Baba_Izba

Mnie to nie dotyczy, ale słyszałam wiele dobrego o tym programie: ponoć najlepsi, to już prywatnie sobie wiersze testują w domu, przed wklejeniem, i przeliczają z księżyców i półksiężyców, na gwiazdki. Bo można za najlepszy nawet dostać i planetkę, ponoć. Nareszcie będzie równo i sprawiedliwie! Tym równiejszym, będzie przydzielone po kilka gwiazdek na zachętę, ale jeśli to prawda, że należy występowac na piśmie, z odciskiem palców, to ja informuję o mojej rezygnacji, bo jak wyjdzie tak jak z Messalinem Nagietką, to ja w całej swojej uprzejmości dłużej się nie wypowiadam! - baba

Łomatko, Alicjo, zawiało masochizmem! Ja tam lubię się zakochiwać bezkrwawo. ;-) No właśnie! Peelka masochistka, ale jaka to miłość nie przeplata się z bólem? Przecież kochamy kochać, mimo to. Też tak od razu, skojarzyłam jak Oxyvia, wiersz podoba się. Pozdrawiam serdecznie - baba

Majstersztyk! Baardzo mi się. Pasuje jak ulał! Serdecznie pozdrawiam - baba

Każdym obrazem, tym w którym świeci słońce i tym, w którym plucha. Z tego wiersza przemawia życiowa mądrość. Podoba się. Serdecznie pozdrawiam - baba

Przeczuwam, jakieś bardzo przykre doświadczenia osobiste, Adamie. Rzeczesz, coś na kształt Jonasza? Najważniejsze są intencje, każdemu czasem coś "nie tak"! Nie czaruj; czaru maru, bo już oczarowałeś! Ale w dobrej wierze, można, jak najbardziej, pobiadolić. Dzięki, pozdrawiam serdecznie - baba Bez czaru maru?! Czyli, że co? Mam samobójczo pozbawić się największego atutu? Toż to ja wtedy umrę w samotności niechybnie!! :O! Kiedyś umrzesz, jak my wszyscy, ale na pewno nie w samotności, oj, nie! Coś wiem na ten temat z Twoich wierszy i nie tylko. Ja też umiem czarować, widzę przeszłość i przyszłość: jasno, jaśniej, różowo, rodzinnie. - baba

Ciekawy wiersz, nie bardzo się wyznaję w nowych nurtach, ale kojarzy mi się z EMO. Serdecznie pozdrawiam - baba

Czytałam, ładny wiersz, pozdrawiam - baba

I trochę się zmienił, ciekawe czy teraz też? ;) Pomysł był niepoważny, ale wykonanie znowu ze smutną miną :) Co do formy, to myślę, że to tylko jednorazowy wybryk, ale zobaczymy. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam Adam Szczerze, teraz dla mnie dużo strawniejszy. Ale nie jestem specem, tylko zwykłym zjadaczem chleba. Rzeczywistość, jest czasem jeszcze bardziej okrutna i zaskakująca, niż nasze wyobrażenia, ale Twój wiersz, zwłaszcza w tej wersji skróconej, poraża, jak już to określiła chyba Stasia. Zgadzam się z nią. Poraża tym, co przecież mogło się zdarzyć, bo się kiedyś już zdarzało. Pozdrawiam posmutniała - baba

Wiersz, radosne wspomnienie wiosennej wycieczki (choć z bólem głowy), z plecakiem na plecach. Jak boli głowa, to nieporozumienia muszą być zapomniane, ból je usprawiedliwia. Pozytywne opinie o wierszu uzasadnione, popieram. Serdeczności - baba

Przeczytałam, uśmiechnęłam się, chyba o to chodzi; póki jesteśmy młodzi (i nie tylko)! Pozdrawiam - baba

Jak ktoś ma talent, to czy z rymami, czy bez, wiersze jadnako piękne! Zauważ, że Twój wiersz można czytać na dwa sposoby: jak należy od początku do końca, jak i od końca do początku (wtedy puentą:"po co mi skrzydła"), i tak i tak - ładnie. Ale najlepiej - jak jest! Serdeczności - baba

Tak, mnie też się podoba ten wiersz, jednak zakończenie: "więcej niż wczoraj mniej niż jutro" - mniej mi się podoba, bo mało odkrywcze, oklepane, bardzo często w użyciu. Pomyśl o innej puencie, szkoda tak ładnego wiersza, pozdrawiam - baba

Żartobliwy, lekki wiersz, lubię takie. Serdecznie pozdrawiam - baba

Piękny wiersz, z powodzeniem mógłby inspirować malarza. Urzekający. Serdecznie pozdrawiam - baba

Krysiu, szczerze; to nie ogarniam w jednym wierszu aż tylu pojęć i obrazów. Pewnie to moja niedyspozycja, ale jeszcze sobie na spokojnie to rozważ. Serdecznie Cię pozdrawiam, będę jeszcze tutaj zaglądać, - baba

kolaż (od francuskiego "klej"), to technika łączenia czegoś z czymś, nie wiem Judytko, czy same dusze, można nazwać kolażem? "wiele nawet dusz, nie wystarczy na kolaż" - proponuję, wiem, to za bardzo kawa, i to na ławę? Byłam, przeczytałam z przyjemnością, wykazałam się, teraz Cię ściskam - baba

Ja tym razem, prawie tak, linijka za linijką: „Stała się gwiazdą topolnych wzniesień liryzmem bycia nikim na rozdrożach” - w stylu, który baaardzo lubię! ”przepadła młodość jak kamień w nicości” – nie bardzo widzę, to, co pogrubione. Nie wnikając w filozoficzne zagadnienia typu: nicość jako przeciwstawienie bytu, sama w sobie nie istnieje, nie rozumiem, dlaczego właśnie kamień? Jak kamień w wodę, miałoby uzasadnienie jako przysłowie. Może zamiast „kamień w nicości”, coś w rodzaju: „ przepadła młodość błądząca(utkwiła) w nicości”- dla zobrazowania o co chodzi. „trwa dobra nowina, choć już życia wrzesień” – dla mnie b.ładne! „a każdy z nas wie czym grudniowa pora” –uważam, że „a każdy z nas wie”zdecydowanie może być, ale również : „wnet się dowiemy” W pierwszym wersie ostatniej powtarza się „już” . W ostatniej zwrotce, wydaje mi się nieco zachwiany rytm, ale może się mylę. Tak się rozgadałam, że aż mi głupio, ale czy się coś przyda, czy nie, wykazałam przynajmniej, że mam dobre chęci. To zapowiadany drugi, z tej serii? Będę zaglądać, bo mi się tutaj podoba, pozdrawiam - baba

Pomimo że wiersz w całości mi przypadł dodam że druga jest jego sercem. Reasumując Miła Babo wiersz na dużego plusa. Z tego co widzę wynika że forma dalej dopisuje. pozd. Serdecznie Bardzo dziękuję Waldemarze za przeczytanie i Twoje odczucia, po przeczytaniu. Mnie też druga najbardziej "leży". Co do formy, to szczerze Ci powiem, że ostatnio nie najlepiej mi idzie, w każdym bądź razie takie mam poczucie. Nie mówię o tym wierszu, ale tak, ogólnie. Będzie lepiej, będzie dobrze! Pozdrawiam mile - baba

Jak razem z motylkami na molo, to należy się najpierw do nich wtranżolić, żeby można następnie razem z nimi - co nieco powtranżalać. Ale na norki chyba nie lecisz, Magdo? ((-: Ściskam - baba :))))) nie! tylko motyle ! kolorowe, krótkotrwałe, ale wtranżalające z godną posiłku zawziętością ! :* Jasne! :))))) - baba

Oj, Adam, popraw się popraw! Też lecisz na norki? A ekologia? A wrażliwość? A rozsądek? Gdzie? Przepraszam za żart, wiem, wiem, jesteś w porządku, choć czasem lubisz troszkę zaciemniać, wynika to raczej z Twojej skromności. Dziękuję, chyba zostanie jak jest, cieplutkie heej - baba

Dziękuję za miłe przyjęcie wiersza, miło mi to słyszeć, pozdrawiam serdecznie - baba

Dziękuję za ponowne czytanie i opinię o wierszu, serdeczności - baba

Bardzo misie ten pomysł i z chęcią potrzymałbym kciuki, ale niestety u mnie to daje zazwyczaj na tyle odwrotne od zamierzonych efekty, że można już właściwie mówić o ofiarach mojej życzliwości ;) Zrobimy zatem tak: Ja sobie życzę, żeby tego dnia kiedy M. Krzywak zagra, wszyscy inni nie wygrali :) Powinno pomóc Pozdrawiam Adam (wyjątkowo pełen złej woli, chociaż charytatywnie ;) Przeczuwam, jakieś bardzo przykre doświadczenia osobiste, Adamie. Rzeczesz, coś na kształt Jonasza? Najważniejsze są intencje, każdemu czasem coś "nie tak"! Nie czaruj; czaru maru, bo już oczarowałeś! Ale w dobrej wierze, można, jak najbardziej, pobiadolić. Dzięki, pozdrawiam serdecznie - baba

Oj, poczuła, poczuła, a najbardziej to w kościach! Wczoraj byłam na działce, odrobinę pograbiłam, trochę połaziłam, a dzisiaj wiosnę czuję i to bardzo! Chyba wszystkim Judyt, na wiosnę zwłaszcza, "coś w duszy gra"? Miło mi, że zajrzałaś, serdecznie pozdrawiam - baba

To jest najmilsza propozycja, jaką od lat posłyszałam od przystojnego mężczyzny. Z całego serca życzę wygranej "jak zagram", najlepiej wielu milionów, ale spożytkować je można w lepszy sposób; zainwestować w młodych, z możliwością rozwoju, ja to już u schyłku. Przede wszystkim wydaj swoje! Cieszy mnie bardzo, że się podoba serdeczności - baba