Anna Siedem

Robertto myślałeś, że nie zajrzę? No wiesz...jak możesz tak myśleć? A jeśli chodzi o czas zapłaty - to nie my decydujemy kiedy nastąpi. Więc może lepiej być "Polakiem mądrym przed szkodą"...? Pozdro

Zawsze daje mi dużo do myślenia taki "zjazd na pobocze", ale dopóki tutaj jestem, będę czytać takie wiersze i może wspominać kogoś "z obcego nam miejsca". Dziękuję za poruszenie czułych strun. Może czasami tak trzeba, sama nie wiem Pozdrawiam

Jakoś udało mi się tutaj zajrzeć "wzrokiem zbłąkanym" spojrzeć i ..... spodobało się, być miłym (mam nadzieję) gościem. Bardzo przyjemnie się czytało. Pozdrawiam

podoba mi się widzę w profilu, że jest co poczytać nie omieszkam skorzystać z tej sposobności, bo zainteresowało mnie to, co autorka chce przekazać czytelnikowi Pozdrawiam

Lekko i przyjemnie się czyta. A jeśli chodzi o sygnaturkę, ja też lubię deszcz. Pozdrawiam

Dla mnie wymowa tego wiersza jest niezwykła, zawsze kiedy widzę burzę mam chyba podobne myśli. A słowa, o których nie potrafię zapomnieć, bo zbyt wiele dla mnie znaczą: "na nowo". Dziękuję

Przypomina mi sen, to Przebudzenie jest jak senne widzenie, oczyma duszy to widzę. I co dalej z tą "naprężoną struną"?

Ten sen jest pragnieniem ostatniego wersu - moim skromnym zdaniem, jest "wewnętrznym ogniem" podmiotu lirycznego w "zimnej krainie". "Senność" tego utworu jest wołaniem. Czytając go czuję przypływ snu, prawie zasypiam, ale w pozytywnym sensie, chyba wiesz Adamie. Pozdrawiam

Najgorzej jak przychodzi "czas płacić", wtedy okazuje się czy rozdanie było właściwe oraz czy musiało być tak a nie inaczej. Bardzo ciekawy wiersz Robercie, chociaż jeśli chodzi o karty to jestem w tym zielona. Pozdrawiam

Wiersz nieco "odjazdowy", pewnie autor też, skoro takie pisze. Ciekawe. Będę obserwować dalej. Pozdrawiam

Konkretnie: to już nie chcę nabijać Ci więcej licznika "dziwny jest ten świat" wieloznaczny, prawda?

kim Ty jesteś samo dno?

Chłopaki, przestańcie się kłócić, szkoda życia

Piotrze ten wiersz bardzo mi się podoba, wyczuwam tutaj taką męską, nieco twardą melodię słów, ale płynną, to wciąga czytelnika w pewien rytm czytania. To odbieram bardzo na plus, poza tym dobór słów i tematyka świetnie zgrywają się ze sobą. Jeden wers wydaje mi się nieco dziwny: "niech mierzi mnie głównie a tobie kwiaty" - coś mi się tutaj nie zgrywa, ale to tylko moje zdanie. Ogólna ocena: bardzo mi się podoba. Pozdrawiam

i w ogóle i w szczególe, przecież nie wiem jak masz na imię, więc napisałam samo dno, chociaż wcale tak o Tobie nie myślę. Pozdrawiam

samo dno może trochę przesadziłam, wybacz

Słabi ludzie wierzą bardziej w religię niż w Jezusa

Oj, filozofujesz Robercie, ale i tak Cię lubię

Wódka z colą, ojej, nigdy tak nie piłam Dla mnie najbardziej: "w zakłamaniu prawdy życia" dobrze nazwane Pozdrawiam

Super

bez przesady, żeby zaraz cioty...

Pewnie jest takie spełnienie i trudno czasami się od tego uwolnić, a bez tego żyć nie można. Ciekawa myśl została zawarta w tym wierszu. A moja bardzo drobna uwaga: "Ona zszywa sweterek, rękawy prasuje" - prasuje? Widać, że wiersz napisał mężczyzna, który sweterków nigdy nie dziergał... Ale miło się czytało. Pozdrawiam

poeci to szuje - potwierdzam

Robercie warto próbować jasności, zawsze Pozdrawiam

Będziemy palić ogniska, a co tam Putin