Baba_Izba

Cieszę się, że przeczytałaś Spółko! Zapraszam w przyszłości, serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję za miłe słowa, ostatnio jak wiesz, niezbyt często komentuję, nie nadążam z czytaniem, ale staram się, bo mimo braku czasu nie mogę tak całkowicie pozbawić sie przyjemności uczestniczenia we Forum. Chyba jednak mnie przeceniasz, ale b. mi milo. Dziekujuę, ściskam - Iza

Lubię intymność przedwieczorną, kiedy strudzone zastygają dłonie, a rozchwiane w hamaku alternatyw ego, wdraża się w stan radosnego pojednania: jest znośnie, niczego, a nawet wybornie i najważniejsze, że człowiek jest w formie! Usypuję minionym wymyślne mandale, łączę epizody według dat i barw, aż czas potknięć i zabliźniania się zranień, nadaje bliskości harmonijny kształt. Z piersi wyrywa się ciche westchnienie: Może się z tobą zamienię? Z tkliwością doglądam, szykuję pigułki, mierzę ciśnienie, wygładzam posłanie, przecieram zupkę, odkrawam skórkę, i gdy czas już wreszcie przychodzi na spanie, zżera mnie dylemat: co gorsze? - pamięć żałości, czy żałosna rozkoszy niepamięć?

Gdybym miała czytać kilkanaście wierszy w takim układzie, pewnie bym nie dała rady! Przeczytanie jednego, takiego właśnie, daje mi przyjemność, pozwala jednocześnie docenić kunszt pióra! Oryginalny, nietuzinkowy. Serdeczności - baba

Wiersz mi się podoba, nie jestem znawcą ale go czuję, trafia do mnie, porusza. Podoba mi się w nim również prostota określeń. Moje uwagi: dwa razy "wtedy" b.blisko siebie, po "uwierzysz"- za daleko przecinek. _Pozdrawiam serdecznie - baba

Wiersz jak fotka; dobrze uchwycona modna rzeczywistość, sama forma wiersza, również mi się spodobała. Moja myśl po przeczytaniu: starzejemy się (niestety)! Pozdrawiam serdecznie - baba

Ładny wiersz, podoba mi się, czekam na dalsze wiersze. Pozdrawiam - baba

Dziękuję za czytanie i opinię o wierszu, serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję za czytanie Krysiu i miły komentarz, ściskam - Iza

też mi tylko to nie pasuje; z napisami, to całą historię by można ułożyć- i każdy ma swoją; ciekawie Też mialam z tym problem, zmieniłam na "gołębiowi ludzie" w dziale wyżej, teraz zmienię i tu! Dzięki, za czytanie i uwagi, pozdrawiam - baba

Następny piękny wiersz! Oczarowały mnie słowa: "...i znowu pójdę w tę codzienność zadziwiająco niecodzienną" -jak wiele znaczeń się w nich mieści, w jak wielu sytuacjach życiowych możemy tak pomyśleć, powiedzieć, wyszeptać! Najserdeczniej, z leciutką nutką życzliwej zazdrości - gratuluję wiersza! Pozdrowienia i uściski - baba

Ja z kolei lubię Twój styl pisania, mnie się wydaje, że piszę mało współcześnie, tym bardziej cieszy mnie Twoja opinia o wierszu, dziękuję, pozdrawiam serdecznie - baba

To brzmi całkiem, całkiem. Dziękuję, pozdrawiam - baba

Zaskoczyło mnie, że pamiętasz o takich miejscach! Marusia w moim odczuciu jest i na zawsze pozostanie młoda, tym bardziej się cieszę, że Ci się wiersz podoba. Serdeczności - baba

Dziękuję bardzo za czytanie i opinię. Czy teraz ; po zmianie, podobają Ci się gołębiowi[\b] ludzie, może tak być?? Ściskam - Iza Tak jest jeszcze lepiej! Jakbym widziała to podwórko, gołębie, trawę, gołębnik na dachu, komórkę na węgiel, śmietnik, starą altankę i dwoje dzieci wewnątrz... Pamiętam takie podwórka... I też miałam swoją wielką miłość w dzieciństwie, wielką i najprawdziwszą w życiu. Piękny jest Twój wiersz, naprawdę. Zabieram do Ulu. Jeszcze raza serdecznie dziękuję, cmoki - Iza

To przyjemnie usłyszeć takie słowa! Dziękuję, pozdrawiam serdecznie - baba

Miło mi, że czytałaś, ślę uśmiech za "ładne", serdeczności - baba

Ten ostatni supełek przypomina, żeby nie zapomnieć do czego służą supełki! Ja często powielam dotychczasowe zwyczaje, ale nie zawsze już wiem co one znaczą! Np.idąc na zakupy, powtarzam sobie ile rzeczy mam kupić, tylko potem zapominam jakie! "Do następnego prania"! - serdecznie pozdrawiam - baba

Podoba mi się wiersz. Po wczytaniu się w całość, myślę, że w drugiej skreślenie "chwile", wzmacnia "odmierzane"( zamienia przymiotnik w rzeczownik), co ma znaczenie w odniesieniu do pierwszych dwóch wersów. Serdecznie pozdrawim - baba

Podoba mi się w wierszu to, że czytając staję się uczestnikiem zdarzenia, niby Autor - Narrator relacjonuje, a mimo to ja tam jestem! W przedostatnim wersie - "zamieniła"? Serdeczności - baba

Są twórcy mający serce i zwykli ludzie bez serca. Bywa i odwrotnie. Niektórzy lubią górować nad innymi okazując im swoją wyższość. Walczą o uznanie " już, teraz, natychmiast", środkami niezupełnie szlachetnymi, a przecież: "człowiek nie staje się twórcą z dnia na dzień twórca też był kiedyś człowiekiem"[\b] Piękne, mądre słowa, ważny, dobry wiersz! Dobrze się dzieje, jeśli w każdym człowieku dochodzi czasem do głosu serce i działają wspólnie z rozumem. Niestety, we współczesnym świecie, coraz bardziej stosowane jest rozpychanie się łokciami, dążenie do celu choćby "po trupach" Bardzo mi się podoba Twój wiersz. Serdecznie pozdrawiam - baqba

Dziękuję bardzo za czytanie i opinię. Czy teraz ; po zmianie, podobają Ci się gołębiowi[\b] ludzie, może tak być?? Ściskam - Iza

Dziękuję Grażynko. Już po Twoim wpisie zmieniłam na "gołębiowi ludzie"; jak Ci się to podoba, może być? (jak są jaworowi, to i może gołębiowi??) Jest to bardziej zbliżone do tego, co chciałam wyrazić. Serdeczności - Iza

Oj, znasz się, znasz! Jeśli się podoba, to jest mi bardzo miło, taka wędrówka wstecz. Dziękuję za czytanie i opinię o wierszu. Serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję, miło mi, że jesteś. My wszyscy nawzajem czegoś się uczymy, wyciągamy wnioski, zawsze korzyść i przyjemność jest obopólna. Ściskam - baba