ot i anka

ładny zamysł, ale niedopracowany. po co ten rym w końcówce? mimo sympatii do kawałka - nie ten dział mz.

lekki uśmiech pojawił się na mojej twarzy może to i dobrze, być takim szczęściarzem;) podoba mi się, choc nie wiem czy odczytuję dobrze zamysł autora;0) pozdrawiam

nim coś opublikujesz zastanów się dwaa...albo nawet trzy razy. Przecież to jest straszne...

"złote myśli" do pamiętnika... poezja żadna.

jesteśmy jedynymi wyznacznikami tego co chcemy zrozumieć (to myśl wyprzedza to ile jesteśmy w stanie) czasami nie nadążam, albo po prostu nie potrafię, czy jest w tym coś złego? męczarnią jest udawanie zrozumienia a jednak znajdujemy się w tym w każdej chwili dla naszego interlokutora (trudne słowo) moja wola jest szybsza od inteligencji po prostu staram się jak mogę przeważnie cel przewyższa możliwości choć wydawałoby się, że właśnie takie jest życie

brakuję mi tu puenty - jakiegoś nawiązania do dziewczynki, która odzyskała wzrok - np. że po latach pod drzewo przyszła dziewczyna ze swoimi dziecmi i w ciszy pomodliła sie do Hisi. Albo, że to jej oko miało jakieś niezwykłe właściwości, albo, że dziewczynka zniknęła, przerażona tym co się dzieje, uciekła w las,a tam przypałętał się do niej czarny kot....coś niedopowiedzianego, taka swoista kontynuacja. Poza tym język masz mocno niedopracowany, ale to kwestia ćwiczeń:) pozdrawiam

jeśli choć jedna osoba wraca, znaczy, ze warto coś napisać;) pozdrawiam

wszystko i nie-wszystko - bo wszystko zależy od podejścia, czyli suma sumarum, wszystko zależy od nas;))) pozdrawiam

wszystko moje:) jak używam cytatów to podpisuję:) dzięki Nikodem:)

mnie się wiersz nawet podoba, lubię takie udziwnienia, bo wiem, ze doprowadzą Cię na dobrą ścieżkę w pisaniu, bo teraz widać (jeszcze) dość "ciężkie" (choć nie toporne) pióro. A jeśli chodzi o dyskusję pod - i po co te wszystkie słowa?:) oszczędzajcie je na wiersze, bo nigdy nie wiadomo, kiedy ich zabraknie. pozdrawiam. anka

ładny wiersz o odchodzeniu...prostota, do mnie trafia. pzdr

ależ mi miło:) poryw serca miałam, bo nic nie pisałam od wielu miesięcy, a wczoraj mi się "wylało" kilka słów:) miło was widzieć po tak długiej przerwie:)_

z takich "bzdur" rodzą się przełomy;) pzdr

ostatnio trafia do mnie prostota wypowiedzi:) trafiłeś. pozdrawiam

kobieta szczęśliwa potrafi spać sama, ale wie z kim śpi się najlepiej ( i jest to w zasięgu jej ręki) dlaczego tak trudno dostrzec, że życie jest poezją samą w sobie, znaleźć chwilę bez szukania celu? świat został stworzony idealnie, a człowiek jest jak szpilka wbita w balon, która wciąż nie rozumie gdzie jest dziura jesteśmy jak iskra, która rozpala, albo zwyczajnie przygasa niezauważona zostaje wspomnienie ognia, zgliszcza lub coś czego nie potrafiliśmy dotknąć odpowiednio

gratki:) miło widzieć miłe rzeczy po długiej przerwie:)

każdy tak kiedyś myślał:) dojrzeje głowa, dojrzeją wiersze:) do znajomości techniki najzwyczajniej w świecie trzeba dojrzeć samemu, kto wytrwały, będzie się rozwijał, kto uparty pozostanie w miejscu, acz wróżę tutaj dobrze:) i życzę oczywiście:) ot-anka

wyślij mi na priwa dla kogo ma być dedykacja;) podaj adres, a ja ci podam nr konta i ew. koszty przesyłki (bo jest kilka ewentualności) jak wpłyną pieniądze wyślę książkę;) kilka dni temu nazad wysłałam priva, nie dotarł, a...? nic nie doszło:( pisz na [email protected]

co wejdę na orga to zawsze jakiś nowy troll wyłazi:)

wyślij mi na priwa dla kogo ma być dedykacja;) podaj adres, a ja ci podam nr konta i ew. koszty przesyłki (bo jest kilka ewentualności) jak wpłyną pieniądze wyślę książkę;)

... prócz tego, żebyście mniej się kłócili :) chciałabym polecić wam książkę, zupełnie nadzwyczajną i niebanalną;) (napisał ją mój osobisty narzeczony, więc bezinteresownie jej nie polecam, ale z czystym sumieniem, gdyż jest naprawdę ciekawa:)) "Zielone wzgórza Ułan Bator" Radka Biczaka "Zielone wzgórza Ułan Bator to barwna opowieść o wyprawie, w której droga jest celem, a trójka kumpli oprócz tysięcy kilometrów musi pokonać własne lęki, stereotypy, kolejne awarie samochodu, milicjantów spragnionych łapówek i ukrytych urzędników. Podróż obfituje w niespodzianki, zabawne ale i dramatyczne, a autor świetnie doprawia relację szczyptą humoru i adrenaliny, opisami pięknych krajobrazów oraz spotkań z niezwykłymi ludźmi." można kupić w empikach i wielu księgarniach internetowych i tych realnych:) m.in. www.merlin.pl/Zielone-wzgorza-Ulan-Bator-Opowiesc-o-wyprawie-do-Mongolii_Radek-Biczak/browse/product/1,780172.html?gclid=CPmFzsTd16ICFQo9ZgodQWpcyQ można ją znaleźć na facebooku, gdzie zamieszczane są różne ciekawe informacje dookoliczne: www.facebook.com/?ref=logo#!/pages/Zielone-wzgorza-Ulan-Bator/131911333497068 zapraszam do obserwacji - niedługo planujemy zrobić konkurs, a nagroda będzie owa książka z dedykacją od autora:) a jakby ktoś chciał zakupić wraz z autografem i dedykacją to mozna również zamówić przeze mnie w promocyjnej cenie 22zł (plus koszt przesyłki:)

jak obiecałam - przeczytałam. i jedno nasuwa mi się na myśl - toż to nie wiersz, a proza życia;) jak zwykle zabawnie, choć nie zawsze wiem kiedy żartujesz:)

no właśnie - ja już zdążyłam zapomnieć:)

po pierwsze- ciesze się Fogot, że żyjesz :) po drugie - też tu długo nie zaglądałam i nadziwić się nie mogę:) może kiedy tak intensywnie uczestniczyłam w życiu forum też było tak "dziwnie" tylko w ferworze zdarzeń tego tak nie odczuwałam:) wszystkim podejrzewającym spisek proponuję pojeździć na rowerze zamiast podniecać się każdym (negatywnym) komentarzem:)

zawsze przychodzi czas, żeby powiedzieć "kiedyś było inaczej, kiedyś było lepiej":) nie da sie zatrzymać zmian. jak tutaj przyszłam 5 lat temu (!już!) to też słyszałam "kiedyś było inaczej, kiedyś było lepiej":) wychodzi na to, ze nic sie nie zmieniło;)