Baba_Izba

Myślę, że to co nazywamy prawdą jedyną - nie istnieje, ona jest odczuciem subiektywnym, każdy ma swoją. Odczucia po przeczytaniu: dreszczyk emocji, zdałam sobie sprawę, jak wiele jeszcze przed nami niewiadomej. Mam wrażenie, że to dobry wiersz. Pozdrawiam - baba

Nocą, przeważnie puchną problemy do olbrzymich rozmiarów. Poranek, zwykle przywraca im właściwe proporcje, zdajemy sobie sprawę; że więcej nas łączy, niż dzieli. święte słowa, święte, i chyba kazdy z nas ma tak samo dobry wiersz Babo, dobry ściskam popielcowo Stenuś, mnie to nawet pytała peelka; czy to przypadkiem , nie jej babska wyolbrzymiona wrażliwość? Ale widać, taki świat, jacy my, nie ona pierwsza, ani ostatnia! Dziękuję za słowa. Jak tak samo, to w porządku, powiem jej, niech mniej myśli, dzisiaj okazja - sypać na głowę popiół. Ściskam - baba

Mnie się wiersz podoba. W pierwszym wersie chyba lepiej bez "mego". Pozdrawiam - baba

Moim zdaniem, lepiej jak ostatni wers bez "twej". Pozdrawiam - baba

Dobrze pomyślane, podoba mi się. Pozdrawiam - baba

"moje miłowanie w szeptach", "jeszcze za mgłą wyobrażeń":. pięknie powiedziane! Podoba mi się wiersz, całość dobrze współgra. A gdyby tak coś o ożywianiu, w końcówce, w nawiązaniu do ikebany, Krysiu? Poddaję pod uwagę, tak, na wszelki wypadek, bo teraz też dobrze. Serdecznie pozdrawiam - baba

Jak go spotkasz, to koniecznie mu powiedz, że można przestać, choć nie jest łatwo. Ciekawe, kiedy przestaną mnie dręczyć? Podobno, po trzech latach. Ale satysfakcja jest jak niewiemco! Pokazałam, kto kim (czym), rządzi. Ach, ten dymek! Serdeczności - baba

Też lubię "żywy ogień". W płomienie można się zapatrzeć i rozmarzyć. Czasem dobrze, jak ktoś nas przywołujue do rzeczywistości. Podoba mi się to, o czym piszesz. Serdeczności - baba

Ładny wiersz, podoba mi się. Jest bardzo rzeczywisty, szkoda, że PL pali papierosy, bo ja przed rokiem rzuciłam, a teraz prawie poczułam ich smak, choć zaraz potem smród popielniczki, no i wiem, że dalej wytrwam, "na mur"! Pozdrawiam - baba

Przeczytałam, wiersz zrobił na mnie duże wrażenie, podoba się. Jedyna wątpliwość jaka mi się nasunęła, to użycie dwukrotne słowa "osobność": "na niektórych widać wyraźnie: bliskość, niekiedy osobność nici światła, bieli i wołania; osobność: urok śladów perkoza na wodzie, ulotnych i pękniętych jak mój głos" choć z drugiej strony, widzę ten "urok śladów perkoza na wodzie": rozdwaja się, odpływa ukosem, jak by "pęknięty". Serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję, Waldku. Tak to już bywa, że nie zawsze możemy robić to, na co mamy ochotę. Obowiązki przede wszystkim. Tym bardziej jest mi miło, że znalazłeś chwilkę, by zajrzeć do mnie. Dzięki, za dobre słowa o wierszu. Ja dopiero teraz znalazłam trochę czasu, więc życzę Ci miłego wieczoru i dobrej nocki. Serdeczności - baba

Bardzo się cieszę, że do Ciebie przemawia ten "kataklizm". Miałam dylemat; czytając wiersz bez ostatniego wersu, uznawałam sama, że mógłby funcjonowac bez niego. Niestety, jednak wtedy nie oddawałby, tego nocnego miotania się peelki, porażającego ją strachu, rozpaczy, podsysanych przez wyobraźnię. Są ludzie, którzy wolą "nie wiedzieć". Peelka odrotnie: najpierw przeczuwała, później widziała, chciała ratować, co się jeszcze da, ale aby to czynić, musi wiedzieć - na czym stoi. Nie chce przeżywać nadal tego walenia się całego, nie tylko jej, świata. Chce, wymaga: rozmawiaj ze mną! (obcość!) To tak w skrócie, bo sam temat - rzeka. Niezmiernie się cieszę, że w pewnych sprawach, myślimy podobnie. Bardzo miłe jest odczucie, że jest, gdzieś, nasza Bratnia Dusza ("Ania z zielonego...", się kłania). Dziękuję, równie serdecznie pozdrawiam - Iza

Dziękuję serdecznie, bardzo mi miło jak do mnie zaglądasz, zapraszam nadal, pozdrawiam - baba

Dziekuję ślicznie za miłe słowa. Jeszcze raz dziękuję, ściskam - baba

Moje odczucia po przeczytaniu wiersza: są takie miejsca na ziemi, które umiłowaliśmy ponad inne. Dla mnie np. - takim miejscem jest las. Nie będę uzasadniała z jakiego powodu, bo by to trwało bardzo długo. Dla mnie, nic nie będzie zbyt dużo, zbyt długo - jeśli to "coś", jest związane z zainteresowaniem, z pasją. Tytułowe "książnice" - myślę, to są wszelkie ośrodki, które poszerzają wiedzę; mogą to być biblioteki czy księgarnie, ale również szkoły, muzea, planetaria, teatry, kina itp. Może to być, po prostu, książka. Wszystkie miejsca, które uczą i rozbudzają fantazję. Również Internet i nasze Forum . Same budynki w tym wierszu, chyba, nie są najważniejsze, mogą być metaforą. "Budynki", sami tworzymy, cegiełka po cegiełce wznosimy wewnątrz siebie, gromadząc wiedzę. Może udziwniam sens wiersza, ale tak to odczuwam, i takie myśli, rozbudził u mnie ten wiersz. Serdecznie pozdrawiam - baba

Bardzom ciekawa, też czekam. Z przyjemnością obejrzę i posłucham. Pozdrawiam serdecznie - baba

Dziękuję Frazetko! Miło mi bardzo, że tak dobrze oceniasz wiersz, jestem zaszczycona porównaniem do filmu. Serdeczności i uściski - baba

Szkoda byłoby nie skomentować Twojego wiersza. Jest w nim pewien urok. Radzę Ci popracować jeszcze nad nim, wydaje mi się, że ma pewne niedociągnięcia, być może moje uwagi - będą Ci pomocne. Chyba niepotrzebnie zaczynasz wszystklie wersy z dużej litery, to do przemyślenia. Też uważam, że lepiej bez ostatniego wersu. *"Zbyt mokry (by aby coś zrobić, gdzieś pójść, na coś, (np. na wędrówkę). Dlaczego, nie w Warsztacie wiersz, a może był i nie zauważyłam? Masz ciekawe spojrzenie, wiesz o czym chcesz pisać, to już dużo! Jeśli tylko będziesz Piotrze chciał się doskonalić w pisaniu, to będziesz pisał coraz lepiej. Serdecznie pozdrawiam - baba kiedyś

Obawiam się, że może trafiłaś nie na to forum. Tutaj się wszyscy chcemy czegoś nauczyć, wymieniamy się doświadczeniami, staramy się sobie nawzajem pomóc, dla dobra wiersza. Po przeczytaniu, wpisujemy pod wierszem swoje odczucia i oceny. Możemy się mylić, ale nie oczekuj samych pochwał, jeśli odczucia na temat wiersza - są inne. Jeśli uważasz, że wiersz jest gotowy, to umieść go w tym dziale. Dla wierszy, które wymagają dopracowania (a ten taki jest), mamy dział powyżej - "Warsztat - gdy wiersz jeszcze nie gotowy". Tam, bardziej pomagamy, tutaj, bardziej - oceniamy. Przemyśl to, proszę, i nie obrażaj się; żeby pisać coraz lepsze wiersze, "technika" też jest ważna. Musisz sobie odpowiedzieć na pytanie: czy chcesz tylko przedstawiać swoje wiersze, czy się uczyć pisać je, coraz lepiej? Zachęcam do tego drugiego. Serdecznie, życzliwie pozdrawiam - baba

Gratuluję wiersza, z zainteresowaniem i z przyjemnością przeczytałam, lekko płynie; od początku do końca. Serdecznie pozdrawiam - baba

Dzięki Babo Izbo (kurczę, że też nie da się Ciebie zdrobnić ;). Jak zawsze jesteś bardzo miła. I przypomniałaś mi mojego bardzo starego zoneda ;P (fragmencik): pięknie jest jej w piegach na ramionach białych do każdej kropeczki i wpisuję krótkie wszystkie te gwiazdeczki śnię po nocach całych każdej ciągle mało i noce tak krótkie Pozdrawiam serdecznie. Jesteś bardzo miły Hayq! Babo -jest b. ok! Słyszę w tym ciepły ton. A wiersze szykuj na konkurs (o miłości)! Może już coś wkleiłeś, ja przed chwilą przeczytałam komunikat, teraz dopiero przeczytam zamieszczone tam wiersze. Moim zdaniem, powinny powstać jeszcze takie wiersze, jak Twoje: o ludziach chudych, o grubych, o dużych, małych, o wszystkich zakompleksionych, wtedy by zdążyli uwierzyć w miłość - zanim się zestarzeją i zgorzknieją. Wszystko jest piękne, co się podoba, co ma dla nas urok! Najważniejsza (wg. mnie), jest osobowość człowieka. Za ten wiersz i ten drugi, to Cię teraz jeszcze uściskam! - baba

Tytuł - "zło", podążam za tytułem, i tak odczytuję wiersz, a puenta - "jeśliś jest w ogóle... " to o "nim"? Nie bardzo rozumiem. Ciekawy wiersz, choć mi mocno zaszeleścił: "spuszcza bluszcze", wcześniej jest "fetysz", a tuż za - "wszechobecne". Serdecznie pozdrawiam - baba

Może źle zrozumiałam, ale wydaje mi się, że: "miało być takie dobre toczone słonecznie przez bogów słodzone przez niego jestem chora"- "wino" - to rodzaj nijaki, może: "przez nie"? chyba, że to przez bliżej nie określonego "niego" "rano wystąpiła do mnie wewnętrzna połowa o naganę na wino ...........może "o naganę dla wina", albo "za wino", a nie "na wino"? z wczorajszego wieczoru" "walnąłem go w mordę....odnosisz to do "kudłatej poczwary", więc chyba "ją"? zwinął się w okruchach.......konsekwentnie "zwinęła się"? okrwawionego szkła" Przemyśl to, proszę, pozdrawiam - baba

Twoja "ruda", to przepyszny wiersz; taki prawdziwy. PL z dużym (wyczuwalnym) ciepłem, wypowiada się o niej. Przypomina mi takie powiedzenie, nie wiem czyje, mawiał je mój tato: "dziewczyna bez piegów, jest jak niebo bez gwiazd!" Dobrze wplotłeś tę komosę! Roślinę znam dobrze, ale nazwa mi umknęła. Również odświeżyłam wiadomości w wikipedii. "pieg przy ognistych włosach poezji cud i kryształ" pięknie to brzmi! Serdecznie pozdrawiam - baba

Troszkę mi to przypomina współczesną "dziewczynkę z zapałkami". Jako piosenka w kabareciku? Pozdrawiam serdecznie - baba