Marlett_oraz_Sosna

* oraz :) rozumieMy bardzo dziękujeMy literófka z literatki :):):)

duet po takiej ocenie rumieni się ślicznie dziękujeMy:)

to dobry pomysł warunek!!!!!!!!!!!!!! bez sztormów!!!!!!! machaMy z pokładu :):):)

Stani! ...a tak, na przytup przyjdzie miejsce i pora. Dziękujemy i się kłaniaMy.

Ewo! Zmiana klimatu dobrze robi na odporność:))) Miło widzieć Ciebie w naszych progach. Dziękujemy i pozdrawiaMy.

Waldemar Talar My w te klimaty wiejemy by odetchnąć od gniewu dziękujeMy :)

Marlett oraz Sosna tak dokładnie :)

w pierwszej rym jest w trzeciej też może w drugiej nie miało go być? dziękujeMy za uwagę

taak bardzo lubiMy powtórzenia mantry litanie bardzo

trzeba się jakoś bronić przed zawiłościami życia :):):) dziękujeMy

ty jak zwykle znów dziecinniejesz więc przekornie będę dorosła zrobimy z łupiny łódeczkę wielka woda będzie nas niosła postawimy żagle w skorupce mocny wiatr znów dmuchnie zuchwale poniesie nas za marzeń kręgi nie potrzebne nikomu wiosło czas utonął w jeziorze teraz trwałe nasze się nie oddala jeśli czas wypłynie na wodę zakryje nas potężna fala Marlett oraz Sosna

również podziwiam i gratuluje. pozdrawiam Waldemar Waldku! Dziękujemy za ciepłe słowa. PozdrawiaMy.

nie wiem, mam daleko;), chociaż w rynnie co rano piją wróbelki pozdrawiam Judyt! Trudno wierzyc wróblom. PozdrawiMy.

Podoba mi się, bardzo nastrojowy wiersz, tylko w tym jednym miejscu nie łapię... ale być może się mylę. - Czy nie powinno być "cienie konturu na piasku złączone" ? Serdecznie pozdrawiam. HAYQ!. Wkradł się mały błąd,ale już poprawiony. Dziękujemy za zwrócenie uwagi i pozytywy. PozdrawiaMy

surykatki to stworzenia doceniające wartość "My" nam dają lekcję polskie kobiety w najbardziej zespołowej z zespołowych gier i po triumfie indywidualizmu niech nadejdzie wielka zespołowość wielkie MY PozdrawiaMy

teraz i razem - to mogą być nazwy jezior.

Judyt woda kryje dobrze

co???? wytrwałość??? My wytrwali i uparci dziękujeMy

co z tego że w nurt spadniemy z mostu każde po tęczowej stronie strugi jeden prąd nas poniesie na brzegi by ucierać na piach jak kamienie teraz bez kresu i bez początku urzeka czystą gładzią swojej tafli nie czekamy nadejścia zaćmienia chwalimy blaski dziennej gwiazdy rozścielimy nasze miękkie razem na białej plaży co nie ma kresu cienie w kontur na piasku złączone kiedy zmierzamy w stronę słońca co z tego że w jasności spalonych powiew nad czarną wodę zagoni na dnie spoczniemy z ulgą trzymając się za ręce okryci jeziorem

Judyt! ...albo bogaty:)) będzie wiedziała. Uśmiechu.

INko! Trafia...a to nas cieszy:)) Dziękujemy z serducha. PozdrawiaMy.

Judyt! Jeśli z cyganami to taborami. barvato vorke ćoro ćhavo DziękujeMy. a o co chodzi? Judyt! To zdanie w języku Romów chłopiec bogaty albo biedny jak ten z wiersza. Serdeczności.

Waldku! Zawsze miło Ciebie gościć w naszych progach. Dziękujemy i pozdrawiaMy.

Messalin! Jeszcze nikt nie śpiewał,ale szukamy twórcy muzyki, do innych naszych wierszy również...hi ! Kłaniamy się nisko :)))

Może racja? Podziwiam melodyjność tekstu i opowieść z przesłaniem ;) U Państwa jak zwykle smakowicie, ale mnie nadal gnębi ta 'nowa planeta' ;)) +++ Wiel/uśmiechu! Pancolku! Dziękujemy za pozytywy. Tak, wiersz może być tekstem piosenki, zresztą tak jak ''Afrodyty''( pisane w rytmie walca). Będziemy też w innych przestrzeniach z ''nową planetą'' PozdrawiaMy.