuj mi głowę... przy kolanach; wiersz się podoba:))) lubię miniatury:) buziaki!!! ewa

:) przecież to nie autostrada, ani nawet samochód wyścigowy; poezja jak muzyka, w różne takty; Jacku, twój mi pasuje; bardzo ładny nastrój:) zabiream ten wiersz ze sobą; nie obraź się, tym razem nie będę bawiła sie w interpretację, ten wiersz jest bardzo ładny! pozdrawiam ewa

którzy dzwigają swoje dusze w strzykawkach znieczulenia" tu mi zgrzytem coś i trzaskiem;) "którzy" połączyłabym z następnym wersem a strzykawki znieczulenia nie wsmak mi, ale to baaardzo subiektywne, jutro muszę usiąść do tego jeszcze raz; pozdrawiam Stasiu, ewa