Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Witold_Adam_Rosołowski

Użytkownicy
  • Postów

    1 451
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy
  • Wygrane w rankingu

    1

Odpowiedzi opublikowane przez Witold_Adam_Rosołowski

  1. Marku - teoria względności odnosi się do świata - w końcu (może po cichu powiem) że już w niektórych zakątkach tego (wymyslonego przez człowieka słowa) świata - ma się jak piernik do wiatraka - człowieka to sprawka i ułuda ludzka - poczytaj o współczesnej fizyce

    ale biorąc to za wiersz satyryczny - to troszkę jakby zabrakło końca - no jest ale chyba coś jeszcze winno się znaleźć

    serdeczne pozdrówko W_A_R

  2. troszkę zmian - proszę o wybaczenie

    -----------------
    lubisz słuchać jak poranek
    świeży mglisty i głodny
    skrzydłem strąca rosę

    wiatr wygrywa powolny
    rytm gałązką
    a świergot ptaków
    skrzy się przed werandą
    obiecując kolory

    wszystko zda się muzyką
    śpiewem - aura powietrza
    utwory nieskończoności
    niespełnionych marzeń
    niewinnej zazdrości

    lubię wtedy być sam na widowni
    ----------------------------------

    serdeczne pozdrówko W_A_R


  3. na Helikonie dziewięć muz
    pod Helikonem wioska Askra
    spogląda dziewięć kobiet w dół
    czy kto nie idzie z gospodarstwa
    a w wiosce jeden taki był
    co lubił często do muz chodzić
    może i zechce mu się dziś
    przyjść do nich – każda tak zawodzi

    Hezjodzie, Hezjodzie,
    Ty poetyczny powodzie
    choć że do nas chodź że …

    Erata lirą wzbiła ton
    Kaliope z Klio piszą wiersze
    Urania z Melpomeną śnią
    Eutrepe wróży z kwiatów szczęście
    na Terpsychory tańca wdzięk
    na Polichymni męki-jęki
    na maskę Tali – żaden człek
    nie chce skorzystać z tej piosenki …

    Hezjodzie, Hezjodzie,
    Ty poetyczny powodzie
    choć że do nas chodź że …

    na Helikonie dziewięć muz
    Hezjod pod strzechą gdzieś w padole
    W myśl niepodzielną z życiem wrósł
    I już z nią prawie na cokole
    gdzież na Helikon teraz iść
    gdy tu poezja – na Apolla
    myśl goni – drugą – myśli kiść
    żeby tak muza była płodna …

    Hezjodzie, Hezjodzie,
    Ty poetyczny powodzie
    choć że do nas chodź że …

  4. w niepewności nasze kości
    a my o tej świadomości
    że za dużo, mało, szaro
    człowiek takim jest niezdarą

    że o zyciu wie, że łapie
    je a potem długo człapie
    nagle spada - myśł spękana
    jawa, mara, fatamorgana ...

    serdeczne pozdrówko W_A_R
    ps. od zycia do smierci
    człeka aż kręci
    i tylko jedno - los przyziemny
    prócz śmierci - tego jeszcze możemy być pewni

  5. Cytat
    Witku, nie wiem, co to "neoron anamma", nie ma w słowniku wyrazów obcych i w google nic nie wyskakuje:).

    Trochę ta brytfanna mi wadzi...w takich klimatach skojarzenia kuchenne nie są, jak sądzę, na miejscu...;)
    ...a o jakie klimaty mi chodzi? jest pewien patos w tym wierszu, ale o dziwo, nie razi...brzmi nie jak jakieś żałosne zawodzenie egzystencjalisty, ani jak oda do czegośtam...brzmi jak grecka modlitwa...choć nie słyszałem takowej...to coś w tym wierszu wskazuje na...wiem, to to wersowanie - jak najbardziej trafione...
    ...klimat i mgiełka mistycyzmu - jak najbardziej na tak...:)

    pozdrawiam


    noeron anamma - słońce to rozumna pochodnia (tłum. z jakiegoś tam starożytnego wyschniętego języka) - to że brytfanna - to tylko rym - ma symbolizować nie kuchnię lecz (płaskie naczynie metalowe do pieczenia) wizerunek słonecznej kuli

    serdeczne pozdrówko W_A_R

×
×
  • Dodaj nową pozycję...