Monika_Gromala

@Mariusz_Sukmanowski Panie Mariuszu, wstępowanie w toń wiąże się jak najbardziej z wplątaniem pana p.c. Ja od siebie polecam serdecznie Kadysz za nienarodzone dziecko Kertesza.

@Mariusz_Sukmanowski Tak właśnie, Ingeborg Bachmann

Symboliści gonią symbolistów i nie kończą wyścigu. Dla mnie - sorry - wiersz o niczym.

Dzięki za obecność i czytanie

p.c. i wobec tego co zostało wypowiedziane wierzyłem a było tylko światło w którym ty bezbronna wołałaś do mnie wiesz że istnieje strumień mały odprysk lustra który złożony dla ciebie nie poddaje się jest jeszcze coś co pomniejszone o łzę wstępuje w toń.

Nie jakiś Antonio, tylko Vivaldi. Gdyby Pan potrafił czytać, a nie patrzeć tępo na tekst, dostrzegłby Pan nawiązanie do Josifa Brodskiego.

J.B. zatrzymało mnie tam w mieście to i owo ale wkrótce znów się zjawię mój Antonio i będziemy z małej wyspy przy kanale obserwować małe statki no i fale ty mi mówisz że wróciłem a to dobrze choć tam grają jeszcze trąbki i trwa pogrzeb ale tu w metafizycznej jasne głębi śmierć wygląda jak ławica albo błękit po jej kształcie można poznać nawet duszę której ufać nie należy bo to trudne widzą o tym ci herosi którym pustka przeszkodziła w pogłębianiu tafli lustra wie to grabarz z San Michele i drży z obawy że ten cmentarz w końcu przejmie władza fali i Antonio ty wiesz o tym ale milczysz tylko nuty twoje znaczą linię krzyży i ci ciężko jakby przyznać że za mało było życia w takim życiu jakie miałem

I nigdy nie znała ciepłej strony życia ale przekonana o mym sercu uwierzyła w nie naprawdę nie wiem jak do tego doszło mówiło do niej wolno starannie dobierało przykłady Mahler Händel Purcell tutaj jest kwiat widzisz wybaczenie jest dobre ja jestem rzeczą słabą czas by był już czas najwyższy czas nigdy nie pomyślało że przemieni ją to w kroplę II serce czuje się winne wie że nie może napełnić się i chłonąć wchodzi więc do tej kropli dysharmonii łez i prosi jeszcze raz piano pianissimo possibile

Kto jest ten trzeci, który idzie za mną. Brzmi to jak pytanie pielgrzyma, tyle, że w wariancie gorzkim. Zwłaszcza, że to pytanie zadajemy od początku. Bardzo na tak! M.

Skończenie wiersz ten jest monotonny stylistycznie i - niestety - semantycznie. To apologia, która świata nie broni, bo nie ma siły przebicia. Biorę bez zastrzeżeń jedynie dwa zwroty: do zobaczenia jutro i puentę - przesuń koralik. Pozdrawiam serdecznie

Proszę, powiedz Julii, żeby o męskich pierwiastkach nie rozmawiała z ojcem. To wypacza kobiecy punkt widzenia świata (: M.

Skłaniam się ku temu: [quote]tak było pogodnie tak było cudownie tak bardzo stało się pusto i straszno doskonała gra emocji. Reszta przypomina mi dywagacje Jana z Czarnolasu. A wobec niego żywię tylko i wyłącznie: hm. sympatię.

Rozumiem, że to modernistyczne nawiązanie do Szymonowica, a co za tym idzie włoskich bukolik? Traf chciał, że nieudane. Bywa. Z ukłonami M.G.

To jest stara szkoła pisania. A na pytanie: dlaczego klasycy? Ktoś już kiedyś odpowiedział. :)

A czy ja gdzieś nadmieniłam, że obecność jest obowiązkowa, bo nieprzyjście, oznacza, że ktoś jest nieuk i trąba? Proszę się czuć zaproszonym tak samo jak ci, którzy za Miłoszem przepadają.

milosz365.pl/pl,2festiwal-milosza.php (rzecz jasna brakuje www.) Polecam i zapraszam wszystkim, bo jest w czym wybierać! (:

Jej. Jakie to - absolutne! Traktuje motor jako środek transportu!

Wygląda to jak dziwaczny rodzaj prozy. I zostaje dla mnie dziwaczne. Jeżeli autor decyduje się na znaki interpunkcyjne, to niech będzie skrupulatny.

irracjonalne uczucie galopujący pies? Nie, nie kupuję tego.

Wydaje się być stylistycznie monotonny, ale tematycznie jestem na tak - nawet zaakceptowałabym pointę, która do wyszukanych nie należy. "zostałem koroną otwieranych powiek świat to wielki zdrajca ze spiskowcem słońce" To b. dobry fragment! pozdrawiam M.

Pani Ewas, proponuję wystosować odpowiednie pismo do p. W. Szymborskiej - jak śmie pokazywać się na ulicy, publikować i zbierać za to całkiem niezłe recenzje. A, i proszę dać znać, co odpisała!

Szkoda. Wielka szkoda. To do innego razu

Może dałoby się przełożyć to na 8.04 - w poniedziałek czwartego muszę złożyć pracę o mesjadach!

Za dużo tego słownego umierania w umieraniu de facto. Nie znałam Pani Ani, przykro mi: i z powodu śmierci, i z niemożności poznania. M.

Ja się piszę. ^^