Tichon Cichy

Tomek Zajac napisal: "Policjanci ścigający przestępców nagle okazują się dla nich bardzo mili, co to w ogóle ma być?" - no coz, takie sa wloskie realia ;) Veni, vidi... Jest troche do wyszlifowania, w tym z pewnoscia niektore dialogi, troche literowek (Catanzaro, nie Cantanzaro) ale dobrze sie czyta. Nie przekreslalbym tego tak radykalnie.

Była sobie wiedźma. Nie jakaś wybitna czarownica, potrafiąca królewny w żaby przemieniać, a orki w muskularnych facetów z szerokimi barami. Nie, ona była zwyczajną, swojską wiedźmą, taką wiedźmą podwórkową. Nie była ani stara, ani młoda, miała trzydzieści pięć lat. Wiek nijaki, bo ani nie jest się już ponętną i niedoświadczoną dwudziestką, ani zmysłową i dojrzałą czterdziestką. Dlatego nasza wiedźma nie porywała się z motyką na słońce, ale pogodzona z losem podsycała jak mogła ognisko domowe z jednym mężczyzną. Niestety, nawet z tym podsycaniem niespecjalnie jej szło. A to drwa mokre i miast ognia udało jej się dobyć tylko kłęby szarego dymu, a to komin nieprzeczyszczony i oto cały płomień bucha na pokój, podpalając dywan, ślubny prezent od teściowej. Jak pech, to pech! Wiedźma nie wyglądała też jak klasyczna wiedźma. Nie miała haczykowatego nosa z pypciem, ani wystającego podbródka. Chustek na głowie nie nosiła, bo zostawiała to na wiek bardzo podeszły. Trudno jednak stwierdzić, by była z kolei seksowną czarownicą. Pomimo całego zastępu kremików, mleczek do ciała, toników, podkładów, cieni do powiek, korektorów, nie potrafiła ani wyczarować ładniejszej cery, ani oczarować nikogo, męża nie wykluczając. Zresztą to właśnie mąż był najbardziej odporny na te nieudolnie rzucane uroki. Jako zarządca finansów domowych odwodził ją od daremnych i jakże kosztownych praktyk wyrozumiałymi słowami: - Przestań się pacykować, ty stara wiedźmo, i przynieś no kolejnego żywca!

"Przyglądałem się mu chwilę gdy zaczepiła mnie młoda dziewczyna" - "Przygladalem mu sie chwile" moze bedzie lepiej. Poza tym super. Czekam na jeszcze! ;)

Swietnie sie czyta, szkoda ze znowu trzeba czekac na ciag dalszy! ;) Ale taki juz urok portalu. Pozdrawiam!

Zaczalem od IV, ale wciagnelo mnie. Niezle! Lece uzupelnic braki! ;) "Policia Municipale" - lepiej kursywa, bo to inny jezyk. I "Polizia", nie "Policia" ;) pozdrawiam

Bledy ludzka rzecz, normalka, ze sie pojawiaja. A co do dalszego ciagu, to tajmniczosc wcale nie musi sie gdzies zagubic, wszystko zalezy od Ciebie! A warto to pociagnac. Pozdrawiam ;)

Wena coś może podpowie, a woda doda mej glowie ochlody z pewnością, ale wnętrznościom nie wiem czy wplynie na zdrowie.

Koleś ten był niezły drań. Nie przepuścił żadnej z pań. Panom też nie, więc radośnie po winie się rzucił nań.

:)))))))))))))))))))))))) Jeszcze proszę! :D :D :) Boli mnie brzuch. Ide spać! Pozdrawiam

Kali kiedyś czarny był, lecz koloru się wyzbył. A dlaczego? Bo Kalego Białym winem koleś spił.

U doktora bylem. Ziólek moc wypilem. Nie pomoglo, tylko wzmoglo Boleśc moją. Ginę!

mój byt w odbycie ciężkością bycia aż nazbyt zaciążył był i ciężkość zbytu nazbyt obyta niebytem pozbawia sił

Na początku krów być dwie: jedna zdrowa, druga nie. Kali plakać i żalować, że tej zdrowej nie pilnować!

Niezle napisane, ale troche monotonne. Moze warto by to wzbogacic o kilka bardziej oryginalnych spostrzezen, troche wydluzyc, urozmaicic? Bardzo mi sie podoba za to: "Myśli zaplecione w warkocze zwisają beztrosko, zapraszając do intensywnej wspinaczki. Wejść i uwolnić Damę, czy obciąć warkocze i ulgę przynieść umęczonej głowie?" Pozdrawiam :)

Ps. Jedna malutenka poprawka: "tak napewno tak sie czuja". ALbo o jedno tak za duzo, albo o jeden przecinek za malo ;) Poza tym naprawde rewelacyjnie!

Oj, niezle nam, silnej plci, dowalilas, ale w jakim stylu! Czarny pas bym przyznal. I chociaz boli, czekam na nastepne ;) Pozdrawiam serdecznie

A u mnie zaskoczyl, przy ostatniej strofie! Po pierwszych czterech mialem niejasne wrazenie, ze czegos mi brakuje. A przy koncu poczulem sie, jak przy wielkim wybuchu, który rozjasnia wszystko. Goraco pozdrawiam!

Przyjemnie sie czyta, chociaz dostac mozna krecka, ale o to przeciez chodzi. Lubie takie zabawy slowno-koncepcyjno-obrazowe. chociaz w ostatnim zdaniu czegos mi brakuje, takiego "definitywnego uderzenia mlotkiem".Pozdrawiam!

Oprych szprycha dowalil mu w Tychach.... Biedny organista, nawet nie myslal ze takie lanie dostanie.

móc wszystko to nie móc dokładnie niczego w niemocy bycia we wszechmocnym objęciu ukochanego

Do Tera: Nie gniewaj sie, (prosze, zaden ze mnie "Pan"!), ale po przeczytaniu Twoich komentarzy na roznych stronach odnosze wrazenie, ze podchodzisz przesadnie krytycznie, by nie urzyc slowa "krytykancko" do wiekszosci Autorow, a to nie wnosi wiele. Przeciez to forum to nie "wyscigi" o najlepszy wiersz, tylko wzajemna dyskusja majaca ksztalcic nas wszytkich! Nikt tu sie nie myli i nikt nie ma racji - gdyz jest tyle roznych form widzenia poezji ilu ludzi na swiecie. Pozdrowionka!

Widze, ze ta banalna balladka, ktora mimo wszystko, jesli ktos umie zajrzec miedzy wersy a nie slizgac sie jedynie po powierzchi slow (Tera, to do Ciebie!) zawiera pewne przemyslenia, ktore niejednemu piszacemu wiersze przyszly do glowy, wzbudzil ciekawa dyskusje. Coz, poezja to nie musza byc tylko bardzo odlegle metafory gimnastykujace nasza wyobraznie i skojarzenia. Czasami prosty rym i "slowo na blat" tez sa potrzebne. Ale, rzecz jasna, kazdy ma swiete prawo do swojej opinii i kazda opinie szanuje! Pozdrawiam wszystkich, a najcieplej Zuzie! :)

Na pewno dama w czerni? Czy w tej piosence nie byla w innym kolorze? Chociaz po aviomarinie nigdy nie wiadomo... :) Pozdrawiam

Jakież to porywające...

Post Scriptum: Chodząc po zacnych stronicach szanownych Autorów aż zachlysnąć się można psymizmem. Czy poezja jest tylko od wyplakiwania egzystencjalnych smutków? Może od czasu do czasu maly żarcik i uśmiech jej by nie zaszkodzil?