stanislawa zak

dużo zostawiłaś przestrzeni na domysły, a ja nie wiem co chcesz schować do pudełka, za dużo się domyślam pa!

piękno kryje się w prostocie, pozdrawiam

uważam że zakończenia jest świetne soki życia smakuje z ludzkiej perspektywy,- czegóż chcieć więcej. pozdrawiam ciepło

wysoko mierzysz ale nic nie mam do formy podoba misię

smaczny , czy pikantny? pa!

fajnie! pozdrawaim

Ewo, dzięki jeśli ci się podobało zajrzyj do Tomkowych Tułaczy, he he pozdrawiam pa!

świetne haiku.

a ja myślałam że tylko M. to potrafią popatrz człowiek całe życie sie uczy,

TAK- nic w przyrodzie nie ginie a właścicielem jestem teraz JAS! złego?- nie! dobrego!

kobieca ironia, podoba mi sie taki typowo kobiecy wiersz mały i słodki/ pozdrawiam

czytelniku! dobrąłeś do końca? należy ci się nagroda- bon pierwszeństwa na oddanie głosu!/ pozdrawiam serdecznie i to jak bardzo! he he

mam postępującą awersję do głosowania co stawia mnie w ogonie demokracji a raczej jego awangardzie nie jestem odosobniona i tu nie będę tą co rzuca monetę by rozstrzygnąć kto ma rządzić w moim domu co cztery lata przestępuję z nogi na nogę co nie jest zbyt eleganckim zachowaniem zwłaszcza wobec sąsiadów moja asymetria nie wie jak sie zdeklarować raz kuleje na lewą raz na prawą nogę a może odwrotnie powodując ubytki w uzębieniu siądę w końcu na dupę i pierdolić będę przewagę kieszeni nad główkowaniem co włożyć do garnka zbiorniki puste a paliwo drożeje mimo iż tanieje paradoks tankju sklepy sprzedają przeterminowane masło ale i to nie ważne kto smaruje ten jedzie leczyć postępującą demencję- albo fora ze dwora pamiętajcie jestem jedną z was cokolwiek wysmażę to nie ma znaczenia dla tych co głodują za to mańkuci stali się nader wpływową mniejszością

no właśnie za póżno dostrzegłam, pozdrawiam

ciużem ci zrobiło że cię tak przyćmiło?

twych rąk spragnione biodra- nie lepiej by brzmiało: - biodra spragnione twych rąk pozdrawiam

na twoją odpowiedzialność: choć wiem że nasz Hirurg zrobiłby to lepiej (Tomasz) próba nr 1 czekam na szept niech dotykiem odgarnie mi włosy spłoszy myśli demoniczne przeniesie przez próg bezsenności ...na dzwięk słów niech pokonają lukę wszechmocną wplotą się w oddech z lekkością wibracji nasyconej słodyczą pszczelej pracy ...na pociąg by puste wagony rozmarzenia zaturkotały realizmem rozkoszy bliskiej ciału nie tylko podświadomości ...na ciebie kiedy wreszcie wezmiesz mnie tak naprawdę bez bawełny i udawania się w podteksty

skoro Zosia dostała tomik to chyba nie debiut, słowa są przemyślane i płynne, wiersz baaardzo misie! a jak dostać taki tomik takich wiersz?- pytam p[oważnie! dobnoc

bardzo przyjemny! i w czytaniu i w dotyku myśli, dobnoc

moje pająki piszą kropkami czasami gryzą , i doprawdy nie wiem dlaczego płaczą, bo ja płaczę jak je wymieść muszę!piękna miniaturka! dobrej nocy!

podoba mi się ta tęsknota ale trochę trzeba zmienić wersyfikację, prawdę mówią nie bardzo się na tym znam , to co robię to intuicja, ale tu aż się prosi, pozdrawiam ciepło!

Izabelo, miło Cię powitać ale jak widzisz co wieś to inna pieśń , moja sygnaturka ma rację ale brnijmy do przodu, miłej nocy i dzięki serdeczne!

Julio no widziez to wsztstko przez to że poprawiałam , oryginała była lepszy z tego wynika! dzieki pozdrawiam serd.

kasiu! masz rację chciałam żeby był czytelny bo gmatwaniny mam już dość. pa!

tak sobie, to jeszcze nie to,