teresa943

bardzo misie Twój koment :) dziękuję ciepło i serdecznie - Krysia

Nie chciałabym Eliko, żebyś się narażała na stresy, ale nic nie poradzę... nie mam pewnie nic na Twój gust, sorry... dziękuję za zatrzymanie, by to napisać, doceniam szczerość serdecznie pozdrawiam :)

Witaj Zbyszku. Cieszę się, że wpadłeś "dla osłody ducha" :))) To wielka radość dla autora, gdy Czytelnik znajduje coś dla siebie. Dziękuję. Serdecznie i ciepło pozdrawiam :)))) Krysia

Krzyś, nie ma obawy, nie będę ciąć :) cieszę, że Ci się podoba, choć powarsztatowo troszeczkę zmieniony. Dziękuję. Serdecznie i ciepło - Krysia

Całkowicie się z Tobą zgadzam... "ludzka mowa" niekoniecznie musi być jednoznaczna i "kawoławowa". Każde słowo kryje w sobie wieloznaczność, tylko nie zawsze łatwo to odkryć. Dziękuję Joa. Serdecznie pozdrawiam - Krysia

dziękuję za "cięcia" i piękna Twoja wersja, ale... tym razem po warsztacie zostanie tak jak jest, jak mawiają... "Tereskowo" :)) serdecznie pozdrawiam - Krystyna

hmm...odeszła? szkoda...było tak ciepło i romantycznie, ale...Twoje wiersze przyciągają klimatem malowanym sercem i subtelną muzyką, lubię "odsłuchiwać, kołysać się i nucić" na tych samych falach :))) ładnie Marcinie serdecznie pozdrawiam - Krysia

Aniu! Gdybym wiedziała, że jesteś tej nocy :))) ... rozumiem klimat aż nadto...ech, przez za/Paro/wane szybki czytam ..."mojowe" odczucia. Umiesz tworzyć klimat!!! Bardzo misie Aniu :)) Piszesz tak naturalnie jak czuje człowiek...sercem :) Cieplutko pozdrawiam - Krysia

tamten wieczór oślepił blaskiem przy drinku pantomima muśnięć drżenie warg zmrużone patrzenie tysiącami iskier wtulałeś we włosy tak rozkosznie chciałeś nacieszyć tańczące magnolie odbierały nagrodę za czekanie warto było

Zawsze odczuwam radość, gdy Tobie się podoba :) Serdecznie dziękuję Izo za wyczucie. Ściskam - Krysia

Zaciekawił? Bardzo się cieszę, że lubisz liryczne...a "biel nad świerkami" akurat mam "ją" przed oczami i do mnie przemawia osobiście, więc...niech już sobie pozostanie :))) dziękuję serdecznie i ciepło w "białej" szacie - Krysia

"Oszalałam. Na zapas." Jesteś niesamowita! Obie na tej samej częstotliwości! Oszalałyśmy i chyba wciąż szalejemy? :)) Dziękuję za wierszyk i zabieram go sobie :)) Chyba mogę? Uściski serdeczne Aniu :)))) Krysia

Witaj Aniu. Na chwileczkę wpadłam a Ty już tu jesteś. Miło, że sprawia Ci radość czytanie tych moich "zamyśleń" :) Dziękuję. Serdecznie ściskam! Krysia

tak, na to ciepło "ze środka" jest wielkie zapotrzebowanie, można by dawać i dawać bez końca, oby tylko starczyło zaangażowania i bezinteresowności :) dziękuję Judytko i pozdrawiam - Krysia

lubię Twoje "porwania" :) dziękuję Beatuś i pozdrawiam cieplutko - Krysia

Krysiu lepszy od poprzedniego :) Bardzo ładnie poprowadziłaś wiersz. Płynnie, obrazowo z przemyśleniem. Pozdrawiam. Witaj Agato! Dziękuję za ciepły komentarz :) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Ooooo.... rozdziawę robię, Ania? nie Ania? Co tu gadać? Masz potencjał! I to nie "bele" jaki :)))) A knajpa? Brr...strach wchodzić! Ale obrazek z życia, prawdziwy - na "pysk"!!! Machnięty lekkim "piórem" :)))) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

gdy swojska martwota cichnie za ścianą oddychasz swobodnie drobiną wolnego kąta za oknem wirująca biel nad świerkami przywraca wciąż świeże wspominki tamtego wieczoru wabiłam radość zachłannie czerpałeś na zapas dzisiaj w impasie od wewnątrz sycisz chłód izolatki

Aniu, przecież wiem. Ty zawsze fair play :) Jak zawsze trafiasz w dziesiątkę. Ludzkie sytuacje są przeróżne, różnie reagujemy i musimy dokonywać wyborów, miewamy wahania, ale w końcu wybieramy wg nas najlepszą opcję. Hehe, myślę, że peelka też przetrzyma skoro mówi wprost...ojej, gryzę się w język, bo wypaplę ... :) Dziękuję. Serdeczności Aniu - Krysia

Witaj Nata. "Krążę" w podobnych klimatach, ponieważ one mnie otaczają, inspirują...w ludziach, przyrodzie, rzeczach...dotykam, badam, zastanawiam się i znajduję coś, co dotyczy życia, jest bliskie człowiekowi...stąd to moje "tereskowate" pisanie... Miło, że spodobało się. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :) Krysia

dziękuję Judytko :))) pozdrawiam ciepło - Krysia

Waldku, tak to sobie czytam, wybaczysz? ktoś zamyka drzwi bezkarnie w korytarzu zwanym życie za którymi umierają nie spełnione ludzkie sny a może to nie ktoś tylko czas i los się bawi a my bojąc się prawdy kogoś o to oskarżamy również bezkarnie wierszyk budzący osobistą refleksję serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

czytam ten piękny wiersz po swojemu, wybaczysz? pamiętasz zbieraliśmy kasztany jesień utkała dywan bez obrączki welonu drzewa błogosławiły w zakamarkach pamięci wspominam pocałunek przystojnego chłopaka z radosnym uśmiechem dzisiaj na czole życie wyrzeźbiło bruzdy ze wstydu zamarłam i codziennie umieram razem z tobą "okruchy życia" ...oglądałam film, ale nie tylko... mam także własne "okruchy i dlatego ten wiersz mnie wzruszył... nawet nie wiesz jak bardzo ... :))) serdecznie pozdrawiam - Krysia

nie szkodzi, cieszę się, że jednak dobrze zrozumiałam czytając Twój poprzedni komentarz...czasami wychodzi coś, czego nie zamierzaliśmy...ot, okoliczność... serdeczne pozdrówki "be" :)))) Krysia

piszę słowo RACJA wielką literą, bo to prawda, potem na Zetce lub P okazuje się że wiersz do DE bądzmy szczerzy, z dozą pewnej krytyki w wyrażaniu opini, w podejściu do wierszy, ten akurat jest niezły :) pozdrawiam piszącą i komentatora :) W Wilcza Jagodo, skoro "niezły", to nadal nie rozumiem tego, co wyżej, ale serdecznie dziękuję za pozdrowienia i odwzajemniam serdecznie - Krysia