Magda_Tara

dobrze Cię czytać. zawsze to lubiłam i tak mi zostało. treści co nie miara. piękny wiersz z mistrzowskiego warsztatu. pozdrawiam serdecznie. :))

tak tak tak. pozdrawiam. lubię tak. :) :*

wspomnienia, choćby senne powodują traumę :))) pozdrawiam!

plusuję dziś, napiszę jutro. odchodzę po kilkugodzinnym pisaniu :)) dobranoc, Cezar.

koniec zimy i już! buziaki, Jacku, marcowe! :))

ja wolę słowa, bom proza-iczka, niż symbole. wolę obrazy. mam obrazy. dobrze mi tak! :)) buziaki, Ewo! pluskuję.

fiuuuuuuuu ale się podoba, końcóweczka - miodzio! buziaki, Grażko. :))

omatko, jakie to piękne. Ag. zabieram i plusikuję :*

:)) dla mnie: "Skarpetki" jednak, a wiesz dlaczego? bo przypominają "Kolację na cztery ręce" - moją najukochańszą sztukę z Gajosem i Wilhelmim. :)))). ściskam Cię, .... masz beznadziejny nick. :))

i przepraszam, że tak późno! :*

Leoś, pięknie, to wspaniały tekst o AKCEPTACJI, nawet nie o tolerancji, bo tolerancja z góry zakłada - gorszość. KAPITALNE. brawo, Leon! czułam, że powinnaś pisać prozę! wiedziałam to z rozmów. zachwyciłaś i ściskam Cię najczulej za ten tekst. PROSZĘ O WIĘCEJ!!!! :****

no a ja chyba wolę Boską :) :))) to raczej zrozumiałe :))))))))) że niby jestem hetero? :) :))) a mnie to lata. też lubię Jandę, ale wolę męską ekspresję, a zwłaszcza tembr głosu :D to również dotyczy TYCH panów. pozdrawiam.

To się policzył;) :))))))))) :*

no a ja chyba wolę Boską :) :))) to raczej zrozumiałe :)))))))))

wolę skarpetki od Boskiej, ale ja ogólnie wolę facetów, również grających. pozdrawiam! :))))

a wpisy kontynuuj, czytam :)))))))))

rewelacyjna sztuka, kapitalne kreacje Pszoniaka i Fronczewskiego. rzecz o samotności, braku przytulenia, akceptacji/nieakceptacji, o odmienności i przyzwoleniu na inność, wreszcie o starzeniu się, o odchodzeniu i niezgodzie na siebie. polecam powtórkę: "Skarpetki, opus 124", reż Maciej Englert. otwiera oczy na... siebie. buziaki!

ja za Spółką - nic dodać nic ująć. pisz tak dla nas, ściskam serdecznie i buziakuję. :)

leciuchno, radośnie o pisaniu i czytaniu pisania. podoba się bardzo. pluskuję i pozdrawiam :)) środowo.

różnorodnymi szlakami chodzi... wena :)) może nie o tym, ale takie pierwsze skojarzenie, Kryś. buziaki! :))

brawo, Aganioku! zarudziłaś i wzruszyłaś puentą. buziaki! :))

:)))) każdy powód jest dobry! pisanie wierszy też. dobrych wierszy. buziaki!

to propozycja tylko: kiedy próbuję otworzyć chwytasz nuty powyżej progu naga tryskasz kobietą całe zło wstawiając bez tytułu dzwonisz pośród bajek o gaszeniu fragmentów nocy opowiadając na dobranoc rozebraną kołysankę intymnie rozpostarta drwisz kiedy cały pękam świadomie profanując pożądanie rozedrgana czarownico z grającego pudełeczka nie dręcz mnie więcej ------ pozdrawiam :)

ale widoczek, sugestywny :D pozdrawiam serdecznie!

bardzo piękny, zachwycający wprost wiersz, poprowadzony wspaniałą epiką poetycką (teraz to wymyśliłam!). to szczęście być tak pamiętanym i szczęście, jeśli można o tym napisać z tak niebywałą skromnością, dyskrecją i miłością. gratuluję! pozdrawiam serdecznie. :)) plusikuję