Michał Ziemiak

Jest plastycznie i nastrojowo: + Wiersz nieprzegadany i treściwy pomimo założonej ekspresywności: + Rymy psują jednak wiersz: - Bałagan w interpunkcji: - Czyli: pół na pół. POZDRAWIAM!

Temat wiersza, jeżeli go dobrze odczytuję... - coż, lepsza jest (jak już na tym forum powiedziano...) chyba refleksja niż emocja... Ogólnie jednak konstrukcja mi się podoba z wyjatkiem 1 zwrotki - te łzy... POZDRAWIAM!

Pansy - ja zawszę mogę liczyć na dobre słowo od Ciebie ;-) Rzeczywiście - mniej to bajkowo - anielskich motywów. Jakoś takoś popełniłem ostatnio 2 wiersze (ten drugi - oczywiście za 48h... się tu pojawi jak sądze...) trochę bardziej sterylne ale to celem utrzymania równowagi tematycznej i nie popadania w skrajności ;-) POZDRAWIAM (smoczyście!)

Jakoś mi to wszystko brzmi bardzo znajomo i, niestety, oklepanie - te ramiona, pajęczyny, blaski etc. są punktem wspólnym tylu wierszy o podobnej tematyce, że trudno z nich wyciagnąć coś nowego, łapiącego wzrok - tutaj to się nie udało niestety... pozdrawiam!

Temat i klimat wiersza jest świetny! Temperatura, obrazy, ona... Ale zgadzam się z Izą - za bardzo to wszystko pachnie prozą. Może by właśnie jako "prozatorska miniatura" lepiej brzmiało? Poniżej pozwalam sobie przedstawić moją propozycję jeszcze "liryczną": "tania sukienka wygląda na tobie dwa razy drożej na letnim ciele zawiesił się wzrok starych bywalców schowanych za ciemnymi okularami w kształcie cytryny panowie delektują się ostatnią myślą o sierpniowym morzu i widokiem pięknym jak brazylijskie plaże skraplasz usta odrobiną tequili w powietrzu czuć ich słony - posmak dym z cygar omija cię szerokimi obłokami wciąż jednak idealnie pasuje wychodzisz stare wygi przeklinają wiatr muszą od nowa układać swoje puzzle" POZDRAWIAM!

Ma coś w sobie ale ogólnie trochę za bardzo napakowane patosem i "przeromantyzowaną staroświetczyzną". To, jak mniemam, nawiązanie do Szekspira na końcu ma jakiś cel? pozdrawiam!

Wiersz jest ładny (szczególnie 2 zwrotka) ale wg trochę za mało w nim oryginalności i pomysłowości. Upłynniłbym i pokolorował zwortki 1 i 3 ;-) POZDRAWIAM!

Skrótowo i przepisowo - forma wiersza idealnie oddaje jego cierpkie i smutne w smaku przesłanie. Jest ono syntetyczne i "pusto-proste" jako prawidło egzystencji - czyli, niestety, prawdziwe. Posyłam plusik za ów wiersz! POZDRAWIAM!

Tak - jak najbardziej tak... Stasiu, oddałaś tym wierszem nie puste, pokazowe emocje (a takich gniotów na różnych www pubikujących wiersze naliczyłem setki - aż żal było czytać...) ale refleksję i historię - wielki plus ode mnie za ten wiersz! POZDRAWIAM!

Cześć! Trochę mnie tu nie było... Wiadomo... Apropos Twojego wiersza Natalio, to jest moja skromna propozycja ;-) "blada twarz skąpana we mgle buduje most-widmo spojrzeniem jedna tylko latarnia zatopiona w myślach lepkich zdejmę z głowy biały kapelusz dumy aby ukłonić się przed mleczną poświatą prawie-słońca sosny po narkotykach kołyszą się mocniej zielone spojrzenie lasu na wieki pozostanie niewidome aby sekret gęstego powietrza zachować na nigdy" Jak widzisz - tylko kosmetyka, bo wiersz mi się podoba - szczególnie zwrotki 3, 6 i 7. Zastanowiłbym się nad tą "bladą twarzą" - trochę mi to za "westernowo" brzmi ;-) POZDRAWIAM!

Niestety jestem na nie! Strasznie oklepane zwroty i treść - taki bałagan myśli nic nie wnosi. Poza tym - trochę za krótko, mało treści, niewyraźne skojarzenia etc. No i literówka (ś) w tytule! pozdrawiam!

Debiut... No, niestety - słaby. Wiersz jest za dosłowny i językiem nie potrafi ani ukoić, ani rozmarzyć, ani... To jest wersowana, niestyty nieudanie, proza o znikomej wartości... Ale skoro to początek - to nic... Jeśli naprawdę chcesz pisać, sama prędzej czy później do dotrzeżesz różnicę (podobnie jak większość debiutujących tu...) i zaczniesz pisać lepiej... A jak nie - to blog pozostaje jakąś tam opcją - tylko czy blog ma w ogóle jakiś sens - taki internatowy "Klan"??? pozdrawiam!

Witam! Po przerwie... To jest efekt moich eksperymentów (jak widać - częściowych...) z wyrazem! Dodem, że pisadło powstało niedawno. Bo nie wiedzieć czemu przyśniło mi się kserowanie świata - może to efekt częstych odwiedzin w takowych poligraficznych przybytkach??? ;-) Jak zwykle czekam na wasze opinie! >

skrzydła błoniaste i ciężkie łapy od – stygły wcześnie rano trzeba było zająć miejsce w kolejce wygnani kopiują dachy by znów mieć je nad głową białe kruki natomiast tłumaczą brukowcom co naprawdę znaczy na wszelako – wszelki wypadek reprodukcje sur – real – natur uczą się tworów – nowo czarnej staro – bieli smoków nie wpuszczono bhp i przepisy przeciwpożarowe wszystkim tu zgromadzonym żal muzyki którą trzeba za – przepaść – idź za – raz – dwa – trzy xerro głuch ość w gardle zapobiegliwych czasów przyszłych

No, no, no - to już nie jest tylko wiersz ;-) Muszę przyznać, że mocno zasmakowały mi Twoje świeże i baaaaaaaaaaardzo pomysłowe zabawy językiem, konwencjami, formą etc. Potrafisz zamknąć w swych wierszach, a właściwie to przyjemnie zaszyfrować ;-) ciekawe myśli i tematy. Apropos tego "słowa" - podobnie jak Jay'owi trochę mi ono nie pasuję (wiesz - geny klasycyzmu, kochane determinizmy herbertowskie...) ale to tylko moje fanaberie ;-) "celowo po dziurki w przecinkach" - a to sobie kradnę za wspaniałość ;-) POZDRAWIAM!

"z ust cieni -surowa krew" z tego wiersza - czysta poezja! Jay - wiersz jest nieziemsko pobudzający do malowania myślami. Może to od skrzydeł biedronki, której śmierć (a może ona sama?) sfingowano, może od mleczno-egzystencjalnego kokatjlu nieba? I za tą ilość słowa "może" w czasie myślenia nad wierszem posyłam +, + i jeszcze jednego + ;-) POZDRAWIAM!

Izo - dziękuję bardzo - szczególnie za te neony i wyciskanie ;-) Powiedzmy, że mam takie imadełko we łebie - a skoro taka "mechanika wyobraźni" podoba Ci się - tym bardziej jestem zadowolony ;-) POZDRAWIAM anielsko - diabelsko!

Witam! ów powódź zdarzyła się naprawdę - w mojej "za-anielonej" głowie ;-) Wydanie tomika... Moje wielke marzenie - ale niestety, raczej bez szans na ziszczenie... Ale co tam - grunt, że jest to forum! Dziękuję za lekturę ;-) POZDRAWIAM!

Witam! Rzeczywiście - raczej dialog, a nie wiersz - trochę ta forma mi nie podchodzi... No ale - jak tu znakleźć inną formę do takiego przekazu??? Z resztą za sam temat ode mnie plus! Tematyka aniołów zawsze była i jest mi bliska ;-) POZDRAWIAM!

Witam! Powiem tak... Tak na klimat, tak na styl, szczególnie na ten fragmencik: "rozmazuje wstrząsami łkanie wnętrz umyka poślizgiem wiotkość płynna bladym przedświtem uspiona nie grzmi"; tak na więcej takich wierszy ;-) POZDRAWIAM!

Cześć - ledwo na oczy widzę, a jeszcze 20 nie ma... No ale przynajmniej mogę zrobić sobie chwilę wolnego ;-) Hehe - ta gdańska gorzałka, podobnie jak duszyczki z grila, wpadła do wiersza na samym końcu - jako podkreślenie zadziorności skrzydlatych. Wiesz - mi takie rogato - skrzydlate tematy bardzo odpowiadają i dlatego często z nich korzystam ;-) Co do tego toruńskiego ideału - bardzo dziękuję ale do ideałów to ja mam jeszcze baaaaaaaaaaardzo daleko - hehe - ale to zabrzmiało... Tak czy siak cieszę się, że kolejne moje wierszydło przypadło Ci do gustu! POZDRAWIAM!

Witam! Cieszę się, że ów bazgroły przypadły do gustu. Poczatkowo początek (sic!) był trochę inny - bez tych dusz grilowanych - to mi wpadło do głowy przed samą puiblikacją - dzięki Bogu ;-) POZDRAWIAM i jak zwyklę dziękuję za życzenia - tego nigdy za mało ;-)

Cóż mi pozostaje powiedzieć Jay - na zdorwie ;-) Dzięki za "pozytywkę komentną" ;-) POZDRAWIAM!

Ano ten "miodek" powstał właśnie w czasie papierkowej roboty! Siedziałem obłożony książkami na uczelni, a Wisła zalewała mi miasto - skojarzenie poszło przez łeb i się napisało! Tylko na opublikowanie czekałem aż do wczoraj, żeby "było na czasie" ;-) POZDRAWIAM!

Hehe - cieszę się, że zdążyłaś! I cieszę się, że było ów pisadło chrupiące - to przez te grilowane dusze... ;-) POZDRAWIAM!