ot i anka

do kompletu standardowego brakuje tylko ashera:) gdzie jesteś, o Jacku?!:P

ajajaj!!!!ile błędów!!!:))poprawię,tylko jeszcze nie teraz,bo na chwilkę jestem:))ale dziękuję za poprawki. Freney, to nie takie zupełnie komiczne, byłeś kiedyś w takim stanie?! Eh, nie będę nic zdradzać...cieszę się z komentarzy, wszystkie moje historie są (prawie) z życia wzięte:) ale jak już zauważyłam, ja chyba żyję w innym świecie:)) Leszku! że Ci się chciało te wszystkie błędy wypisawać!łojoj!:D Aksjo- tak miało być, trochę wydłużyłam początek, ale ja taaaak lubię opisy przyrody!:P pozdrawiam obleśnie słonecznie,choć zbiera się na deszcz:)

czy was, kobiety-plastyczki, coś pokręciło z tymi chudymi??? ciągle tylko chudy i chudy, opędzić się od was nie mogę:P już się tak niedowartościowywuj!czy ja powiedziałam ,że ma mieć farboweane włosy?:P

Ja się ciągle oglądam za kobietami, uwielbiam kobiece fałdy i niedoskonałości, cudownie si.ę je fotografuje i rzeźbi, i uwielbiam nieregularne rysy twarzy, wystające kości policzkowe, oczy(niekoniecznie duże i niebieskie:) Plastyczność jest dla mnie najważniejsza, takie greckie piękności są nudne...siedze nad morzem i napatrzyłam się na nagie ciała- te wszystkie fałdy, cellulit i "niedoskonałości" innego typu wyglądają cudownie w świetle słonecznym!tylko aparatu nie mam:((( a jeśli chodzi o facetów, to najbardziej mi isę podoba tu taki niemiłosiernir chuby, widać każde żebro-jest na czym oko zawiesić!!!(jakby ktoś miał wątpliwości- nie żartuję)pozdrawiam wszystkie (nie)doskonałości wasazych ciał!

już nie takie świeże, bo trochę poleżało. Siedzę nad morzem ,dorwalam w końcu Kafejkę:)))pozdrowienia piaszczyste dla wszystkich:)) ps. czekam na opinie:)

Park w środku miasta. Właściwie kilka liściastych drzew- dęby, platany i klony. Nic nadzwyczajnego. Ścieżki prowadzące przechodnia do kolejnych ścieżek, a na koniec do ulicy. Ta z kolei wiedzie ku autostradzie nr 8. Była godzina 14.37, w parku wcale cicho nie było, choć każdy, kto tędy przechodził odczuwał pewnego rodzaju spokój. Pomimo smrodu spalin, warkotu samochodów i gwaru dziecięcych głosów, wydobywających się z pobliskiej szkoły, miejsce to wydawało się nadzwyczaj spokojne. Tego dnia na niebie panoszyło się tylko kilka białych obłoków a słońce dawało mocny wyraz swojego gorącego temperamentu. Żwirek na ścieżkach wydawał się zmęczony upałem. Ptaki, jakby rozleniwione, chowały się pomiędzy gałęziami drzew i czekały na lepszy dzień do śpiewania. I tylko wrony siwe krakały coś do siebie z czułością, połyskując raz po raz czarnymi piórami. Letni, nieznośny upał nie odstraszył jednak młodych matek z dziećmi i starszych ludzi z psami, którzy dziś, tak, jak co dzień, przychodzili tu ze swoimi pociechami na spacer. Dzieci bawiły się w piaskownicy, psy oznaczały wokoło swój teren, matki czytały gazety a staruszkowie opowiadali sobie o nowych schorzeniach. Gdzieniegdzie można było tylko zauważyć jakąś obściskującą się parę, choć przy tym skwarze, trudno byłoby wymagać równie gorącej namiętności. O godzinie 14.38 do parku,z ulicy Teatralnej, wkroczyła młoda kobieta. Miała nie więcej niż 25 lat, choć równie dobrze mogła mieć 20. Wysoka, dosyć szczupła szatynka, ubrana w karminową sukienkę do kostek. Kosmyki włosów opadały jej na czoło, wpadając co jakiś czas do oczu. Szła powolnym krokiem, lecz na jej twarzy można było zauważyć skupienie, a może rozdrażnienie? Wyglądała na spiętą, czymś przejętą. W dłoni trzymała aparat fotograficzny. Kroczyła sennie po ścieżkach. W te i z powrotem, jakby się zacięła albo nie mogła odnaleźć wyjścia. W pewnej chwili zatrzymała się mniej więcej pośrodku parku, gdzie znajdowało się najwięcej ławek, i zaczęła się rozglądać. Twarz jej się rozjaśniła, lecz w oczach było widać obłąkańczy błysk. Czegoś szukała a może bardziej- kogoś. Rozglądała się po ławkach i ludziach, nerwowo zerkała na każdego przechodnia, który akurat przemierzał ścieżkę, na której stała ona. W końcu po kilku minutach rozglądania się zatrzymała wzrok na chłopaku siedzącym na pobliskiej ławce. Ruszyła szybkim krokiem w jego kierunku. Po drodze podeptała jamnika, ale nawet tego nie zauważyła. Siwa staruszka zaczęła krzyczeć w niebogłosy i tulić swojego pieska, ale dziewczyna siedziała już na ławce, obok mężczyzny. - Jestem zmęczona...- Zaczęła mówić- do niego, ale tak naprawdę nie interesowało jej czy on tego słucha. Chłopak zwrócił w jej stronę twarz, niezwykle jasną i spokojną. Ona mówiła dalej: -Mam milion myśli w głowie. Samych gorzkich i beznadziejnych. Wszystko, co najciemniejsze w moich myślach, właśnie ze mnie wyłazi Nie wiem do końca czy chcę żebyś o tym wszystkim wiedział. I tak wyczytasz z tego to, co będziesz chciał. I tak stwierdzisz, że to, co czuję, jest bezpodstawne, bo Ty tak nie czujesz. I tak większość umknie Twojemu umysłowi... Jesteśmy jak starzy ludzie, którzy licytują się, kto jest bardziej chory. Jakkolwiek użalać się będę, to i tak to co przeżywam nie umywa się do tego, co przeżyli inni. Tak, już przyzwyczaiłam się, że przecież inni mają gorzej, że „niepoprawnym” jest użalać się nad sobą. Tak, wiem też,że jestem młoda i „całe życie przede mną”. I wkurwia mnie to wszystko. I wkurwia mnie to,że w swoim egoizmie nie można myśleć o wewnętrznych potrzebach, bo to też „nie przystoi”. Nie mogę też złorzeczyć i mieć radości z porażki innych. Nie mogę płakać, bo to głupie. Ani kochać miłością platoniczną, lakoniczną, fizyczną, toksyczną. Tylko czasem mogę, wtedy, kiedy nie będzie wychodziło to poza „normy” ustalone przez społeczne gówno, w którym i ja i Ty jesteśmy. I ja też tworze to społeczne gówno. I próbuję wyznaczać innym, co się powinno, a czego nie... Mam już tego dosyć!- w jej oczach widać było obłąkanie, smutek,ból i bezradność. Wzięła głęboki oddech i ciągnęła dalej: -Przyszłam tu z nożem w torebce. Chcę kogoś zabić...Wiesz, moja babcia umiera i uwierzyłam w to, że jeżeli kogoś pozbawię życia to ona nie umrze. Tydzień temu rzucił mnie chłopak- znalazł sobie inną. Mój kot wyskoczył z siódmego piętra i się zabił. Wieża mi się popsuła, nie mogę słuchać płyt. Rano przypaliłam jajecznicę i strasznie wszystko śmierdzi. Jak wrzucałam patelnię do zlewu to poparzyłam sobie rękę, o, widzisz tutaj- wskazała dłonią ranę- Posmarowałam maścią,ale i tak boli...Chciałam Cię zabić jak zobaczyłam Twoją nieskalaną problemami twarz, wiesz? Ale teraz już nie chcę. Już mi lepiej...- Chłopak patrzył na nią niewzruszenie, jego oczy się uśmiechały. -Chyba pójdę kupić sobie coś ładnego...może jakąś bluzkę? Dziękuję, że mnie wysłuchałeś...nic nie mów! Muszę lecieć, już późno. Jutro odwiedzi mnie koleżanka, jeszcze skoczę do sklepu zrobić zakupy...Trzymaj się. Wstała z ławki i oddaliła się pospiesznie w stronę ulicy. Chłopak jeszcze chwilę na nią patrzył, odprowadził ją wzrokiem do platanu, za którym zniknęła...A w sercu miał wielki żal, że w szkole dla głucho-niemych nie nauczył się czytać z ruchu ust.

To ja ci Vacker gratuluję :) Ja mogę powiedzieć, że dla kobiety zrozumienie faceta wcale nie jest proste. One właśnie patrzą prezez pryzmat własnych kryetriów. Nie potrafią pojąć koncepcji męskiego ego, czy tego, że np mężczyźni nie uważają za apogeum szcześcia i życiowy cel zostanie kochającym mężem i ojcem, a film pod tytułem "Nigdy w Życiu", czy książka "Samortność w sieci" to "dzieła", które nie powinny były powstać z uwagi na zachowanie dobrego imienia autorów. Co do zrozumienia kobiet przez mężczyzn, to z autopsji mogę powiedzieć, że wolę nie rozumieć, wolę myśleć, że jest w tym jakaś głębsza mistyczna prawda, bo jak racjonalnie i logincznie przeanalizować znane mi przypadki, to można co najwyzej dojść do smutnego wniosku, że większość kobiet, o i le nie wszystkie, jest niebotycznie głupia. o ile to Ty nie jesteś niebotycznie zapatrzony w siebie...

a ja odsyłam, moi drodzy do socjobilogii- tam jest wiele odpowiedzi na pytania dotyczące różnic:))) ale nie wszystkie,niestety

ja nie wiem...ja tez mam czasem taki stan...a raczej czasem mam stan ze piszę,ostatnio tez nie moglam nic splodzic i zaczelam sie rozgladac za tematem w najblizszym otoczeniu...i tak powstal "sposob na nude";) a pomysly najczesciej przychodza mi w wannie- tylko jak wezme tam dlugopis i kartke to nici z tego, jak bie wezme, to mi wypada z glowy nim wyjde z wanny:) ja szukam tego co mi najblizsze, a potem sie oddalam troche od tego i cos tam wychodzi:)) zycze powodzenia!!!!!!

eh, rozpieszczacie mnie...:)))

wiedziałam że gdzieś o nich kiedyś, coś:)hehe,pewno że się podoba, a co ma się nie podobać?:)))

no! nie kłócić się! nie robić obory! peace and love!:))))))))) żartuję,ale nie lubię jak ktoś coś negatywnie napisze, potem ktoś się mści a potem ktoś odpowiada, a potem jest spór i nieporozumienie i potem....eh,już nic nie mówię:)))))))

ja pier... ale jestem tępa...przeczytałam drugi raz i zczaiłam! chyba kupię sobie hak(na wszelki wypadek) pienkne to jest!

Podoba mi isę strasznie początek- o tkaniu z mgły snopu światła. Ogólnie zgrabne, krótkie i dobrze się czyta, tylko nie wiem do końca czy zrozumiałam..:( Ananke i Moiry to tylko imiona czy mają jakieś znaczenie? jestem może niedouczona...:(

strasznie ciężko się to czyta! dlaczego akapity są po przecinku? a gdzie indziej nie ma akapitów i do tego chaos, który zupełnie nie służy opowiadaniu, a tym bardziej odbiorowi. Spróbuj podzelić tekst, uporządkować, może będzie lepiej. Co do treści, trudne jest mi się wypowiedzieć bo przy takiej formie ona umyka!! popracuj nad tym, a może być dobrze. tymczasem- pozdrawiam:)

asherku kochany!ja czekam na coś "osobnego" bo to już siódma część ,a ja ani jednej nie czytałam:( muszę nadrobić,ale nie mam kiedy:( a uwielbiam czytać Twoje teksty i chciałam tylko powiedzieć ,że z chęcią bym poczytała coś krótkiego:))) pozdrawiam strasznie gorąco!:**

wydaje mi się ,że leszkowi chodziło o płytkie podejście do sprawy...seks+ maryśka+ staruszkowie...miało wyjść śmiesznie,a wyszło trochę banalnie,bo połączyłaś oczywiste kontrasty. Niby zabawne, ale tak jakby napisane trochę "na kolanie". Jak dla mnie mało oryginalne, ale nie najgorsze,choć myślę że moze być lepiej. Będę Cię obserwować;) pozdrawiam serdecznie

rozumiem,że to miał być tekst metaforyczny, o drodze życia, ale tak literacko to zbyt dobry nie jest. Metafora mało skomplikowana,lekko banalna. Trudno jest mi rozpatrywać ten tekst jako opowiadanie, to raczej ubrane w symbole zwierzenie. Osobiście mnie nie porwało, ale nie zrażaj się tylko pisz i czytaj:) pozdrawiam

gdzie tu kolega wykorzystuje koleżankę? chyba chodzi ci o tę dychę, bo to ona go chciała wykorzystać(patrz początek):)))

oj tak tak...skasuj lepiej(mimo że Cię lubię,ale obawiam się że to agresję wywoła)

no właśnie "gdy tak sobie bekam" podkreśla że to nie jest wiersz "nadęty" i niewiadomooczym,głęboki:) tylko głupiutki wierszyk ,głupiutkiej Anki, co beka głośniej niż faceci:)))

jakbyś przeczytala wiedzialabyś dlaczego to jest związane z dyskusją... według was tak...może dla mnie to zbyt abstrakcyjne...

dziękuję za komentarze, przy okazji bekając znad piwa:)

drodzy koledzy, nie schodźcie z tematu! przypominam że to temat o terroryźmie a nie o tym co kto powinien przeczytać! ps.po przeczytaniu tej dyskusji zastanawia mnie kto tu się bardziej zapowietrza?

wiecie co mi pierwsze przeszło przez myśl? że to Francuzi zaatakowali...