Jacek_Suchowicz

jakoś nie mogę zrozumieć dlaczego w swoim sposobie bycia przestrzegamy reguły zachowania, bo inaczej ktoś nas podsumuje mówiąc: prostak, cham. W przygotowaniu potraw w kuchni też kierujemy się regułami bo inaczej mamy zakalec. Zresztą we wszystkim co robimy, jeśli chcemy zrobić dobrze jest jakaś procedura. A w poezji ma być bez reguł - spontanicznie czyli co grafomania Pozdrawiam

ja nigdzie nie powiedziałem, że wiersz to koniecznie rym i rytm Są doskonałe wiersze wolne, które bronią się same i te tutaj co jakiś czas się trafiają. Ja nie umiem pisać wierszy białych gdyż dla mnie winny być lapidarne obdarzone spójną metaforyką - treściwe. Przyjmując to kryterium, tutaj jest prawie proza wierszowana - nie liczne trafiają się rybki, które czasem uda się złowić. Pozdrawiam Jacek ps. do pasji natomiast doprowadza mnie pisanie rymem bez zasad rytm - jak pies siusiał a i rym tu i ówdzie - jest to lekceważenie czytelnika rozumiem ktoś się gdzieś pomyli, ale nie jak wypadło i chociaż czasem w takim tworku są pomysły - to szkoda jeśli się decydujemy pisać wiersz rymowany to on ma swoje prawa i reguły, które należy przestrzegać

jestem ogólnie na tak moje podwórko - lubię ale deski łamią na drzazgi muldy gołoledzi ni jak nie umiem sobie wyobrazić ani jako metafora mi nie pasi w tym obrazku Pozdrawiam

beta.b i czarna wdowa 12 - dzięki za serducha:) Pozdrawiam

nie łapię a co idzie z formą wierszowaną? Pozdrawiam

no właśnie lanie wody czysta woda ma subiektywny smak a ilość jej zawsze jest różna i leje się często - to jest fakt czy zdoła ją wchłonąć studnia? :)) Dzięki Pozdrawiam

dzięki Waldku Pozdrawiam

a może po prostu wydalić zapomnieć zakopać zasypać lub w rękaw się komuś wyżalić zakończyć by z losem być kwita

nie moja forma ale zatrzymuje bystre obserwacje ten fragment by mi wystarczył a ten mi przypomniał: Pozdrawiam:))

bawisz się słowami i z czytelnikiem Pozdrawiam

i ja też :))) Dzięki pozdrawiam Jacek

jeśli jest kąśliwe - to przepraszam miało byc celne Dzięki pozdrawiam Jacek

Jak Ty mnie dobrze rozumiesz (bez telewizji i dwa kilometry od wszelakich dwunogów) do tego łódka no i może wędka albo kajak Pozdrawiam:))

jak krople spadają słowa strumieniem płyną zdania okrągłe mające powab zachęcą do czytania chlapią bez rytmu i rymu czyżby istny słowotok myśli od Moskwy do Rzymu tylko to wszystko po co bywa spływają powoli z zawiesiną metafor i obce słowa do woli taszczą lecz komu na co sensów głodne rośliny cedzą płynące słowa pytają z czyjej to winy przepływa sama woda

marzenia nie znają poprawek są niezależne jak ptaki na niebie przyfruwają nieproszone i odchodzą nie wiadomo kiedy :)) Pozdrawiam :)

tu akurat nie idzie o "grzeczność" tylko spojrzenie z dystansem z tą drobiną autoironii na siebie niegrzeczne marzenia bez względu na lata Pozdrawiam:)

po wielkiej burzy coś spokojnego:)) dzięki i pozdrawiam Jacek

dziękuję Pozdrawiam

bezwzględnie masz rację choć lepiej pasuje no fakt nie wsiadam do samolotu czy autokaru i nie szukam w świecie wrażeń ale tu u nas na Mazurach gdzie zawsze wydaje mi się najpiękniej Pozdrawiam ps po poprzednim jakże burzliwym tekście ten ma być relaksujący

No tak codzienność dopada wszędzie a czasem dobrze jest się gdzieś zaszyć Pozdrawiam

Dzięki pozdrawiam Jacek

zatrzymuje ta gorzka herbata piję od ponad dwudziestu lat i bardzo lubię dobrą herbatę liściastą parzoną trzy minuty i jej niepowtarzalną goryczkę (pocałunki to raczej słodycz nawet te wspomnieniowe no chyba że się nażarł cebuli) Pozdrawiam

miękkość świeżego chleba zamknięta złotą skórką ze smalcem i skwarkami w garść dalej na podwórko gdzie w grządkach się zieleni cebulka i szczypiorek słychać jak chrupie w ząbkach dzieciństwa smaki spore pozdrawiam Jacek

Ja tam nie muszę nigdzie wsiadać, choć mnóstwo wrażeń niesie świat i mieć dylemat: czy wypada marzyć, gdy ma się kopę lat. A przecież jakże często bywa; wypełnia serce znikąd błysk, spłynęła chwila przeszczęśliwa, zmartwień wianuszek w nicość prysł. Niechaj samolot już odleci, być może na sam świata skraj, mnie nie potrzebny jest bilecik za kółko siądę pomknę w dal. Może się uda mi po cichu, w zaciszu Mazur liczyć dni. Tak, ani widu, ani słychu, nie będzie wiedział o tym nikt. Zanucić sobie, jak co roku, kiedy wakacji przyjdzie czas "Mazury polskie - pełne uroku, kocham was chyba od stu lat." Znaleźć nad wodą domek, barak lub w pensjonacie mały kąt. Wziąć sobie łódkę albo kajak, płynąć przesmykiem pośród łąk, lub na jeziorach się kołysać, gdzie wiatr narzuca falom takt i czasem o czymś szepcze cisza, która tajemnic mnóstwo zna. Nareszcie pobyć sam ze sobą, swojego serca słyszeć głos. Poleżeć w słońcu gdzieś nad wodą. Ech, już tych marzeń chyba dość!

O ile poznałem jego na koncertach w Harendzie, to szczerze wątpię aby chciał to wykonywać Dzięki i pozdrawiam Jacek