Dorma

Nie wiem jak ty Adamie ale ja bylam..W innym wcieleniu:)

Ona i On.......... 6–7.III.2000 Ona – delikatna bardzo tak pozostaje ciągle w cieniu aby oddać się w milczeniu temu, czym obdarzył ją świat Marzyła, by mieć o kim śnić wciąż nie unikając cienia by nikt nie stwierdził jej istnienia A jednak widziana chciała być By, kiedy ją ogarnie sztorm pośród złudzenia, szarych spraw z innego świata kilku warstw niespodziewanie zjawił się On Chciała, by w nią wiosnę wplótł by namiętnie wpłynął w nią by z niej skąpą pustkę zdjął lecz bała się śmierci swych cnót On był smakiem cierpkich snów Chciał, by była jaka jest Przeszedł namiętności test lecz ostatnich nie rzekł jeszcze słów Natchnieniem ją ośmielał wciąż... Chciała , by z nią zawsze był Jemu jednak brakło sił bo od życia bardziej kochał ją I chociaż kiedyś nie będzie Jej bo zginie jak ludzkości krąg I Jego już nie będzie bo przeminie gdzieś w wieczności śnie To dalej będą ciągle Oni jak posągi w marmurze zaklęci w miłości swej ciągle nieugięci przetrwają w nicości dłoni.

Ludzie!!!!!!!Co z wami? Nie moge uwierzyc ze ten wiersz nie zrobil na was wrazenia.. Mnier ten wiersz wzruszyl do lez... Jakze bardzo mozna kogos kochac.. Jest poprostu cudowny..Romantyczny, piekny...Pokazuje milosc zamknieta w naqszych codziennych sprawach.. Dreszcze po kazdym wersie drogi Alfie.. Umiesc ten wiersz w innym dziale..Tu nas chyba nie rozumieja..

Nie mam pewnosci, ale sredniowiecze i romantyzm to dwie epoki literackie - jakby niebylo... Poprostu mam wrazenie ze to o to chodzilo , anie zauwazylam zeby takowaepoka istniala..

Koniecznie skrocic, bo az sie czytac nie chce..

Hmmm..Dla mnie wiersz bardzo trodny..To po pierwsze..Nie wiem Adamie czy moje mysli dosiegaja do twoich i czy wogole jestem w stanie zrozumiec ten wiersz.. Powiem tak .. Nie lubie takich wierszy..Malo co wnosza, i jak powiedzial moj poprzednik brak w nich tresci, a o ile to jest wogole futuryzm, to musze powiedziec ze moim ulubionym trendem w literaturze to napewno nie bylo.. Tak wogole to widze drogi Adamie , ze ktos cie tu wzial za amatora: "Wg mnie nikt od razu nie rodzi się artystą (ewentualnie poetą, jeżeli kogoś uraziłem), trzeba pisać, pisać i pisać." b.k. A tak przy okazji co to jest "Sredniowieczny romantyzm "?Bo nie pamietam takiej epoki..

Ja tez mam taka nadzieje..Napewno juz jakis byl..Tylko musialabym sie cofnac i poszukac, ktory Pozdrawiam

Nic poza tym ze tematyka morza jest mi bliska nie skalania mnie do refleksji nad tym wierszem..

hmm. Mi sie nie podoba.. Nie lubie za bardzo takich wierszy...Jest dla mnie malo zrozumialy..

Troszke banalny..Ale sama swojego czasu takie wierszyki pisalam, bo wtedy sie w takich lubowalam.. Wiec mam do takich sentyment. Pozdrawiam

Zeczywiscie zniechecaja...Ale jak juz sie sprobuje.. to ladnie...

Ten wiersz cos w sobie ma..Nie wiem co.. ale cos..

A jednak..Dobrze czulam.. A co do wyrzutow sumienia to sa, sa i to czesto..

Dla Mańskiej ........ 29.I.2000 Uśmiechnij się znów do mnie, śmiejesz się tak ładnie. Przy Tobie już się nie martwię i troski nie męczą mnie żadne. Ufaj mi wciąż jak dawniej - siostro wierna, kochana. Ja Tobie ufam i wierzę, że świat stworzony jest dla nas Bo kiedy tylko cierpiałam łzy smutku moje zbierałaś. Kiedy płakałam rzewnie Ty razem ze mną płakałaś. Więc kiedy przyjdzie umierać i z oka ostatnia spłynie ci łza, to nie bój się wcale śmierci, bo z Tobą umrę ja! Maji Gostomskiej

O matko!! Nie pozabijajcie sie panowie.Troche samokrytyki dla samego siebie..!!!! Wiersz nie jest zly.. tylko nie za bardzo go rozumiem..Ale w przypadku wierszy Seweryna to nic dziwnego..Moje mysli czesto nie siegaja nawet dna glowy Fika..A szkoda..Bo czasem czuje sie w takich sytuacjach jak ulomna.. Dlatego bardzo prosze sewerynie wytlumacz mi gdzie tu jest erotyk.. Pozdrawiam..

Przerazajacy...Ale jakze prawdziwy Pozdrawiam

Wiersz kojazy mi sie ze smutna piosenka spiewana przy ogniskach..O milosci podrozach i wogole zyciu.. Podoba mi sie...Choc rytm troche kuleje i z rymami cos troche nie tak..Lubie jak rymy sa dokladne i w kazdej linijce.. w przeciwnym razie lepiej jak ich nie ma ..No ale to tylko moje osobiste zdanie Pozdrawiam

Mi rowniesz sie kojarzy z tym samym..Zgadzam sie z Pelmanem.. Powinnas chyba zmienic ostatni wers, bo przycmiewa on cala wymowe wiersza..Nie mozna sie wtedy na nim skopic..Wiem ze chodzilo ci o wzmocnienie jego wymowy..Ale moim zdaniem o wiele lepiej jest bez ostatniego wersu.. Wiesz konczacy sie na: "aniele mój... zabij mnie" - jest jak najbardziej wymowny..Pomysl nad tym Ale nie powiem ..Zaskakujacy, brutalny wiersz..Podoba mi sie Pozdrawiam

A mi sie wydaje ze tu chodzi o cos innego, amianowicie o najbardziej "rozedrgane", rozwrzeszczane z uniesien zachodzace miedzy kobieta a mezczyzna.konczace sie- hmm - niebem.. Czy mam racje Agnieszko? Bo bardzo prawdopodobne ze to nadinterpretacja A sam wiersz bardzo mi sie podobal..

Do mojego anioła .......... 28.I.2000 Czekam, kiedy będę mogła wreszcie wyrwać się, zapomnieć gdzie mój dom i odejść sobie precz! By już nigdy nie myśleć że ból będzie gdzieś tam I o tych co z przyjemnością znów zgnębią mnie jak psa Kiedyś tam – bardzo dawno Bóg jeszcze kochał mnie i sprawiał czasem łód szczęścia że spotykałam Cię. By już po chwili powrócić w syf, który miewam co dnia. Dokoła szczątki świata, a w samym środku ja. Kiedyś tam późną wiosną przypadkiem Bóg stworzył mnie. Zawiesił mnie na linie pomiędzy dobrem a złem. Bezczynnie i bezradnie na linii sensu tkwię, śmierci wciąż pragnę, bo umarła może znów spotkam Cię.

Ladniudki, romantyczny , smutny...I ladnie zakonczony puenta.. Bardzo mi sie podoba... Kiedy czytalam ten wiersz pomyslalam sobie ze musiales byc przez nia strasznie skrzywdzony ze nie chcesz jej widywac, myslec o nie i wogole miec z nia nic wspolnego...Ale mysle ze wiersz byl napisany pod wplywem chcwili i emocji w danym momencie....Te emocje niedlugo opadna... Ale pieknie to opisales.Naprawde..Az mnie ciarki przeszly, a to znaczy ze wiersz naprawde zrobil na mnie wrazenie.. Dzieki..

Na próżno ....... 26.I.2000 Jak brzmi słowo „ kocham” zwykle tak często wypowiadane mimochodem zmieszane z szynką i z masłem, niepotrzebne, przeciskające się przez zęby? Dziwnie! Wydaje swoje ostatnie tchnienie, zanim zostanie połknięte i strawione do reszty. Może dotrze do serca? Wtedy przynajmniej na coś się przyda...

Nie podoba mi sie...Banal niestety..Zgadzam sie tez z dark girl... Ale coz to Twoj pierwszy wiersz jaki przeczytalam..Czekam na kolejne

Ten wiersz jakos nie wywoluje u mnie zadnych emocji, ani nie sklania do refleksji...Nie wiem dlaczego.. Pozdrawiam

Bardzo mi sie podoba ten wiersz...podoba mi sie szczegolnie ta czesc o wyroku..Wywolales cudowny nastroj. Tylko moze zbyt duzo slow jak na tyle ciszy.. Pozdrawiam