Piotr_Jasiński

Wstyd się przyznać też się na "wybitych" przejechałem w W. A wiersz nadal mi się podoba. Plusików kilka mu się należy. Pomyślę o nim ciepło w Gnieździe Piratów gdy zabrzmi Mordewind "Raz i w górę hej polej z beczki rumu" Pozdrawiam

W tym przypadku to metafora, więc chyba pozwala. Również ciepłe pozdrowienia ślę

Nie tak. Już wcześniej pisałem ten ten fragment dobry, a dodatkowo puenta.

Już? To piszę co mnie się. Poza kłopotem puenta świetna. Weny życzę

Cieszy mnie to ;-))))))))))))))) Pozdrawiam

Ja na tak jestem. W tej wersji. Niestety nie czytałem wcześniej. Pozdrawiam.

Stanisławo muszę to przeczytać jeszcze co najmniej ze dwa razy aby móc ocenić. Po pierwszym czytaniu widzę tylko rymy i o mało się .... Jak wiesz dla mnie to duuuuuuuży plus. Gdy dojrzę tekst napiszę więcej. Na ten czas "być znowu razem, lecz nie tak samo" i zazdroszczę Joli - żeby tak dla mnie ktoś kiedyś takie coś. Pozdrawiam. PS. Mam nadzieję że nie jesteś teraz smutna, bo ten wiersz odbieram optymistycznie. "Nie udawałam mówiąc, że warto pamiętać słowa danego komuś" "Nic nie ma oprócz lasu z zapachem konwalii" "wstecz już nie patrzę" "Konwalia słodko pachnie pod lasem" i najlepsze: "być znowu razem, lecz nie tak samo"

Nie lubię się wpisywać po wierszem autora, który przed chwilą kometował mój utwór, bo wygląda to na rewanż ale cóż tak wyszło :-) Ciekawy utwór, ja na tak jestem Pozdrawiam Piotr

Ja bez zmian, jak pod poprzednimi. Podoba się i legenda i wiersz. Pozdrawiam Piotr

O proszę Waldemar jest następnym, który lubi kajdanki ;-))))) Więc na razie zostają, zobaczę co na to inni. Dzięki za dobre słowo. Pozdrawiam Piotr

Co zajrzę to lepiej. Ciekaw jest wesji końcowej, a może to już? Pozdrawiam

Marlett, aż się zarumieniłem Dziękuję i z wzajemnością Pozdrawiam

No nareszcie ktoś na tak dla kajdanek. Ty mnie Stanisławo jedna rozumiesz, że ja się nie skarżę tylko chwalę. Pozdrawiam

Ugrupowań policyjnych to ja się tak bardzo bym nie obawiał. Raczej innego wykorzystania rzeczonych kajdanej. ;) Pozdrawiam

Okropna to jest moja dentystka. Zawsze tak myślę gdy do niej idę, a jak wracam zmianiam zdanie. ;) Tak że myślę że z tym okropieństwem troszkę przesadziłaś. Pozdrawiam

Judyt pytasz czy na pewno tak ma być w treści, czy też o to jak to bywa? Pozdrawiam również

Marlett i Michał - czy to ma być jakaś sugestia?

Pochwała z ust Messalina to zaszczyt. Tylko te kajdanki. I Marlett i Ty je wypominacie. No chyba będę musiał coś z tym zrobić. Dzięki za wizytę i Pozdrawiam

Kajdanki wiążą nierozerwalnie. A maliny - tych więcej ale pokrzywy też się zdarzały. Pozrdawiam również

Miesiąc był przyjacielem prosto z nieba mrużąc oczy Wtedy nawet kamyk w bucie potrafi sprawić radość uwierając w czułe miejsca Nadszedł czas świąteczny wiążąc kajdankami prawe ręce Zakwitła księżycowa paproć w magiczną noc Jana przybrana świerczyną Z biegiem czasu nużyły maliny zbierane w pokrzywach parzących nie tylko ramiona chętne Aż łuski porosły skórę dotąd jak atłas Zebrało się nauk sto pół na pół dobrozłych A miesiąc nadal przyjacielem Znów jak atłas chętne ramiona nauczone na własnych błędach Czas uczy pokory omijać pokrzywy i wytrząsać buty

Wiersz mi bardzo się podoba. Świetne moim zdaniem połączenie optymistycznych strof z pesymistycznym tytułem. Nastraja mnie ten utwór, wprawia w zadumę. Pozdrawiam

To tylko pozazdrościć. Ja jak jestem wesoły radosne teksty piszę, a jak mam doła to klece na smutno lub co gorsze z takim patosem, że sam się najchentniej bym prał po gębie :-) Pozdrawiam i wesołości jak najwięcej życzę

Piękna historia. I znów ją smuto odbieram. "wózek wypełniony śpiącym kłopotem dla niego" - bardzo dobre i niestety często prawdziwe. Pozdrawiam

No tak, o tabu na głos. Pozdrawiam

Ładny i rymowany. Dla mnie plus. A za rymy ulubione. Pozdrawiam