Piotr_Jasiński

A co tu dużo pisać. Siadam do lektury poprzednich i czekam na następne. Dzięki za naprawdę dobrą poezję. Pozdrawiam serdecznie Piotr.

A o jaki twój wiersz chodzi? Na forum uczęszczam od niedawna i niestety jeszcze wszystkich nie przecztałem (mea culpa). Szczególnie jeśli chodzi o te nim się zerejestrowałem. Jest to jednak mała próba (choć nie pierwsza) z wierszem białym i wolnym. Nadmienię że zainspirowana pewną radą ;) Pozdrawiam również.

dzisiaj zbłądziłem idąc z wczoraj do jutra a droga prosta i kłamię mówiąc że przypadkiem że niechciałem że mylny drogowskaz po drugiej stronie drogi stoję patrząc jak szukam właściwego przejścia i tylko żalu żal że nie żal

Wiersz nie chwyta mnie. Czytałem twoje lepsze jak choćby ten z ucieczką na wschód i poranną mgłą lub zaczynający się od straciłem ciebie (obydwa z warsztatu). Ale nie przejmuj się. Czekam z niecierpliwością na następne. Pozdrawiam

Przepraszam - literówka - oczywiście że Smreczyński (przyznaję przepiękny - szczgólnie zimą - śródleśny staw). W wierszu jest Smreczyńśki i uwaga skierowana była do ś, a nie do przestawionych liter. Niemniej pozdrawiam.

Dzięki za plus, choć wiem że wiersz ma wady choć bardziej w technice niż treści. Pozdrawiam również serdecznie.

Wiersz ładny, choć zgadzam się z przedmówcą - może jakieś zakończenie. Pozdrawiam. PS. I jeszcze można by poprawić Smerczyńskim.

Zgadzam się całkowicie z przedmócą. Początek do złagodzenia. Całość jakby pisana do kogoś, być może bliskiego ale na wesoło. Przynajmniej tak to odebrałem. Pozdrawiam Piotr.

Z założenia wiersz miał być miniaturą z moralizą i historii do niego raczej nie dopiszę. A na początku zamiast dzień miało być sumienie lecz nie pasowało mi do tytułu. Co do rymów spróbuję je jakoś zedytować bo i mi nie do końca leżą. Dzięki za rady. Pozdrawiam Piotr.

Bardzo ładny wiersz, przykład jak można o czymś prostym by nie rzec trywialnym napisać dobry tekst. Smaczku dodaje wprowadzenie neologizmu w pierwszej strofie, a może udało by się ich więcej dodać? Tak Leśmianowsko, choć przyznam że sam rzadko się na to decyduję. Pozdrawiam Piotr.

No i jest kilka poprawek, a szczególnie to nieszczęsne "mi się". Ale nie twierdzę że to koniec. Pozdrawiam.

noc wygładza ideały chęć wyzwala pragnienia świt zwala z powały jutro przynosi wspomnienia sumienie prawi morały czas nie daje wytchnienia

Ładny a nawet więcej. Ogólnie lubię wiersze rymowane i sylabiczne (a nawet sylabotoniczne) ale muszę przyznać twoje utwory podobają mi się. Być może sam się na coś podobnego porwę i spróbuję coś na kształt napisać. Pozdrawiam serdecznie Piotr.

Spiro - wiem że kraj ten nie jest idealnym miejscem na ziemi ale to jest "to miejsce". A poza tym jest tu tyle pięknych zakątków, które corocznie odkrywam że aż musiałem je w jakiś sposób opisać. Dodam że pewną inspiracją do przedstawienia go na forum była seria "Podlaskie dróżki" umieszczona na forum przez I.K. Niewielki wtręt oprócz podziwu dla piękna polskiej przyrody stanowi strofa piąta - lecz nie mogłem się powstrzymać by troszkę nas Polaków nie zrugać. Pozdrawiam Piotr.

HAYQ - to prawda, nie udało mi się (mi się...?) utrzymać równości wersów ale po części spowodowane było to zastosowaniem anafor "gdzie" na początku i "w kraju tym" na końcu strof. I właśnie to wielokrotne powtórzone "gdzie" spowodowało że starałem się go nie wprowadzać w innych miejscach stosując synonimy, a przez to niestety nie udało mi się (znów mi się - ale to żart oczywiście) utrzymać właściwego rytmu i kilka wersów przdłużyłem o jedną sylabę. Niemniej dziękuję za rady, wydrukuję obie wersje poczytam i myślę że coś pozmieniam. Pozdrawiam Piotr.

No cóż postąpię jak w dowcipie śpiewaj, ... spiewaj aż się nauczysz więc ja będę pisał, ... pisał aż się nauczę.

dłońmi wstrzymujesz dłonie ucieka ciepło ciała oniemiała cała to dotyk cienkim włosem decyzji nie darem będzie echa muśnięciem czy dłużej Pozwoliłem sobie na delkatną edycję. Pozdrawiam Piotr

Dzięki za miłe słowa. Przyznam że zastanawiało mnia jak przyjęty zostanie temat wiersz i cieszę się, że się komuś spodobał. A co do rymów, rymować lubię ale nie bardzo umiem, może z czsem mi się porawi (liczę na sugestie i ewentualne poprawki). Również życzę wszystkiego najlepszego w NR i pozdrawiam.

Gdzie ptaków trele idą w konkury Ze śpiewem wiatru prącego chmury Nie słysząc które piękniej zaśpiewa W kraju tym gdzie najlepiej się miewam Gdzie toń w jeziorze idzie w zaparte Że jest cudniejsza niż rzeki uparte Nie widząc które więcej wód nosi W kraju tym aż się o mieszkanie prosi Gdzie góra śnieżna rusza w zawody Z doliną kwietną wedle swej mody Nie czując żadna woni drugiego W kraju tym nie dość życia mojego Gdzie leśne chaszcze czule się droczą Z morza bezkresem skąd fal setki kroczą Nie znając w którym odmęty głębsze W kraju tym żyć jest szczęście największe Gdzie naród dumny powstać potrafi By zaraz sam się w błoto powalić Nie biorąc nauk z historii swojej W kraju tym chcę dziś przyszłości mojej Jak tę krainę równać z innymi Świata częściami pięknem sławnymi Lecz gdzie im sprostać z uroki twoje W kraju tym tylko miejsce jest moje

Dzięki Judyt. I obiecuję że kiedyś go poprawię ale teraz do koperty i na dno szuflady. Po pewnym czasie gdy wracam do wiersza więcej pomysłów na zmianę mi przychodzi.

Witam ponownie. Co do przeróbek to staram się ich nie robić ale tekt wydrukuję popatrzę i może mi coś przyjdzie do głowy. Natomiast jeśli chodzi o rytm to cały wiersz jest sześciozgłoskowy, a do wersu 17 (oprócz w 12) jego układ to 3+3. Dalej następują zmiany na 2+4, 4+2, a nawet 1+5 (no chyba że było to zamierzone). Daje się to odczuć szczególnie przy głośnym czytaniu. A poza tym palce licać. Serdecznie pozdrawiam.

Świetny wiersz i niecodzienny temat. I już w ulubionych. Choć kilka wersów bym przerobił - szczególnie na końcu troszkę zmienia się rytm - ale bez ingerowania w temat. Pozdrawiam.

Wielka prośba do wszyskich komentatorów!!! Jako młody stażem (choć nie wiekiem) wierszokleta wręcz domagam się komentarzy, porad i wytykania błędów. Ale niech to będą konstruktywne rady, że rymy źle dobrane, że metryka do kitu. Komentarze w stylu "wiersz jest do bani bo mi się nie podoba albo bo takich nie lubię ewentualnie idź się przejść bo pisać nie umiesz czy też poprostu żenada" jest dobry w trakcie pogaduszek z koleżkami i nie ma na celu podniesienia poziomu, tylko zdyskontowanie autora, a takie zachowanie nie uchodzi poecie. Nie interesuje mnie, że ktoś nielubi jakiegoś typu wiersza - tylko co mam zrobić by polepszyć warszatat. Tak więc proszę bardziej zaawansowanych twórców o więcej porad w komentarzach ale na Boga niech będą kulturalne i pomocne a nie chamskie i dołujące. Pozdrawiam serdecznie.

Treść mnie porusza jak wszystkie wiersze o miłości, rozstaniach czy nadziei. Jednak aby się go lepiej czytało, szczególnie gdy jest rymowany należałoby popracować nad metryką, której tu praktycznie brak. Ale to tylko skromne zdanie laika, który lubi równe, rymowane wiersze. Pozdrawiam

I ktoś tu pisze że boi się rymować w długim wierszu.