teresa943

Miłość jest tym, czego każdy najbardziej potrzebuje. Można mieć niemal wszystko, ale gdy brak miłości, człowiek czuje się nieszczęśliwy. Ból tęsknoty czasami wypływa z oddalenia...jest miłość ale boli rozłąka ... Dziękuję, Joa. :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

myślę, że te liryczne poetki tak "majom", ich życie "wołacze i tęskne" płodzi...nadzieję, z której czerpią i rozdają garściami innym...spragnionym :)))) peelka też wierzy, że ..."przyńdzie" i wreszcie przytuli, musi być dobrze :):) dziękuję Madziu *D buziak!

Krysiu, tym razem jakoś mam wąty, że za bardzo wydumałaś metafory, nie wiem, może się starzeję :) pozdrówki serdeczne ech, Stasiu, czasem tak bywa, kiedy autor chce "uzewnętrznić" to, co czuje...czasem jest to zrozumiałe wyłącznie dla niego, jednak w tym wierszu jest jeszcze coś, co można nazwać "drugim dnem"... sorry, że ten wiersz wydaje się "wydumany", choć do bólu jest autentyczny... dziękas, że zajrzałaś :-) cieplutko pozdrawiam - Krysia

Witaj! Chyba po raz pierwszy u mnie gościsz? Miło mi :) Cieszę się, że "wysupłałeś" to, co najważniejsze. Dziękuję. :) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Witaj Jadziu! Miło, że tak odebrałaś. Dziękuję. :) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Kasiu, miło, że jeszcze tu zajrzałaś. Co dalej? Po prostu...nadzieja! Dziękuję. :) Serdecznie i ciepło - Krysia

no tak, "tuli/pany"...chciałyby jeszcze to i owo :)) jednak "stokrotki" dzisiaj szczwane... :) serdecznie pozdrawiam Jacku - Krysia

hmm...dorastanie jest zawsze trudne, ale jednak trzeba przez to przejść ciekawie kończysz :) serdeczności - Krysia

będziemy tańczyć długie lata w końcu przestaniesz mnie nie kochać kiedy przyniosę ci pierwiosnki wplecione w czerwień dawnej wstążki rozbłysną skrami twoje oczy i może miłość znów zaskoczy :))) serdecznie i ciepło - Krysia

Sorry, Oxy, że wyboldowałam, ale wydaje mi się tego zbyt wiele... Przesłanie szczytne, tylko czy nie...zbyt wiele słów? Oczywiście to tylko moje "widzimisię", więc jeszcze raz sorry :)))) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

a jakby tak "uprościć" i pozwolić na "domysł"? :))))) serdecznie pozdrawiam...nieśmiałego peela, ma się rozumieć Autora "takoż" :)) Krysia

blada poświata w historii dwojga wyposzczone dni duszą płacz posrebrzany tysiącem iskier parzy wyrozumiała ziemia garnie wnętrze rozgrzane ogniem płonę chcę rozedrzeć niemoc wykrzyczeć całą rozpacz tak głośno żebyś usłyszał narastający strach na próżno milczący świt przędzie pozorny balans w maratonie łez topię obawę czy kiedykolwiek wpłynę na morze nadziei czekam

Aniu, miło Cię gościć :), choć ja sama rzadko ostatnio jestem... Tak, cierpienie to symbol krzyża, który jest wpisany w ludzkie życie, ale i znak zwycięstwa ...w ostatecznym rozrachunku. Życzę wszystkiego, co dla Ciebie najlepsze. Cieplutko pozdrawiam - Krysia

wiersz byłby "falująco -refleksyjny", gdyby nie chwilowe zaburzenia rytmu, jednak przesłanie godne zamyślenia, więc zakotwiczmy :)))) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Miło Cię gościć, witaj Cezary! puzzle - elementy różnorakich wydarzeń życiowej układanki - wyraz już chyba na tyle spolszczony, że stał się popularny :))); jednocześnie w jakimś sensie podkreśla "obcość" kruchej doczesności, bo nie ona jest celem naszego pielgrzymowania; jednak szanuję Twoje odczucia... dziękuję :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

lubię Twoje "reporterskie oko" z wlasnym komentarzem do postrzeganego świata, a umiesz podpatrywać i wyciagać wnioski ładnie aż się chce czytać :) serdeczności - Krysia

widzisz, cała sztuka w tej "umiejętności", która wypływa z czułego serca...po prostu - miłość, czysta i piękna :) cieplutko pozdrawiam - Krysia

Pewniakiem się człeku czujesz pragnienia się jakieś budzą nazajutrz odpokutujesz głowa boli-gdy marudzą. Minął czas- nie praktykuję tamte lata uleciały, czasami piwka skosztuję a wspomnienia pozostały. Serdeczności Krysiu;) wspominanie w bieli piany mocą marzeń poruszone i pragnienia te bez pary przywracają dni minione więc wspominaj sobie człeku nie uciekaj przed wzruszeniem bo bez czynu nie ma grzechu piwkiem pokrzep marudzenie Radości Bolku :))))

i zawsze nadzieja! ona nie może umrzeć! ona inspiruje do życia dziękuję Kasiu :))) serdecznie pozdrawiam - Krysia

może nie tyle "ładnie opisany", co autentycznny dziękuję "13" :) serdecznie i ciepło - Krysia Jak autentyczny to życzę jednak uśmiechu serdecznie 13 dziękuję i wzajemnie :)))))

przyjmuję i dziękuję, że ponownie zajrzałaś :)))) ciepełka Grażynko - Krysia

bardzo mądra rada...jestem za! nawet lubię "zwalniać", lubię "medytować" nad pięknem wokół, nad sensem zdarzeń i sensem życia - świat jest otwartą księgą dla "umiejących" go czytać...w cichości :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

rozpaczasz że zbyt szybko pożókły liście opadają by użyźnić glebę dla nowych dni w zieleni tak szybko przemijają wiesz szkoda trwonić dopóki żyjesz warto stąpać mocno po ziemi z głową zanurzoną w niebie, wtedy każda chwila stanie się cenna na wagę złota, będziemy ją przeżywać z nadzieją...rozpacz jest przeciwieństwem nadziei, jest beznadzieją...i niewiarą moja wersja wiersza jest tylko komentarzem, więc...chyba nie namieszałam :))) serdeczności - Krysia

fajnie, że zajrzałaś...lubię Twoją obecność dzięki za zabranie :))) cieplutko Madziuś - Krysia

jak zawsze u Ciebie przemyślany komentarz; masz rację - najłatwiej jest niszczyć, trudniej odbudowywać z gruzów; jednak warto podejmować trud jednoczenia ponad emocjami; a nuż się uda? dziękuję Tomku :) serdecznie pozdrawiam - Krysia