Andrzej Borecki

Rany! Dziewczyny! Rozpieszczacie mnie. Zrobiłem się czerwony jak burak.

Co tu dużo mówić. Znam ten wiersz od dawna i ciągle wzbudza emocje. Gratuluję.

Witam moją ulubioną autorkę. Atlantydo - ten wiersz już opisałem na innym miejscu. Zawsze gdy go czytam robi mi się dziwnie na duszy. Pozdrawiam AndreaDoria

Kai. Może jeszcze zaboleć.

Brawo. Podoba mi się.

Widzisz Natalio - nie tylko prozę piszę. Właściwie to zaczynałem od wierszy. Później inni stwierdzili, że lepiej wychodzi mi proza.

Masz rację. Koniec zaczerpnąłem z mojego opowiadania "Jadłodajnia". Pasował mi tutaj.

Nieźle Kai. Podoba mi się.

To jeden z moich ulubionych poetów. Gdzież mi tam to niego. Ten utworek to taka mała zabawa w słowa. Pozdrawiam.

wypruty z namiętności zaplątany w poły płaszcza okupuje metr kwadratowy domu na dzisiejszą noc sąsiad identycznie szary ręką w wątrobianych plamach wygładza mechanicznie fałdy papierowej pierzyny byle do jutra do niedzieli do wiosny byle było następne do ...

Zamarcowił się już człowiek, Wysłonecznił blaskiem ciepłym. Odchmurniało już cokolwiek Serce w ciele moim biednym. Rozptasiło duszy wnętrze Śpiewem wiosny, drzew pąkami. Na dziewiątym w bloku piętrze Wybarwiło się kwiatami. Rozanielon człek już chodzi, Oddech zieleń wiosny chwyta. Rozleśmiany umysł płodzi Chruśniak malin? Dolce vita. Wypąkowiał, zalistowiał w głowie Umysł kwitnień czasem, Zazielenił się już w tobie Rozżywiczon młodym lasem.

Jolu, coś dopamina przewija się ostatnio w Twoich utworach.

Co tu mówić. Super.

Z dużo ostatnio czytam i popełniłem gafę , wszak czerwone wino w pastykowym kupku wystepuje w "Z podsłyszanego listu ...". Nie zmienia to faktu, że bardzo lubię to opowiadanie.

Modlitawa duszy? Bardzo bliski mi klimat.

Tego wiersz Jolu jeszcze nie znałem. Trochę kojarzy mi się z Twoim opowiadaniem "Rytm" (moim ulobionym zresztą). Pozdrawiam - AndreaDoria