kall

bardzo bardzo bardzo pozdrawiam kall

dziękuję za wizytę ;) Freney : górskie klimaty udzielają się w wielu utworach. zresztą - jak tu z nich nie skorzystać, kiedy same podpowiadają słowa... dzięki za poświęcony czas ;) Tomasz : ciekawa interpretacja, pomyślę nad tym ;) pozdrawiam Kalina

Słyszałam niedawno blask w twoich oczach delikatną iskierkę pocieszenia nie byłam sobą mówiłeś zwyczajnie a jednak słowa układały najwspanialszą sonatę kto by uwierzył? dziś zasypiam bez złudzeń myśli tracą znaczenie - naprawdę go widziałam

dziękuję bardzo everygrey - plusiska są, bo zasłużone ;) Agnes - no ja chyba też nie ;) pozdrawiam Kalina

oj ja też jestem strasznie ciekawa, może jakaś podpowiedz? takie miejsce gdzie krzyż traci swoją szlachetną nazwę patrz, Agnes - przypuszczałabyś? :p

zgadywać nie muszę. mnie to nie interesuje. zresztą - to tylko o tobie świadczy :)

tak. spacerów na pewno będzie jeszcze więcej. podobno górskie powietrze dobrze dotlenia organizm - może przyniesie jakieś pozytywy ;) będzie. będzie bardzo zaklęte. w dobry nastrój i pogodę. i w wiele innych :)

cóż, są różne gusta. proponuję mimo wszystko więcej kultury :) pozdrawiam Kalina

przywieź mi powiew górskiego powietrza............zaklęty w słowa.......... miłych wakacji będzie zaklęty... w miliony pięknych słów i widoków...

tak to właśnie jest z tymi wspomnieniami... sami zbytnio nie wiemy, dlaczego one wciąż wracają. gdy pragniemy zapomnieć, na złość pchają się do naszego życia 'z butami', demolując to, co zdążyliśmy stworzyć. ale może właśnie taki ich urok? :) spacer zazwyczaj pomaga... ale - by podkreślić rangę wydarzeń-zdarzeń-wspomnień - nawet on nie pomógł :) bardzo miło, że tutaj Agnes zajrzałaś, i że znalazłaś coś dla ciebie. mogę obiecać, że wiersz mój będzie się czuł u ciebie bardzo swobodnie ;) pozdrawiam Kalina

witam ;) to mój ostatni wiersz przed górskim wyjazdem. kolejny z cyklu. nie jestem pewna, czy dobry tytuł zapisałam - nigdzie nie mogę odnaleźć tego uwtoru. a tyle w nim liryczności... polecam do wysłuchania. pozdrawiam Kalina

bardzo miło się czyta. razi jednakże parę niedociągnięć : - wodospad łez - zwrot kiczowaty, lepiej wymyśleć coś bardzoej oryginalnego - ostatni wers - razi szatkowanie, 'dzień' proponuję podciągnąć pod 'poranek wczorajszego' ;) to chyba wszystko. duże plusisko idzie ;) pozdrawiam Kalina

spacer nie pomaga na wynędzniałe nadzieje czy szafirowe pobłyski w twych oczach żałośnie świszczy wiatr we włosach mlecze głośno wzdychają - one również nie potrafią zrozumieć a jeszcze niedawno kasztanami malowałam twoje usta wśród wirującego pomarańczu liści przecież biegłam zawsze wprost przed siebie bez pamięci i bez tchu tylko moje biło serce bo nie mogłam mieć serc dwóch* telegram wysłany wzrokiem nie doszedł wracam powolnie już-nie-latem niedługo minie rok ..................................................................... * fragment piosenki Anny Jantar "I ja nie mogłam mieć serc dwóch"

była jeszcze wersja : trzepocząc skrzydłami ludzie jak anioły tworzą nade mną niebo ale główne chyba lepsze pozdrawiam kall

bardzo przyjemna zabawa słowem - logika w wierszu receptą na podwyższenie narodowego IQ :) miło się czyta, aczkolwiek nie potrafię się 'wczytać'. zbyt 'pochopne' to chyba... i kontrowersyjna ostatnia strofa pasuje jak ulał całkiem sympatczynie będzie się spało po lekturze twego mięsnego utworu ;) pozdrawiam k.

bardzo podoba się pointa : niedopowiedzenia przyciągają czytelników. proponuję wyrzucić 'nawet' z pierwszej strofy ogólnie + pozdrawiam Kalina

niebo nisko nade mną anioły i ludzie trzepoczą srzydłami

genialne. naprawdę jestem pod wielkim wrażeniem. to już kolejny twój wiersz, który nie przechodzi u mnie bez echa. :) pozdrawiam kall

czyżby wieczór był porą na rozpieszczanie Kaliny ;) Arku, Kasiu - dziękuję za wizytę i miły komentarz. taki akurat na dobranoc ;) pozdrawiam Kalina

hmm... rozumiem, że jesteś po jakimś miłosnym zawodzie. ktoś musiał coś ci zrobić, a ty teraz nie potrafisz znów go pokochać tak jak dawniej. tak to rozumiem. i - powiem szczerze - niezbyt to mi się widzi. przegadane. proponuję napisać jeszcze raz - jak coś wymyśle, to cię wspomogę ;) pzdr kall

jak lubię czytać twoje wiersze, to ten skasuj - dobra to rada. okolicznościowe utworki mają mniejsze uznanie, zresztą - i tak każdy ma swoje zdanie, więc po co je 'spoezjować' ;) pzdr k.

mój ma 160 :/ ;)

pięknie napisane. tylko o czym? kobieta zakochana? jak tak to wybaczam i zabieram do ulubionych ;) pozdrawiam Kalina

tytuł racja - zbyt dosłowny ale reszta u mnie na plus pozdrawiam kall

troszkę się zabawiłam twoim 'wytworkiem' ;) i wyszło tak : a gdy chciałam zajść daleko prosto jak zwykle skręciłam w miłość pochopnie przyniosłam stamtąd wspomnienia cudem są choć prawie ich nie było