Sebastian_Pietrzak

Temat sam przyszedł...

Nie mówiąc nic nikomu, Udaliśmy się do domu, Tymi samymi ulicami, Którymi zawsze podążamy. Przybyliśmy na czas, ..Poczułaś się zmęczona, Jedwabne pościele, I słów nie za wiele. Gdy położyłaś się spać, Odpiąłem Twoje skrzydła, Przepraszam... nie wiedziałem, Jutro rano wstaniesz, I będziesz okłamywać mnie dalej...

nie ma jak to czysta doza najszczerszych emocji:-) dodaje do ulubionych

Jest słodki i szczery, a przede wszystkim ciepły, akurat na terażniejsze wieczory:-)

Oyey to musiałeś przeczytać komentarz aby zrozumieć wiersz..?

bardzo dosadny i emocjonalny. dlatego mi się podoba. Jak czytam to mnie wstrząsa:-) Pozdrawiam

Zejdź po schodach w dół, Do komnat mego umysłu, Jeśli tylko chcesz... Wiedzieć jak to jest... Tutaj poznasz moje sny, moje pragnienia, Moje leki i obawy, Te bliskie i dalekie spełnienia, Poznasz jeśli tylko się odważysz... Dwadzieścia jeden twarzy, Tutaj zobaczysz, Każda całkiem inna od następnej, Każda w innym... świetle. Czas tutaj nie istnieje, Pozwól niech kolejna łza, Kolejną sekundę przeleje, Lecz... nie zamierzam upaść.. Zejdź schodami w dół, Do mojego umysłu, Zejdź rozpal w ciemnościach ognisko Abym mógł poczuć Cię blisko... Żadnego bólu, Żadnych krzywd, Tylko ty i ja, Rzeczywistość prosto z wnętrza... Czy podoba Ci się tu na górze? U szczytu mych marzeń Czy chcesz zostać tutaj dłużej? Czy też chcesz wrócić z powrotem?