Baba_Izba

Dzięki Taruniu! Miałam go nie wklejać, ale uwiecznione są w nim (z dawnych lat) słowa: już wszystkie julie zeszły z balkonów, które chciałam uwiecznić, zapisać. Ściskam Cię wiosenne, - Iza

Dla dzieci dużych i małych! Nasze miasta - to też takie ogromne mrowiska, można sobie wybrać swoją postać mrówki; "Każda ważny bagaż niesie, rzec by, z dużą wprawą." Mrówki zaglądają czasem do naszych mieszkań i dziwią się, że jesteśmy tacy podobni! Pogodny, ładny wiersz, pozdrawiam - baba

na mrocznym niebie bieleją gromy już wszystkie julie zeszły z balkonów gorące usta studzą i dłonie ich chłopiec jeszcze do nich nie dorósł spływają deszczem zielone suknie wiatr niesie płacz i żałosny lament wśród zawiłości własnych przekonań błądzi korowód nieufnych panien znaczą kwiatami każdy dzień lata wplatają w warkocz coraz to nowe wciąż wypatrują czy dojrzał w końcu romeo który odnalazł drogę stoją a każda jak jedna z drugiej baby matrioszki cud - malowanki wszystkie wyniośle unoszą głowy póki nie zwiędną ich złote wianki

Aniu dziekuję bardzo serdecznie, że zechciałaś poświęcić mi tyle uwagi. Wydawało mi się, że wszystko jest już tak jak potrzeba, dałaś mi troszkę do myślenia, ale lubię takie konkretne uwagi z konkretną podpowiedzią. Muszę przemyśleć. Jeszcze raz dziekuję i pozdrawiam serdecznie:))) Bardzo dobre rady, dla Ciebie zaś mam duże uznanie Autorko - za to, że chcesz z nich korzystać! Bardzo ładny wiosenny wiersz, ale nigdy nie jest tak dobrze, żeby nie mogło być lepiej! Serdecznie pozdrawiam - baba

A wszystkiemu winna magdalena, może nawet magda i lena, we dwie łatwiej będzie im pododzić się z celulitem! Wiersz brzmi jak piosenka. Pozdrawiam - baba

Oto rezultat częstych podróży podniebnych! Powstaje wiersz; na wysokości maleją problemy ziemskie, marzenia pozostają, jakie by one nie były: "oddolne" czy wzniosłe! Wiosenne pozdrowienia z życzeniami słonecznych dni - baba

Przeczytałam, za każdym razem zaskakujesz mnie nowym pomysłem na wiersz! Również podoba mi się sposób spojrzenia i wykopnanie. Serdecznie pozdrawiam - baba

Mam podobne odczucia jak Lilka Laszczyk. Poza tym, stanowczo za dużo w wierszu zaimków. Wydaje mi się, że wersy nie muszą być zaczynane z wielkiej litery. Pisz i dużo czytaj, będziesz robił postępy! Serdecznie pozdrawiam - baba

pięknie, zapomnieć co bolało i żyć dalej pamiętając to, co kiedyś było najwspanialsze...tylko że taka postawa wymaga pewnych wyrzeczeń:) bliski mi temat:) pozdrawiam Tak i to wcale nie jest łatwe, ba, wydaje się nieraz że niemożliwe, ale są pewne sytuacje w życiu, kiedy zmuszeni jesteśmy stanąć przed ważnymi wyborami, przyjąć na siebie obowiązki graniczące z niemożliwością. Okazuje się, że jesteśmy silniejsi niż nam się zdawało, a drugi człowiek bliższy, właśnie poprzez pamięć tych dobrych chwil. Dziękuje, życzę samych wiosennych, dobrych chwil, serdecznie pozdrawiam - baba

Moim zdaniem, dobre wspomnienia są bardzo ważne, dobrze je mieć, natomiast nie jest łatwe zapomnienie doznanych krzywd. Peelce jednak się udało odciąć od tego co raniło, wyrzucić z pamięci, uznać za niebyłe. Dziękuję serdecznie, - baba

Dziękuję za obecność i przyjemną dla mnie ocenę wiersza. Serdeczności - baba

Ciekawy wiersz, myślę, że lekkie przycięcie wyszłoby mu jednak na zdrowie (jak drzewom - prześwietlenie korony - wiosną). Podoba mi się, to jak czytanie książki, czy oglądanie filmu od końca. Odwrócenie kolejności obrazów, ale i kolejności doznań. Serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję Jacku za czytanie oraz "ładnie". Serdeczności - baba

Widzę już wiersz jest po maleńkich zmianach. Podoba mi się w całości, zastanawiam się jedynie nad "tą", czy "tę", mam sama z sobą rozbieżne zdania. Serdecznie pozdrawiam - baba

Wiersz zaciekawił mnie, wędrowałam po nim razem z peelem, próbując rozszyfrować przemyślne metafory. Serdecznie pozdrawiam - baba

Nie można odmówić oryginalności "rozczochranemu głosowi", całość sympatyczna. Pozdrawiam - baba

Ciekawy wiersz, podoba mi się, mam jednak takie spostrzeżenie: słowo "wymyślać" czyta mi się jak "złorzeczyć, pomstować" a dopiero za chwilę odnajduję sens "wymyślać się". Może to tylko ja tak mam? Serdecznie pozdrawiam - baba

Mnie się również podoba, pozdrawiam - baba

Czytałam Twój wiersz kilka razy i mam mieszane odczucia; z jednej strony jest to życzliwa zazdrość, z drugiej uczucie przytłoczenia słowami. Zazdrość, ponieważ ja nie potrafię pisać długich, monumentalnych dzieł. Przytłoczona się czuję wyniosłymi, posągowymi słowami wiersza, które akurat w tym przypadku są adekwatne do tytułu i treści. Nie przepadam za rymami gramatycznymi, coś mnie w nich "bodzie", ale to moje subiektywne odczucie. Podoba mi się zamysł i sens utworu. W każdym działaniu najważniejszy jest upór, zamiłowanie do tego co się robi i chęć doskonalenia umiejętności. Myślę, że to wszystko jest Twoim udziałem, życzę powodzenia, pozdrawiam serdecznie - baba

Tak, wiemy co jest dzisiaj, zaskakuje nas jutro! Należy trenować uśmiechanie się do siebie, by można dać uśmiech innym! Po deszczu oczyszcza się atmosfera! Dziękuję, serdeczności - baba Trzeba mieć dość odwagi, i dość energii, by nieść uśmiech. Odwzajemniony uśmiech jest jak ścieżka w gęstym lesie - by ją znaleźć, trzeba mieć narzędzia. Można też trenować postrzeganie; korzystać ze ścieżek już istniejących, pilnie ich wypatrywać! Najlepszym narzędziem (moim zdaniem), jest poczucie humoru, dystans do siebie samego, próby spoglądania na świat i ludzi z ich punktu widzenia. Las: jest od lat moim wyobrażeniem szczęścia! Lubię wędrówki ścieżkami, odkrywanie nowych miejsc, niekoniecznie dalekich. Serdecznie pozdrawiam - baba Ciekawa sprawa. Ja wyobrażam sobie las jako symbol natury, schronienie przed betonowym światem, miejsce, w którym nikną troski. Też jestem zapalonym podróżnikiem. Lubię odkrywać ludzi, dowiadywać się, co czują. /jestem wiecznym poszukiwaczem/ Ale nie każdą bramę warto otwierać. Czasami lepiej poszukać dłuższych, lecz bezpieczniejszych i barwniejszych szlaków. Pozdrawiam ciepło - Roklin Wiele mądrości jest w tym co wyrażasz, wiele ciepła i prawdy. Mamy podobne upodobania, więc doskonale Cię rozumiem. Mimo upływu wielu lat, jest to nadal mój sposób na życie. Przesyłam wiosenne pozdrowienia - baba

Dziękuję ślicznie za czytanie, za miłe słowa o wierszu również. Ściskam - Iza

Kilka razy czytałam ten wiersz, za każdym razem miałam odczucie, że czegoś w nim nie doczytałam, coś przeoczyłam. Mam wrażenie, że podmiot liryczny, naznaczył ten wiersz szczególnym cierpieniem i żalem, jednak z nadzieją na lepsze. Bardzo ładny tytuł. Serdecznie pozdrawam - Iza

Piękny wiersz o gorzkiej miłości! Tytuł wiersza i puenta łączą się harmonijnie. Serdecznie pozdrawiam - baba

Ja nie znam się niestety na tworzeniu poprawnych warsztatowo wierszy, natomiast o tym, czy wiersz mi się podoba bardziej, czy mniej, decyduje zwykle drugie (pierwsze mnie zaciekawia), już wtedy głośne czytanie. Podoba mi się ten wiersz, wzrusza, podobają mi się rymy. Porusza temat odwieczny, towarzyszący każdemu z nas: upływ czasu i nasze w nim miejsce, czasem słyszymy " i brzęk sumienia straconych lat"! Serdecznie pozdrawiam - baba

Bardzo mi przyjemnie, że wiersz się spodobał! Zapraszam na przyszłość, wszelkie uwagi mile będą widziane. Szczęśliwi są ludzie, którzy mają o czym myśleć, co wspominać, o czym marzyć. W trudnych chwilach szczególnie pomocna jest pamięć i wyobraźnia; wtedy szczęściem jest suma drobnych szczęść. Serdeczności - baba