Niewygoda

Pod bajkę z muchą, dama spod Gdańska, znalazła nazwę; "mucha hiszpańska" I przeczytała, że to do ciała, cena nie była wygórowana.

CIN? A ZIMA TA MI ZA NIC. TO ZASPY, RYPS, AZOT. IM, ANKO. A ZIMOWO MI ZA OKNAMI.

PAŁAŁO I ZIOŁA DAŁO, I ZIOŁA ŁAP.

MUSIMY RYM, I SUM? MUSOWO, SUM. A OBWINILI NIW BOA. MUS; I MY RYM, I SUM. INNI WYMUSILI SUMY - WINNI. POKRAKA RADA; PUMA MU PADA. ROK AR. KOP. JADU TO ZAJADY? WYMUSIMY RYM, I SUMY WYDAJ.

MA NA TO SPOSOBY? BOSO PSOTA NAM. TOLO, DO WIELOPAKU LUKA, POLE, I WODOLOT. A ŁADU MA TA SPOSOBY; BOSO PSA TA MU DAŁA.

Z bajki o muchach morał jest taki, że są zjadane chętnie przez ptaki. Wie o tym motyl, i boża krówka, że muchy łapie też muchołówka. Pewnie nikogo tym nie zachwycę; "dzbanki", rosiczki, i kapturnice... Traszki, ropuchy, tudzież kumaki, szerszenie... jedzą je bez poklaki. I żadnej muszce nick nie zabroni, upstrzyć na róży, bzie, i lewkonii. Chociaż riposta jest nazbyt jawna, tak brzmi podana "ta druga prawda"

Z bajki o muchach morał jest taki, że są zjadane chętnie przez ptaki, Wie o tym motyl, i boża krówka, że muchy łapie też muchołówka. Pewnie nikogo tym nie zachwycę; "dzbanki," rosiczki, i kapturnice... Traszki, ropuchy, tudzież kumaki, szerszenie... jedzą je bez poklaki. I żadnej muszce nick nie zabroni, upstrzyć na róży, bzie, i lewkonii. Chociaż riposta jest nazbyt jawna, tak brzmi podana "ta druga prawda"

I KIL TE, I W ŚWIETLIKI. A ZŁOTO/KLAPKI; KIK PAL - KOTO/ŁZA. I CELU TA IW; ŚWIECI MICE I W ŚWIAT ULECI. A BUTY ZŁOTE? TU BETO ŁZA. MA CEL PIĘKNA - RANKĘ - I POLECAM.

Dzięki. Rym jest niedokładny, ale nie da się go ulepszyć. (walc pian - fortepian) Pozdrawiam wzajemnie.

AKSAMITU ŁUT, I MASKA. OTO PAN DA ŁUT, I MASKA Z AKSAMITU ŁADNA PO TO. A MOTO BUT I MASKA Z AKSAMITU, BO TOMA.

Poeta może płonąć nad wierszem, lub patrzeć w pustą kartkę na stole. Umilknąć nagle, wtopić się w przestrzeń, lub rozpiąć swoje skrzydła... sokole (?) Poeta może mieć szczupłe dłonie, i wypalone do cna już wnętrze; natchnione oczy, kosmyk na czole, na wierszowisku ronić swe wiersze. Poetą ciągle targa stary walc, choć nie jest dzisiaj już w dobrym tonie. W dłoni ma pióro, w sercu fortepian, ach... wieczorami w poezji tonie. - 2012-

MA TO WOSK, SOWO, TAM. TAMY; WOSK U ANIOŁA LEJE. LAŁO? I NAUK SOWY - MAT. A LASU TO CZARA; ZARAZ, CO TU SALA? I MILI PO TO WOSK SOWO TOPILI MI. AKR, A NAKAPAŁO WOSKU ŁUK; SOWO, ŁAPA KANARKA. TOPIONO I POT. CO MUK; SOWA Z ATU DOWODZI Z DOWODU - TA ZA WOSKU MOC. SOWO, WOSK UPILI - PUK - SOWO, WOS.

I ZAKŁADKA; ŻAK DAŁ KAZI.

I KRA W KWARKI

Czytała Balbina w pociągu felieton, że ludzie czasami jadają coś nie to; trafiła na chapulines, i miała nietęgą minę. Straciła ochotę na małe co - nieco.

KINO KIS, A PASIKONIK. NA PASIKONIKA KINO KIS, A PAN?

TO IM, OLU, KULOMIOT? A TO KULOMIOT STOI, MOLU, KOTA.

MELUZYNA? RANY, Z ULEM!

PARTYTURA; ZA RUTY TRAP.

E, JELEŃ? E, LEJE. - PUK, SKUP. - IGORA? ŻE JEŻA ROGI? - IGORA I NEL? - E, JELENIA ROGI! A TO PEL ŚLEPOTA. JA TEŻ O TYM, I ATU. TAIMY TO, ŻE TAJ.

A ŻYRAFA - RAFA RYŻA. ŻE JE, ŻUKU, JEŻ? ŻEBERKO MOKRE BEŻ.

NO, BOBA ZABOBON. BABO, A BAOBAB? A BOBROM ZMOR BOBA.

O, TA ZAMRAŻA, TA! - ŻAR MA ZA TO. KINO LAS. A KULIG? O, NOGI, LUKA, SALONIK.

A TAK DA Z RZADKA TA. I NA PODKOP, A KAPOK DO PANI. CEL 'OK NA JAJU, TO IM DO PODMIOTU. JA? JAN KOLEC.

OSĘ i MIĘSO? MAM OSĘ I MIĘSO MAM. KOMOSA MASOM? I NAKŁAD DAŁ KANI. ON, KOSO - TO MIMIKA, JAK MIMO TO SOK? MONOME - EDYTUJ; A KAJUTY DEMONOM.