jan_komułzykant

wyssałem :) Dzięki b_b, miło, że zajrzałaś

cisza nastanie kiedy tym co mojsze na mojszych bardziej zależeć przestanie ale nie ma nudy amen Dziękuję

idź ciągle naprzód kiedy tu zastój wciąż do kwadratu ty do sześcianu nawet najsamprzód idź nic nie pakuj nie żałuj nic Dzięki.

myślisz, że ja nadążam? ?

kiedy z oparów z katakumb studni - jeden jak drzewiej pomrocznościami jedzie to drugi nie - w dzień jasny dudni po próżni-cy-nik na wynik gra mat-czyny więc kiedy z kuźni w cel pierwszy dmie już drugi ziąb ma w przerębli jednemu pot z czoła leci tego na odwrót trzęsie i tak się kręci nie ma nudy i nic nie ma naprzeciw i przeciw nikt nic i

naprawdę nie ma o czym mówić, cieszę się, że masz tytuł, a Szarobury medal, poniżej gratulacje i żółwik dla Kota. :) https://img1.dmty.pl//uploads/201708/1502410962_hZUQRJ.mp4

a to był konkurs? ;))) co do "hasła reklamowego" - to tylko parafraza - "między ciszą a ciszą"

między wiedzą a miedzą ?

krewkie panny na Podlasiu i baśń, warte zachodu :) Znaczy przyłożenia się. :D

Czyli "gdyś kat i ofiara" miało sens? Jasne, teraz ta pusta głowa załapała. To jakiś japoński scenariusz? :)

zabrakło mi rozwinięcia do "Nic nie jest jasne gdy kat i ofiara." A nie miało przypadkiem być: "gdyś kat i ofiara" ? Może byłoby dziwnie, ale czasem sami ze sobą przecież gadamy. :) Mam problem z Twoim wierszem podobnie jak Szarobury. A także, jak powyżej, jeszcze ten fragment jest dla mnie nieodgadniony: "i nienawiść do męskiego" Znowu brak mi dookreślenia. Gdyby było do "mężczyzn" - rzecz staje (bez podtekstów) się jasna (i jeszcze zyskujemy ładny rym) - "skoro nie dane im było dostać nic innego." :) Fajnie, mamy się cieszyć??? ;))) Tego pod spodem nie bierz na poważnie, takie tam, pozdrawiam gdyś kat i ofiara można porozmawiać i ze sobą samym tego nie wiem czas nagli ale zakładam Adamie że pogadasz z paniami przynajmniej z uwagi na pamięć skoro "coś" innego kosztować chcą damy (bo czemu mielibyśmy nie dać ;)

opowieść bardzo ciekawa i nawet te 60 wersów nie przeszkadzałoby, gdyby nie rytm. To jak jazda z Hołowczycem na track-torze ;)) Krajobraz fascynuje, ale trzęsie niemiłosiernie i przydałoby się trochę to pole zaorać, czyli albo wyrównać rytm, albo zrezygnować z rymów i zrobić „białasa”, co nie znaczy że biały obędzie się bez rytmu. Treść wciągająca, pouczająca, warto przysiąść. Pozdrawiam.

myślę, że sam najlepiej będziesz wiedział, co z tym fantem zrobić, zwłaszcza, że powyżej masz już praktycznie gotowy początek ;) Z resztą wystarczy polecieć dalej. Ja zrobiłbym tak, żeby czytający sam domyślił się kto "opowiada" tę historię. Czarno-biały świat dla bohatera, to codzienność, więc nie trzeba tego zaznaczać. Co najwyżej warto byłoby pokazać prostolinijność zwierzaka, który z ludzką naturą godzi się wiązać bez obrzydzenia, ale i bez kompleksów :)

posłuchaj MaksMary, bo tekst rzeczywiście wart wiersza. Pozdrawiam.

:) Na pewno orientujesz się, że ta puenta powstała, kiedy starałem się skrócić Twój limeryk. Zarazem, jest ona dowodem, że limeryk czasem można pisać od tyłu, o czym już kiedyś rozmawialiśmy. Dzięki MaksMaro za kciuka i pozdrawiam :)

Niestety, systemu rymów w limeryku nie zmienię :) nie poradzę. „Akustykę” można poprawić skracając wersy „a” (np. z 12 do 10), ale akurat tutaj takie mi pasowały z uwagi na przybliżenie szanownej postaci. Dzięki za odwiedziny i uśmiech. Pozdrawiam

Całkiem filozoficznie, bo jedyna tu prawda, to kłamstwo :) Ustawiłbym jednak w pionie, jako trzy wersy. Pozdrawiam.

Raz polski minister (profesor) w Tiranie miał wykład wygłosić związany z rąbaniem. Wnet dogłębnie się otworzył, przez co temat tak położył, że słuchać go stojąc nikt już nie był w stanie.

Fajnie, że się podobało, Nato :) To ja dziękuję, pozdrawiam.

akurat to nie jest "script", ale nie szkodzi :) to się cieszę, bo już myślałem, ze "nabroiłem" :)

Moim zdaniem można, ale znajda sie pewnie przeciwnicy :) Wydaje mi się jednak, że ciut przydługie są wersy i spokojnie możnaby je skrócić np. Na wizji gość w czarnej sukmanie, prześliczne robił mózgom pranie, problemy mądre tworzył, aż ręce na krzyż złożył, że słuchać już nikt nie był w stanie.

zrozumiałem dobrze i bardzo dobrze, że tak myślisz - szczerze popieram, trzeba myśleć i robić "swoje" :) Zażartowałem tylko, że odpisałeś "moją" czcionką. To wszystko. przepraszam, jeśli było niezrozumiale. A limeryk tytułowy Pozdrowienia.

Łechce nie łechce, nie musisz Waść powtarzać. TiVi u sioła, jam bez histeryj przyszedł. W drodze powrotnej bałwanów trza uważać! Pisać Waść nie chcesz, a piórem czyjem piszesz? ;)

Witaj Waści z powrotem. Onegdaj w Kmicicu jasno wżdy miarkowali, że błądzi – patrzyłeś? Aliści, nim co wrzucisz, słowa tak przenicuj, co byś plótł jak „Babinicz”, iż się nawróciłeś. Tedy cię i Mateusz nie ruszy, boś przycichł, ale niech Cię mus broni, jak nie, bo da wycisk. ;))

dobry wiersz, ale w tym miejscu tak trochę bezosobowo jest, poddaję do przemyślenia: jutro pożegnam cię raz ostatni Pozdrawiam.