janusz_pyzinski

jest źle,ale mam cichą nadzieję,że kiedyś będzie lepiej,potrzeba czasu i pracy żeby zrozumieć pozdrawiam

nic dodać,nic ująć,po prostu dobre Jacku pozdrawiam

cierpkie te Twoje landrynki,i słodkie,bo coś mi przypominają,a obok tego czegoś nie potrafię przechodzić obojętnie pozdrawiam

dobrze,że to szkic tylko tego prawdziwie okrutnego i ironicznie "dobrego" świata,przerażające jest to,do czego człowiek doprowadza człowieka pozdrawiam

każda podróż po której się wraca domu jest dobrą podróżą Jagódko pozdrawiam

ale się "zlingwinizowałaś" Agatko,zupełnie jak ptaki,które śpiewają wszystkimi językami świata, i to tak pięknie pozdrawiam po polskiemu

zapamiętać każde z ojcowskich słów jak bezpieczną przystań albo dobrą wróżkę i stary sad w którym każdy ul śpiewa baśnie zasłyszane w dzieciństwie dać dzieciom w snach uśmiech pól co jak światła tęcz kwitną matczyną zapaską młodym kawałek ugoru na uboczu nieba by mogli zbudować dom w zielonym szeleście starym kościom ciepłą ławeczkę na krużganku słońca różaniec lipowy nad głową gasną dni jak cisza zdumiona okrzykiem kamyk toczony myślą staje się ziarenkiem piasku w pośpiechu odgradzając się pozorem od bezkresu i głębi by przekazać swoje słowa życia innym które nie chrzczą nikogo ale wierzą w światło odchodzące w cierpliwe tropienie zawiłej i kruchej struktury powietrza ubywa makatkowych twarzy i pejzaży a może wcale ich nie było tylko malwy czekają na próżno wyrosłe ponad dom

i ja lubię takie noce i takie wiersze pozdrawiam

postanowiłem tego więcej nie czytać

no,poważnie,idź poszukać wiersza

ale mnie zziębiłaś Bernadetto i przypomniałaś,bym drew przygotował do kominka,niedosyt lata zmierza ku wyjściu z nosem na kwintę pozdrawiam

droga prowadziła mnie zawsze dalej niż matka tak poznawałem świat wspinając się z mozołem na zawsze ostatnią deskę ratunku gdy ptaki nadaremnie przysłaniały słońce bezwolne w półcieniach pamięci wracałem na szczekanie starego psa niebem ciężkim od pełni aż pochyłe myśli zegara nie zmieniły kąta nachylenia świtu do zenitu mieszkałem w tobie oddychałem powietrzem ciężkim od bibelotów pasów do pończoch dziadek chłopski filozof powtarzał że ze szczęściem lepiej koty są teraz w modzie pozwalają samotnym przeżyć samotność i tak naprawdę można znaleźć to co nigdy nie zginęło a tylko na chwilę odeszło a kiedy przyjdzie czas i iść będę musiał to pójdę tam gdzie taty łza skapnęła kiedyś do kwaśnego mleka przez falujący łan co poplącze nogi w taborach gwiazd i tętencie koni

lepiej dla nich,by uleciały w niepamięć

bzdety dla małolatów z lasu

Leszku,to jest tylko TO pozdrawiam

Stefanie,nie znam nikogo kogo zabił seks,a wprost przeciwnie,ale to już Ty dobrze o tym wiesz ja też pozdrawiam mocno ożywiony

nie słychać kuku,tym bardziej poezji

słowo trwalsze od ciała - jak ja to lubię Agatko.... pozdrówka z pierwszego rzędu

coś mi tu pachnie wyłudzaniem(obym nie miał racji)-jak nie choroba to piorun-podaj nr.konta to zaczyna być nieuczciwe aczkolwiek grające na uczuciach

zawsze z utęsknieniem czekam na Twój kolejny i nigdy się nie zawodzę pozdrawiam

ciekawe spojrzenie na życie z dna

piękną widokówkę mi przysłałaś Agatko,dziękuję i pozdrawiam

wiara,które wszystkie upadki tłumaczy,podnosi z klęczek nadzieję i każe iść dalej pozdrawiam

tak mi się naraz zachciało" odejść w leniwą miłość w chłodu upalne południe",ach...gdy "na złotej młody sen upuszcza pół świata" i pięknie się robi dokoła jak w Twoim wierszu Basiu pozdrawiam

"kiedy myję twoje nogi żałuję że nie ma w tym nic mistycznego"- dobre Krzysztofie,dobre pozdrawiam