Magda_Tara

Wracam jak bumerang, albo weksel. Co kto woli. Pozdrawiam Krzysiek jak nie walniesz w zęby wracaj bumerangiem :))

przytulam Cię :*

jak Agata tak mówi, to wie co mówi :)))))))) a ja? powiem Ci na (gg)ucho, :D buziak!

erotyk erotykiem :)) pięknym waniennym :)) a mnie wanna się kojarzy z...tarą :(( buziak Anno z Wanny!

jak masz tak wracać, to wychodź częściej :*

wspaniały, albowiem moją ukochaną prozą poetycką trąci. brawo i gratulacje. :*

Aganiok! sto lat Cię nie było buziak! chociaż wiersz nie za wesół, ale butki czyste. a nie lepiej zdjąć przed wejściem? ;) dobry. jak Cię, Aganiok, dobrze widzieć :*

aleeee klimat, jakże Ty to potrafisz zrobić - przepięknie, obrazowo, emocje takie, że robi się romantycznie w każdym słowie. :)) a to: widok z okna igra z pamięcią zamknęli stare kino a ty wciąż trzymasz mnie za rękę tak wspaniale zagrało...starym kinem ;)) brawo.

Bardzo mnie cieszy Twoja opinia. Wiem, że są usterki. Widzę, tylko nie cierpię długo grzebać w tym, co już jest. Składam te wierszyki głównie, niestety, emocjami, a te tłuką człowieka po manowcach. Dla mnie jesteś MaTa (?), skoro bawimy się nickami. Uściski. E. :* bardzo mi przyjemnie :)) MaTa.

nie idiotyczny. fantastyczny! takie jakie lubię u Ciebie wściekłe, z przytupem, choć rzadkie - tym niecierpliwiej oczekiwane. doczekałam się, Paro! buziak.

Leoś. jesteś :* Bogu dzięki a tabakiera...kichanie i siła z kichaniem buziak! uf. jesteś :D

Skrzydle, dobry, smutny wiersz, a Tyś wesoły Skrzydeł! ale wiem..nie można zawsze buziak!

Mam zamiar regularnie dodawać kolejne części dziennika. Pojawiać się one będą w pierwszym poście tego tematu, aby nie zaśmiecać forum. Podobnie jak ja ;) Próbuję sobie przypomnieć i książki s.f. to chyba żadnej nie czytałem. Natomiast filmy są niektóre całkiem, całkiem. "12 małp" chociażby. pozdrawiam :)))))))))) nie cierpię również filmów :))))))))))) dawaj te kolejne części, a pomysł z zamieszczaniem ich pod pierwszym tekstem - świetny! nie musisz akceptować limitów w ten sposób. pozdrawiam! a jeśli chodzi o real...niektóre wydarzenia i relacje...wypisz wymaluj - s.f. ! u siebie bym tego sporo znalazła :)))) choćby to, że tu (forum) jestem :)) p.s. "daty, o których piszę", albo "które tu zamieszczam",

może zajmij się tym, czym powinnaś, a więc komentowaniem wiersza Maski(ego), a nie komentowaniem moich komentarzy, co masz w zwyczaju nieustannie czynić.

niczego nie czytam, dzielę się własnymi doświadczeniami, ale skoro straszę forumowicza - znikam.

wiersz o samotności we dwoje - smutny, bardzo dobry - zatrzymuje, podoba się, odpędza, żeby wrócić. wracam może coś trzeba poprawić, ale emocje wszystko tłumaczą. zabieram. buziak, Elizabeth!i Alę też! :))

zaczęłam pisanie "od listów". ktoś (adresat) mi powiedział: zobacz, to kapitalne opowiadania, zrób coś z tym. zrobiłam. życzę odwagi, powodzenia i pozdrawiam Cię, Maski. :))

proszę. każdy jest, tylko nie zdaje sobie z tego sprawy (a w pewnym wieku skromność i nieświadomość tego przechodzi w kokieterię), masz łatwość wypowiedzi, argumentowania. zachęcam do prozy, która jest moją podstawową i ulubioną formą wypowiedzi. :))

???? i co dalej? nie cierpię s.f. ale zapowiada sie ciekawie. pozdrawiam.

a więc teraz ja w kilku króciutkich słowach. nie musisz tłumaczyć się z "wiersza" i nie rób tego nigdy, nie podpowiadaj też interpretacji, ani nie wyjaśniaj - od tego jest czytelnik. zapytałeś pod wierszem - odpowiedziałam. więcej - pobawiłam się, bo było czym. pozdrawaim. p.s. nie myślałeś, żeby wziąć się za prozę? ten kawałek wyżej - jest niezły ;D

:))))))))) a figę! :P buziak, Paro!

stoję, jak wryta, Izo. była tam nie była - deja vu zna białe ściany i nie zna i jechała tak: światło mrok światło mrok zresetowana wracałam, żeby wrócić. ściskam. ważny wiersz, taki, który zapada, którego nie sposób zapomnieć. wspaniale wracasz :*

widać, że to Cię zaczyna wciągać - próbuj, trenuj, a utoniesz w tym :)) ja bym tak na przykład: d a c h y poziomy czernią się skosy czerwienią spacerując ulicami podglądam życie bez firanek wsłuchany w rytm tętnic słyszę uderzenia serc nieodległych mikroświatów zaledwie o grubość ściany pod dachami miast wylewają się strumienie energii których potencjały chwilowym trwaniem zapisują rysą w pamięci i znoszą wzajemnie pod jednym z nich oddycham łapczywie trwoniąc czas ze strachu przed zapomnieniem czerni kiru czerwieni miłości a jeśli nie? ale to oczywiście Twój wiersz. walcz z nim pozdrawiam a Tarka tak by zwersyfikowała :))) d a c h y poziomy czernią, a skosy czerwienią się spacerując ulicami, podglądam życie bez firanek wsłuchany w rytm tętnic, czuję uderzenia serc nieodległych mikroświatów - zaledwie o grubość ściany pod dachami miast wylewają się strumienie energii, których potencjały chwilowym trwaniem zapisują rysą w pamięci i znoszą wzajemnie pod jednym z nich łapczywie oddycham, trwoniąc czas ze strachu przed zapomnieniem czerni kiru czerwieni miłości a jeśli nie? buziak! pisz.

też mam takie miejsca w sobie i nie mogę zapomnieć tego zapachu miasta przedmieścia. pozdrawiam uruchomiłeś wspomnienia. :)) to "mój" kwiatek :))

przyłażę pod ten wiersz od kilku dni i nie mogę się nadziwić, jak genialnie zapisana obserwacja - jeden z lepszych wierszy, a z twoich - nie wiem, czy nie najlepszy. gratuluję, Nato, świetnego wiersza. :))