M_arianne

W wierszu czuję rozgrzeszającą akceptację,taki świąteczny utwór z życzeniami i dobrze... na przerywnik po lekturze osobowości nieznanych.

Treść pozwala się przeczytać i- na szczęście-nie do końca jest wyjaśniona.

Tak, proszę Pana Poety...przemijanie i zmagania z codziennością,wspominanie minionych już dni...Świat,który i tak musi trwać -miejmy nadzieję,że bezkresnie-pomimo zwątpienia i niedosytu jednostki.Świat,po którym buszują tłumy,piękny świat.Kto zauważy i wspomni po latach nieodwracalnie minionych,że był Pan i ja też byłam?Może uda się zatrzymać chwile na papierze dostrzegając to,co mamy wokół siebie na wyciągnięcie ręki.Ja też wychodzę i wracam do domu ,i zamiast sięgać po pigułkę wyłapuję niektóre swoje myśli i zatrzymuję na papierze. Pana poezja to dojrzałe spojrzenie za siebie i na dzień dzisiejszy,poza moją oceną.Odczytuję,że jest Pan człowiekiem myślącym.Dziekuję za chwile poświęcone moim utworom.Ech!Mazury,czasem cudne.Pozdrawiam.

A gdzie dzisiaj skrył się rym? Na ratuszu TELEBIM! Gromki krzyk, owacji deszcz, MUNDIAL 2006! POLSKA!POLSKA! - echo niesie lecz po mieście, nie po lesie. POLSKA - NIEMCY mecz już trwa, na ekranie piękna gra. Ci czy tamci zwyciężyli, aleśmy tu dzisiaj byli. Zobaczyłam TELEBIM i stąd właśnie wziął się rym.