Baba_Izba

"Makowa Panienka" - była taka bajka dla dzieci, chyba w TV. Cukierkowo, słodko, fajniutko, w drugiej - coś się łamie troszkę rytm. Pozdrawiam - baba

Przeczytałam, mam mieszane uczucia, "Nagle czujesz, że coś w brzuchu Ciągle lata dręczy kuje I tak myślisz już w bezruchy Że to miasto mnie czaruje…" Cosik mi się wydaje, że to troszku nie po polskiemu? Pozdrawiam - baba

Cieszę się bardzo! Zgadzam się z Tobą ("obserwować i wyciągać wnioski"!!); patrząc uważnie pod nogi nie potkiemy się, nie powielimy błędów innych potykających się, ponadto nie umknie nam z pola widzenia ważny szczegół, który zauważymy kierując wzrok ku ziemi. Pobujać w błokach - też czasem trzeba, ale lepiej i bezpieczniej wpierw się położyć. Prawda: patrząc, dostrzegając, obserwując innych - dowiadujemy się również czegoś o sobie! Serdeczności - baba

Przeczytałam, ciekawie to opisałeś, my pożyjemy ile trzeba i można, a bakterie - może zobaczą, siejmy więc! Życzę szybkiego powrotu do zdrowia, pozdrawiam serdecznie - baba

Pięknie prawisz! Babie w to graj! Nie chcę nadużyć Twojej gościnności, ale mnie korci, oj korci! Przepraszam, to tylko o Tureckim: Zaraz, zaraz… od Lipińskiej… przypomnę sobie prędko, ten TURECKI, ten od Olgi, miał COŚ z malutką antenką! Na dzisiaj wyczerpłam limit, najserdeczniej pozdrwiam - ba!

Na wstępie: wiersz podoba mi się w takiej formie jak jest. Nie wiem czemu, czytam ktorys raz i zawsze widzę puentę tak: "Tak łatwo dowiedzieć się czegoś o sobie patrząc uważnie pod nogi"[i/] :-))))))))) Pozdrawiam - baba

nie poskąpił Ci pazura Stwórca, a to dzisiaj rzadkość więc świętego ((Roger Moore'a) daj choć poudawać... Waszmość. ;) no wiem... ta inwersja może i taka sobie, ale już nie zmienię. Nowej płyty już mi się nie chce nagrywać ;)) Dzięki serdeczne Mądra Babo Izo Nie tak o mnie pisz Mądralo, to już starość, brak urody, kiedy w tobie mądrość chwalą! Hłe, hłe, hłe! Pozdrawiam serdecznie świętego Rogera Hayq - baba

Oj, zagadałeś mnie peelu, zagadałeś! Spróbuj coś krótszego, przeczytam również, pozdrawiam - baba

Przeczytałam, nie umiem się wypowiedzieć na temat wiersza, nie bardzo rozumiem np.obecność Hitlera? Zaznaczam obecność i zmykam pozdrawiając - baba

Dużo jest w wierszu rekwizytów, trochę się gubię, próbując rozszyfrować treść. Ogólne wrażenie - dobre. Pozdrawiam - baba

"dialog zamieniam na tony dźwięków ukrytych w codziennej symfonii" Ten urywek kojarzy mi się z telefonem komórkowym, chociaż sobie zdaję sprawę, że wiersz jest o czym innym, o rozmowach, lżejszych, cięższych, codziennych, o komunikacji słownej między ludźmi. Ładnie to ujęłaś, pozdrawiam - baba

dobra kupę dzisiaj rzadko da ktoś darmo choćby brat twój ale robić koło pióra lubi ludka cala fura! Wznosić się ponad to, ot! Serdecznie - baba

W zupełności zgadzam się z Agatą, ten wrześniwy dzisiaj przeczytałam po raz pierwszy (mam co roku kilka m-cy przerwy, potem nie nadążam). Nie umiem oceniać, tym bardziej radzić, w moim odbiorze, jest dobrze! Dla mnie - poziom nieosiągalny, najżyczliwiej to stwierdzam! Serdeczności - baba

Różnie to też bywa, pewnie podobnie u wszystkich! Cmoczki! - baba

Przyjmuję Twój punkt widzenia, próbuję rozważyć inne możliwości rozwoju zdarzeń. Jeśli możesz, bardzo proszę; podpowiedz mi jakiś wariant, dobrze? Zakładałam sobie przy pisaniu, że nie będzie to nic z a)tragedii, b) ciężkiego kalibru, ma normalnie traktować sprawy damsko - męskie, z lekkim mrugnięciem. Dziękuję za przeczytanie i wyrażenie opinii. Serdecznie pozdrawiam - baba Nie dawało mi to spokoju, masz rację, dołożyłam jeden wers, moim zdaniem leraz lepiej? heeej! - baba

[quote]Chyba wszyscy tak mamy. Wiersze powstają w innej sferze psychiki niż to codzienne, zwykłe myślenie - to inny pokład świadomości, który normalnie rzecz biorąc jest nieświadomy, a tylko w akcie twórczym się uświadamia. I jeśli wtedy zapomnimy, co chcieliśmy napisać, to kaplica - już nam to umknie na zawsze! Ja też większość swoich etiudek wyrzucam do kosza. Tak to jest z tym tworzeniem. Ale te "kosze" są potrzebne, żeby w końcu z tych prób coś się wykluło i ożyło. Serdeczności. Joa. To dobrze wiedzieć, że podobny los się z kimś dzieli. Myślałam, że to u mnie tylko coś nie tak z pamięcią. Sens - temat pamiętam, niestety uciekają często jakieś trafne określenia, metafory itp. Dziękuję Joasiu, sciskam - baba

Teraz to ja wszystko rozumiem! Czasem komputer (program) czyni psikusy. Przy wpisywaniu komentarzy zdarza mi się , że jak mocniej uderzę w klawisz, to mi tekst znika w całości albo częściowo. Nie wiem czemu. Piękny wiersz na Nowy, ale nie tyko, dobry na każdy czas! Do peela: najważniejsze, że one są! Zachowaj je na zawsze! Serdecznie pozdrawiam - baba

Bardzo mi się podoba, dobrze uchwyciłaś atmosferę pośpiechu i zabiegania w kołowrocie spraw codziennych. Wykorzystaj rady besia be, jeszcze by się przydało zrezygnować z jednego "znaczyły" (druga i trzecia) i zastąpić innym słowem. Ja bym była za zmianą pierwszego, bo drugie jest dobre, ma również inne, dodatkowe znaczenie. Serdecznie pozdrawiam - baba

Tak sobie myślę; może się mylę - przewiązujemy - coś - czymś, a do nich - to chyba przywiązujemy? A wiersz przemyślany, ładny. Serdecznie pozdrawiam - baba

Hallo, wróciłam, chciałam tylko wyjaśnić, że gadziogłówka, to rodzaj ważki. Często u nas spotykana nad jeziorami, rzekami, koloru przeważnie żółto zielonego (są różne gatunki). Różni się od ważki głównie większym rozstawieniem oczu (ważki mają je jedno przy drugim, prawie złączone). Ważki, w tym gadziogłówki są owadami drapieżnymi. Bardzo lubię obserwować wszystkie ptaszki, ważki i robaczki. Nie wiem, co więcej powiedzieć, więc nie powiem nic. Serdecznie pozdrawiam Pana Białego i Jego Gości. Przepraszam za wtręt o tym owadzie. - baba

"za rogiem przed progiem za kantem omszałym na dwóch zimne przypiecku groszy nie warte" - dla mnie brzmi jak zagadka, której niestety nie odgadłam. W ostatniej strofie: "szumiące złowrogo z wiarą do trwoga" też nie bardzo chwytam. Jeszcze powrócę, na razie pozostawiam pozdrowienia - baba

Stenia ciachnęła dobrze, teraz jak naniesiesz poprawki, wiersz będzie mocniej przemawiał, niż obecnie. Serdecznie pozdrawiam - baba

W moim odczuciu, ostatnia mogłaby być ze zmienionym ostatnim wersem, tak ją odczytuję: "kolację podano w łazience w oparach pary zanurzamy się w sobie jesteś modliszką i drżę przed końcem" Nie będę rozwijć myśli, bo chyba jest czytelna, albo trochę dopowiem: "przed końcem" - jest szerszym określeniem, znaczy; koniec chwili obecnej i ostatecznej. Każda miłość nosi w sobie znamiona pewnego ryzyka, jaka by ona nie była. Ta truskawka (doszedł kolczyk), kostka lodu, całkiem aktualne rekwizyty, nie zestarzały się tak, jak zmieniły się same pojęcia "wolna miłość", czy "dzieci - kwiaty". Teraz to nazywa się różnie, ale inaczej. Wiersz porusza temat - rzekę. Jest jak śpiewa "Kombi": "Każde pokolenie ma własny czas Każde pokolenie chce zmienić świat Każde pokolenie odejdzie w cień A nasze ? nie" Ale to "nie", to nam się tylko wydaje gdy jesteśmy pełni energii i młodzi, wydaje nam się, że jesteśmy prawie nieśmiertelni. Ale gdyby się nie wydawało, to bez entuzjazmu i odrobiny szaleństwa, niewiele byśmy dokonali! Dlatego wiersz Twój, uważam za bardzo trafiony i dobry. Serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję Krysiu, zawsze mi bardzo miło, gdy zaglądasz do mnie. Sciskam - baba

Przyjmuję Twój punkt widzenia, próbuję rozważyć inne możliwości rozwoju zdarzeń. Jeśli możesz, bardzo proszę; podpowiedz mi jakiś wariant, dobrze? Zakładałam sobie przy pisaniu, że nie będzie to nic z a)tragedii, b) ciężkiego kalibru, ma normalnie traktować sprawy damsko - męskie, z lekkim mrugnięciem. Dziękuję za przeczytanie i wyrażenie opinii. Serdecznie pozdrawiam - baba