Zbyszek_Dwa

Ciepły wiersz Janino, o przemijaniu, o nadziei Ładnie, z poezją, choć sugestie wprawnych forumowiczów powinny być cenne. Pozdrawiam :)

Witaj Marlet :) Przepraszam za tak późna odpowiedź. Wpadam tu jak wiatr zwykle, pocieszyć umysł, odmienić codzienność. Dziękuję za ciepły ślad. Pozdrawiam :)

Witaj Krysiu :) Rzeczywiście piszesz o tym co jest sentencją życia lubię takie tematy, bo one są o nas wszystkich o ludziach, o naszych barwach a tu, o nieprzemijaniu wyznań na ucho Pozdrawiam serdecznie :)

pierwszy gest serca w tamten czas świat jak ranek zamilkł może ze zdziwienia między krzywymi lustrami mokrymi od wiatru czy jakoś tak z kamieniem u duszy tłumiłem nie zgadzam się to wbrew logice teraz pokorne olśnienie między kroplami jak wtedy cichą prawdą i łaską śmiechu trwam zachwycony wędrówką do kwitnącego sadu mając pewność nikt nie zapala lampy i nie stawia jej pod korcem ale na świeczniku żeby ci którzy wchodzą widzieli światło to sens darowanej nam więzi

Mietko, nie tylko masz potencjał ale i pogodę :) Tak poza tym ujął mnie: Rodzinę i ciepły dom mieć To tak, jakoby dotknąć Boga. W życiu ważna jest "miedź"*, Ale jeszcze ważniejsza jest wybrana droga Też tak uważam :) Pozdrawiam.

Witaj Krysiu :) Hm, najpiękniejsza miłość zdarza się wtedy gdy pojawia się ona ot tak po prostu, jakbyśmy ją znali, mieli od zawsze, a nie czekali na nią. Prawda ? Nie czekamy a się pojawia, wtedy każdego potrafi zachwycić i nawet trudno chcieć czegokolwiek innego. Pewnie dlatego, że czasem to czego chcemy okazuje się tylko iluzją, więc jesteśmy zachwyceni prawdą jaka nagle się pojawia. Hm, zawsze coś nieoczekiwanego, nie zależnego od naszej woli, tej naszej, jest… niesamowite :) Wielu by powiedziało, że piękne, nie zdarza się prawie nigdy. I dalej: nie nuży mnie staranie o żar nawet nocą choć spętana niemocą trwam w wolności woli Wolność woli, uwalnia dar uszczęśliwiania :) To działa, i to jak bardzo. Pozostawię trochę refleksji dla innych czytających :) Ciąg dalszy pięknych choć trudnych ludzkich tematów :)), które przecież są sednem życia. Serdecznie pozdrawiam Krysiu :)

Witaj Krysiu :) A ja tak od innej strony ciut. Właśnie "nowy" nowoczesny świat szkoli nie tylko mało wrażliwych ale nawet szczepi alergię na wrażliwość i dociekliwość. Zresztą, przy pewnej prędkości nie da się zaglądać w szczegóły :) a patrzyć w niebo, w łąki i mgły to już wcale. Fajnie, ze jest jeszcze sporo zadumanych czasem, zasłuchanych z nosem w chmurach :) Serdecznie pozdrawiam Krysiu :)

jest gdzieś niebo purpurowe i łąka jak kolorowy sen jak szklany obraz rzeka i złoty chleb jak zboże las jak szum wiatru i wieś jak w słońcu dachy, dom jak ciepło rodzinne jest tu i nade mną No to ja też dołożyłem się do inspirującego pod wieloma względami wiersza :) A nie mówiłem, że masz Mieczysławie potencjał ? Pozdrawiam. :)

Pięknie ujęte to co najważniejsze najpiękniejsze liczą się powroty póki co znów jesteśmy blisko i chyba prawie każdy cieszy się powracającą zabłąkaną nawet bardziej niż z tych co są tuż :)) ale do takiej uciechy trzeba mieć w sobie dobroć Widzę w wierszu więcej ale… może nie wszystko na raz :)) Niech inni też coś wyczytają :) Serdecznie pozdrawiam Krysiu :)

Ponownie witaj Krysiu:) Twoje wiersze zawsze czytam inspirują, pokazują to czego zwyczajnie nie widzimy lub ignorujemy w zagonieniu. Hm, ostatnio w swoim środowisku, trochę rozmawialiśmy o relacjach, polemice, o poszanowaniu zdania i człowieka o emocjach z tym związanych. Oj, na każdym kroku widać że ucieka nam ta umiejętność To pewnie idzie w parze z innymi słabościami obecnego świata. Ech, rozpisałem się ponieważ temat bardzo mnie inspiruje :)) Już uciekam. Serdecznie, ciepło pozdrawiam. Zbyszek :)

Witaj Mietku :) Masz potencjał, piękny wiersz w którym wiele moich osobistych doświadczeń. Życzę dalszych inspiracji. Pozdrawiam :)

Witaj Krysiu :) dziś osobny garb echa kurczowo trzyma wspomnienia a niepewne dłonie porządkują szuflady Ten fragment pozwala prawie jednoznacznie zinterpretować piękny wiersz choć można inaczej, odlot, to nie tylko odejście. Bardzo osobiście odbieram, wzruszył. Serdecznie pozdrawiam Krysiu i życzę powrotu, w radości :)) Zbyszek :)

Witaj :) Piękny wiersz o tym co dotyka nas wielu. Czasem jest to treść życia i paradoksalnie podporą choć najczęściej ciąży jak kamień. To zależy z której strony patrzymy. Pozdrawiam Marlet :)

Witaj. Wprawnie napisany wiersz, zainspirował. Wszystko jest możliwe mieć tylko odwagę, być szczerym, niewinnym uwielbiać ciszę, reszta wynika z tych podstawowych. A spośród tych w wierszu paru rzeczy się nie da chcąc zachować niewinność. Pozdrawiam Arturze :)

Witaj Waldku :) No tak, zgrabny. A co do treści, jeśli dobrze interpretuję to nie zawsze czekając otrzymamy odpowiedź, trzeba koniecznie wyjść naprzeciw, szczególnie w tym przypadku. Pozdrawiam :)

Witaj Mieczysławie . Inspirująca myśl, którą warto stosować w życiu aby mieć w sobie zawsze pogodę ducha na własność. Pozdrawiam :)

Witaj Krysiu :) Tak zauważam, że prostolinijność jest ujmująca trafia w sedno praktycznie zawsze pokazuje prawdę. Dziękuję bardzo za interpretację wgłębienie się w słowa. Serdecznie pozdrawiam. Zbyszek :))

Zrozumienie, szczere i dobre intencje, pokora i prostota ofiarność, czyli zaryzykowanie swojej dumy w trudnym dialogu zawsze będą budziły zaufanie, a potem odrodzenie urwanych więzi a potem to już odrodzona bliskość oszaleje z radości To jest jak nawrócenie, a nawet jest nim zależy jak spojrzeć :)) Skomplikowany temat rozważasz Krysiu, w niejednym wierszu. Zmuszasz do głębszych przemyśleń. Ale jak to Krysia, owinęła problem w pogodę. Serdecznie pozdrawiam :))

lubię gdy zaglądasz mi w oczy leżąc beztrosko z dłońmi pod głową wtedy siadam za stołem z przepysznym chlebem często smakuję krople na szybach które z czułością pieszczą trwanie tej chwili wszystko jest prawdziwe niewinne jak wczoraj platoniczność we wszystkim pokłada nadzieję nigdy nie ustaje bez niej bylibyśmy niczym 26.08.14

Fajnie Waldku o samotności peela. Ważne żeby nie wnikać zbyt głęboko i często... ale zaistnieć dobrocią w oczach tych co na drogach naszych. Serdecznie pozdrawiam :)

Oj, tu musi być równowaga :) Więcej za mniej, to egoizm... Miłość warta jest mniej to tylko propaganda a ludzie i tak wiedzą swoje i tacy nie błądzą :) Ładnie ujęty problem. Pozdrawiam :)

Właśnie tak - cisza zgłębia sens wartości W jazgocie mądrość zasypia, poddając się w niewolę zmysłów. To jest to przeoczenie, człowieka. Ładnie pokazałaś Krysiu prawdę, która zawsze taka będzie, nie zależnie od mody. Serdecznie pozdrawiam :)

To jest właśnie efekt pokory przyrody, która poprostu jest nawet gdy na nią nie patrzymy :) Właśnie dlatego budzi zachwyt, nawet siną aurą, potrafi wzbudzić słońce. Pozdrawiam Waldemarze :)

Refleksyjny i ciepły wiersz o niezmienności zdrowych relacji między ludźmi serdeczność więzi nie znosi próżni więc jeśli jeszcze istnieje czas przebaczenia zaufanie otuli słowa jak dawniej Takie wnioski mi się nasunęły Krysiu :) Serdecznie pozdrawiam :)

uwielbiam być dzieckiem gdy do mnie mówisz wtedy wszystko jest proste a deszczowe krople śpiewają nieśmiało spoglądam tam gdzie miłosierdzie chce trzymać mnie w swych dłoniach czy wierzysz nie stoję na rozdrożu gdy na mnie patrzysz a ja nie pamiętam co wczoraj chcę tęsknić jak dziecko patrząc uczciwie w oczy