aluna

Dziękuje prędki za czytanie i odniesienie sie do przekazu! Jestem pewna , że wiesz jakie granice mam na mysli ! Pozdrawiam! Ja

Krysiu , powalilaś mnie,,,mądrością przekazu ,,,przeciez to dotyczy kazdego z nas,,,tylko warunek wiara,,,czyni cuda...! I to(co odczytuję w wierszu): Roman Brandstaetter Człowiek ma w sobie milczenie morza, zgiełk ziemi i muzykę powietrza. Odnośnie pierwszej zwrotki przypomniala mi sie ikona (przepraszam w tej chwili ulecialo mi nazwisko autora, ale jak ,,,zaraz napiszę)-na wizerunku Trójca Święta w postaciach trzech aniołów siedzacych przy kwadratowym stole, każdy z innego boku,,,a czwatre miejsce jest dla czlowieka(nas)! Serdeczności! Hania + P.S. Juz wiem ta ikona jest autorstwa Andreja Rubinowa.

Nie jesteś sama, jak cierpimy zawsze się czujemy sami , ale to nie prawda, ludzie cierpią , jedni okazują swoje uczucia inni je ukrywają, ja wolę tych otwartych , wtedy możemy pomóc, możemy wesprzeć,,,! A komentarze zawsze są podzielone, i sama musisz decydować jak ma wyglądać Twój wiersz! Pozdrawiam! Hania

lody Sokratexsie , przełamane w wierszu! Pozdrawim! Hania

Renatko , smuyny wiersz , daje do myślenia , stawia pytania ...jak żyć? , jak przetrwać? Nierozgadany , w kilku wersach tyle treści! Podobasię! Pozdrawiam! Hania +

Dobry wiersz Sokratexsie , no i ta eksklamacja- zaskakuje , i dalej humor polączony z realizmem...! Puenta -jak dla mnie zlota myśl! Pozdrawiam ! Hania

Justynko namalowałas obrazek smutny,,ale pokazała sie tęcza a to nadzieja!Zrezygnowalambym z tego wielokropka, wiersz jest wymowny ! Pozdrawiam! Hania

Dzięki Stefanie za czytanie, i za ciekawe...! A resztą komentarza , to mnie rozbawiłeś,,,! Pozdrawiam! Ja

chciałabym wtulić się w ramiona życia pohuśtać w rytm bijącego nie w takt lekko aby nie bolało poczuć ciepło ranka i zapachy dnia odnaleźć zagubione kolory zostawię na brzegu skrzepy nie pozszywam i nie zalepię posprzątam apteczkę znajdę antidotum przecież wczoraj niechcąca się skaleczyłam podgrzeję gorzki napar łykając zwymiotuję robale żrące kości przecież mam jeszcze granice nieskończone

Dziękuje Kingo za poświęcenie czasu nad moim przemyśleniem! I za napisanie pięknego wiersza , miło mi bardzo miło,,,aż mi się zaszkliło,,,! Serdecznie dziękuję i serdecznie pozdrawiam! Hania

Dziękuje Aniu , za pochylenie sie nad moim skrobaniem, , za poświęcony czas,,,za wszystko ,,wiesz,,!Masz rację (jak pisalam sonet , to czytając wiele ten zapadł mi najbardziej ,,,) Serdeczności! Ania

porankiem rzeźkim ogniem i wodą w potrzebie płonie lub gasi

chciałabym wtulić się w ramiona życia pohuśtać w rytm bijącego nie w takt lekko aby nie bolało poczuć ciepło ranka i zapach dnia odnaleźć zagubione kolory zostawię na brzegu skrzepy nie pozszywam i nie zalepię posprzątam apteczkę znajdę antidotum przecież wczoraj niechcąca się skaleczyłam podgrzeję gorzki napar łykając zwymiotuję robale żrące kości przecież mam jeszcze granice nieskończone

bazylu wcale a wcale nie jest zbyt radykalne, poprostu piękne haiku , póki piszę hai (a to juz szmat czasu) nie czytalam tak pięknego wyrazistego obrazu , to sztuka ,,,sam wiesz jak trudno namalowac taki obraz slowami...! Pozdrawiam! Ja

Dziękuję za i za,,,! Serdecznie! Hania

Dziękuje Aniu za czytanie i za,,,! Serdeczności! Hania

Dziękuję Aniu , zabralam,,,! A,że bolesny ,,,samo życie! Serdeczności! Hania

Aniu pierwzsa zwrotka ...to dla mnie. A resztę zabieram , wydrukuję , bo prawdy nigdy dość! Pozdrawiam! Ja +

Oj jak dobrze ,że jesteś,,,i czytasz moje przemyślenie! Dziękuje! Wiesz wiesz,,,o co...! Serdeczności! Hania P.S. Padł mi ofice , i nie mogę tego wyprostować , więc i literówki sie wkradają! Przepraszam!

życie gna zbiera wszystko co dobre i złe zostawia łud

skierka się tli maly dmuch wznieci zgasi wiatr cichnie wieczorem

Ciekawie na te trzy ...pa , wiatrem koncert rozegrałaś ,wplątując nazewnicto wiatrow i nie tylko ! Z przyjemnością poczytałam ,,,gdzieś tam z wiatrem poleciałam...w tan! Serdeczności! Ja +

Dzięki pijaczyno za poczytanie i "odsiecz"- uśmialo mi się ...ale przytoczonej fraszce: "Każda jej pozycja to już propozycja." - stanowczo odpowiada tytul wiersza! Pozdrawiam!

Dziękuje Alinko za pochylenie sie nad moim pisaniem! Masz rację, ale,,dzięn dzisiejszy + bagaż minionych czasem jest nie do udźwigniecia !Trzeba się podnieść, raczej podnosić bo jak w tytule -pozycja nie do przyjęcia! Pozdrawiam srdecznie! Ja

bramy skropliły jak opary wejdź poeto pogawędź posłuchaj co powiem chusteczki nie pomogą wycierają tylko krople cicho i lekko zmywają makijaż nie nadążam biegnę po śladach przeszłości boso trafiam na ostrza co były i nie wyrwę ich ot tak ot tak można upaść nie podnieść się z kolan można uderzyć czołem i tak pozostać horyzontalnie