Jacek_Suchowicz

ponoć i jedno i drugie mieszkanie czeka na górze:) przepraszam nie bardzo wiem o co idzie zmniejszyć krój pisma można, ale proporcje pozostaną Pozdrawiam

dedykuje Staremu Kredensowi Sentymenty, sentymenty, sentymenty! Dom z dzieciństwa czy mieszkanie, chwile szczęścia. Dom z dzieciństwa - obok niego przejeżdżałem: jacyś młodzi, małe dzieci rozwrzeszczane… Samochodzik na podwórku stoi sobie. Są szczęśliwi mnie to cieszy tyle powiem. A w mieszkaniu po rodzicach jakieś gniazdko; starsza para, lecz bez dzieci - im nie łatwo. A jak przejdę w inny wymiar egzystencji, poodwiedzam i pomogę jak najwięcej by zobaczyć uśmiechnięte miłe lica, które szepczą: „dostajemy fart od życia!”

sentymenty sentymenty sentymenty dom z dzieciństwa czy mieszkanie chwile szczęścia dom z dzieciństwa obok niego przejeżdżałem jacyś młodzi małe dzieci rozwrzeszczane .... ale mnie inspirujesz Pozdrawiam ps dalej w oddzielnym poście

dochodowe są gówniane interesy i nikt temu nie jest w stanie tu zaprzeczyć człeka ciśnie na ulicy lub na dworcu stać na bilet to piątala rzucisz w końcu zabezpieczeń owszem mnóstwo jest bez liku o czystości nie wspominam brak wyników jest śmierdząco mydła nie ma i ręcznika klozetowa ze spodeczkiem na nas czyha marzy mi się jak przed laty w czeskiej Pradze ów przybytek był pachnący w każdym barze człek tam wchodził piwo żłopał do oporu to co wypił to zostawił by pić znowu :)

kusi barwami papierek lecz marny ze słów cukierek a przecież trzeba niewiele by w siebie wejrzeć aniele :)

a rolnik świadom spod Sochaczewa pomysły świetne w swym życiu miewa więc po łbie się podrapał krowie założył łapacz i benzyny mu już nie potrzeba

chcesz kwiatem wiśni być wybudzona w promieniu słońca w kolorze różu ten z wiersza ciemny trzyma w ramionach widokiem kwiatów już Tobie służę

@jan_komułzykant złość szczujni niech wyjdzie nosem przypomnę Ci teraz i tu obiecał nie tylko trzosik a tearaz robi nas w ch...

@Rolek pierwotna wersja była ostrzejsza ale jest to wiersz na temat języka polskiego i tego się trzymajmy:)) Dzięki

modlące kwiaty w błękitach jak piękne skrzydlate anioły są by każdego przywitać hymnem chwalebnym wesołym pomóc swe życie zsumować nim stanie skruszony przed Panem i pięknem ozdobić słowa nigdy niewypowiedziane :)

„chodzi o to, aby język giętki powiedział wszystko, co wymyśli głowa” Ostatnio jakby brakuje języka. Sensu i treści nie oddają słowa. Dyskurs społeczny wcale nie zanika, praktyczne formy wciąż wymyśla głowa. Znika subtelność ośmiu gwiazdek. Gadają pałki i brukowe kostki. Krzyczą traktory blokując wjazdy. Nikt nie chce głosu usłyszeć jednostki. Jest obraźliwy ulicą spacer, a niosąc sztandar to już „się przemieszczasz”. Gdy obserwujesz staje się jasne: dziad głuchy jak pień i kłamie miast spieprzać. Jest jakaś szansa dzisiaj na dialog, na wymianę myśli przepiękną polszczyzną. Pragnę niewiele, nawet bardzo mało, by język literacki nigdy nie zaniknął!

przez całe życie szukają dziur w kieszeniach dość często też w całym albo by przetkać sprawdzić się już bo ponoć to czyni dojrzałym :)

czym dzisiaj zaskoczyć kobiety? już kłębią pomysły się liczne to wszystko już było - niestety pytanie czyż retoryczne a jednak jest sposób jak zawsze i każdy tu rację mi przyzna przytulić i w oczy popatrzeć być czułym kochanym mężczyzną :)

- Mistrzu tu mówisz o seksie albo o dewiacjacjach - Prawdziwa miłość uskrzydla i człowieka wzmacnia

dzięki Moja Pani dostała storczyki - lubi je bardzo :)

Z okazji 8 marca przypominam: "Kobieta jest największym przyjacielem człowieka" Panowie pochylmy czoła i podarujmy kwiaty

Mistrzu: kiedy i zdrowego nagle trafia szlag? - Bywa, że śmierć do choroby, to się ma nijak.

w starym przysłowiu racji choć ćwierć że jakie jest życie to taka śmierć :)

wstydzić się tutaj nie ma czego że wiersze piszesz - drogi kolego człek choćby nie chciał ale musi swoje zmartwienia w końcu wyrzucić z wątroby zwalić brudy wszelkie i wyglancować na połysk wielki z kącików serca złogi wyrzucić zbędnych słabości miłych lecz zgubnych jak mu się wszystko złoży ślicznie tak poetycko i tak lirycznie wstydzić się tutaj nie ma czego pisz jak najwięcej drogi kolego :)

" ja niedoskonała" kokietka mała w ręku pióro lub klawisze piszę jak gorąca pieśń którą brzdąkam a ty czytasz i słyszysz :) tą razą klawisze fortepianu - komputer zbyt przyziemny

ten wiersz modlitwą dziękczynną ujętą w prostych słowach wyraża wiarę i miłość serce pisało nie głowa i to jest takie cudowne sercem sylaby liczone zaś w rymch... tylko dopowiem ufność do Boga i ... koniec :)

czy na tym świecie niewiele warto jakiś defetyzm widzę się szerzy tu każdy dzień odmierzasz miarką ale zapytam: czy umiesz mierzyć jakie masz metrum swego żywota stosujesz dalmierz w różnych ekstremach czy wykorzystasz tu za nim skonasz własne talenty do zaistnienia ... :)

może kiedyś może nigdy biegną myśli wierszem rozważania wrzuć na widły i w kompostnik wetkniesz masz ochotę to do dzieła sprowakuj spotkanie albo czasu nie zabieraj z wierszami zostaniesz

niech każdy człowiek pojmuje w lot że kot to nie kot Tylko Pan Kot ścieżkami chodzi sobie znanymi wybiera Pana pośród rodziny o terytorium zawalczyć umie gdy doń coś mówisz zda się rozumie przyniesie ptaszka lub może myszkę byś go wypieścił dał mleka łyżkę niech każdy człowiek pojmuje w lot że kot to nie kot Tylko Pan Kot

prześcieradło pachnące miłością przed oczami cudownie wciąż trwa owinięta na szyi z łatwością zaciska się dłoń - strach się bać :)