Agata_Lebek

Za dużo szablonów, oczywistości: drzewa zawsze są juskane wiatrem, niebo rozświetlone gwiazdami, które są nieskończone, uśmiech jest szczery, istnienie odwieczne a świat pełen nienawiści i pychy. To wszystko już było, moze warto poszukać nowych środków wyrazu?.. pzdr., j. Tak warto :))

Trochę za słabo na plusa Musisz być jak Clint Eastwood...;) Pozdrawiam.

"konstruktywistyczny" - do usunięcia moim zdaniem. Reszta ok, zakończenie cacy :)) Pozdrawiam.

Laluna też ładnie;) Dziękuję, pozdrawiam.

Garnuszek ważna rzecz w domu i zagrodzie ;) Dzięki Beatko :) Pozdrawiam.

Czwarty wers teraz dobry, ale wcześniej grzybobranie góra-dół ? Że niby chodzicie po lesie z górki na pazurki ? Piąta pora roku, o.k. Poczekam jak się sytuacja rozwinie, może mnie ktoś natchnie interpretacją ;) Grzybobranie poszło precz, las zostawię do innego wiersza ;) Dzięki Fran za ponowne wejście :))

Od pór roku pięknie, a smalec z małosolnymi pycha. Może za szybko komentuję ? Do przemyślenia (mojego i Twojego), pozdrawiam :)) Trochę poprawiłam, żeby było bardziej czytelne i bez rymu, a piąta pora roku, ponieważ niemożliwa a jednak możliwa ;) jak to w poezji ... Dziękuję za "szybkie" komentowanie, ono też daje do myślenia ;) Pozdrawiam ciepło.

o piątej góra - dół godzić będzie uchwycenie teraz wspólna modlitwa o grzech tam nas być nie może w piątej porze roku w motywie przemijania czy to możliwe żeby kamionkowy garnuszek mówił prawdę jedna prosta chwila i kot na kominku taki niewinny jest smalec małosolne tak łatwo się kochać

Dla mnie to najmocniejsze: tłok w niebie na ziemi i pod ziemią Wrócę...

Wow !:) To mnie miło zaskoczyłaś. Mimo, że lekko patetyczny - podoba się... najbardziej : stop głowa posypana popiołem wczoraj - dziś nakrywam ją poduszką Pozdrawiam.

Świeżutki i trochę młody, ale te jeżyny wszystko tłumaczą. Smaczny. Pozdrówka

Niestety podzielam zdanie Lectera tym razem.

Pierwsza zwrotka bez zarzutu. Reszta trochę kuleje.. Tak jest moim zdaniem bardziej wymowny: tkwi samotnie tulipan w rozgadanej trawie umierasz na samotność zatrzymaj się proszę już zakwitły konwalie stokrotki i groszek rododendron otwiera w fiolecie kwiatostan rzuć niechcący komplement i chwilę z nim zostań

Podziwiam konstrukcje Twoich wierszy Adolfie, ale marzy mi się żeby kiedyś przeczytać Twój całkowity "spontan"... Plusk z pozdrowieniem.

Pisarska "rozłąka" dobrze Wam robi ;) Pozdrawiam.

Te wersy do wyrzucenia: "Człowiek poddaje się. Wrócę do głównego wątku tej krótkiej powiastki, wąskiej pizdeczki." Gorzka żołądkowa jest słodka ;) Reszta dobra. Pozdrawiam

Najlepszy Twój z tych, które czytałam.. Oby tak dalej :) Pozdrawiam.

Dziękuję. Pozdrawiam.

...włóczęga, niespokojny duch... ;) Pozdrawiam

Dziękuję, Judyt. Pozdrawiam serdecznie :)

słucham?:) to chyba jakieś nieporozumienie zaszlo ;)...nic mi nie wiadomo o jakichkolwiek latoroślach ;) pozdrawiasy :) Zmylił mnie charakter pisma pianisto ;)) Pozdr.

Jeszcze nie czytałam tak pozytywnego wiersza o śmierci. Podzielam ostatni koment mojej przedmówczyni. Resztę dopisze życie, może i to pozagrobowe ;) A na razie jak się zrobi całkiem ciemno to nie idź w stronę światła !:) Czekaj na mnie.

Lubię kiedy Czytelnik jest zadowolony :) Już myślałam, że do mnie nie zajrzysz... Ale jesteś !:) Dziękuję. Pozdrawiam.

Nie ma jak u taty :)) Dziękuję za miły komentarz, coś takiego zawsze motywuje mnie do jeszcze większych starań :) Dygam pięknie.

Słabo.