Mag Ost

wilga o stokrotnej mysli - w spadaniu określona czułość wdzięk po części sama rozpłomieniona wnosi skrzydło pachnie ładnie ............... oko cyklonu wytęża wzrok dalej widac świt - pławi się w żywiole ptak jak omotany

Bardzo dobry wiersz, taki do przemyślenia... pozdrawiam ciepło

Oby tych wieczorów co kończą się porankiem było nam dane jak najwiecej, bo takie zakończenie nocy to przecież dobry poczatek dnia...

Anno Mario K. : cieszę się że wiersz zostawił niedosyt zaspokojony częściowo - w Twoich komentarzach wiele słow dla mnie bardzo ważnych-dziękuję zak stanisławo: jeśli ten nieuchwytny fluid balsamuje duszę to jestem szczęsliwa, bo nie zdawałam sobie sprawy-buziaczki Anno Mario K. : masz rację jest tu niepokój przed kolejnym świtem, ale balsam nieuchwytny co czasem daje się chwycić pozwala na błogość poranka mimo wszystko - .. i cały niepokój znika i łagodnie zaczyna sie dzień - bierz z wiersza to co Tobie bliskie M. Krzywaku: trafiony -uchwycony moment ! Próba interpetacji smakowita - dziekuję . Nie umiałabym tak spojrzec na mój wiersz, bo zabrakło mi dystansu. Twoja interpretacja pokazała moje doświadczenie które ubrałam w słowa wiersza i myślałam że nikt "go" tak nie rozbierze. A jednak... Dobrze ze ten "on" czyli "podmiot" to nie ja. Stoje jednak oniesmielona, pewnie nie do konca wiem dlaczego, być może dlatego że "podmiot " jest mi bardzo bliski i jego przezycia również, więc może i ja troche odkryta.. Zakreciłam się troche w swojej tozsamości:)) Pozdrawiam Bartoszu : Po Twoich komentarzach miło mi się robi i wiem że jest garstka ludzi którzy są w jakis sposób bliscy - w zrozumieniu - i Ty należysz do nich i za to Ci dziękuję Fagocie: Dziękuję i kłaniam się nisko. Oj, żebym ja za bardzo nie urosła po tych komplementach z potrójnym wykrzyknieniem. Dziekuję jeszcze raz. Pozdrawiam.

ślicznie czerwcowo! pozdrawiam Mag

Przemku,ja dzis mam kiepski dzień, a teraz to już chyba wieczór, weszłam sobie na forum i pomrukuję - hi hi ( podśmiewam się z siebie na ukos). Sorry, że ja tak nie na temat, ale tak jakos. Dzis krażę wokół siebie.. Ty tu nowy jesteś, chcesz batonika? Bo mnie dzis słodko, o kurde, co ja wypisuję...nie zwracaj uwagi na słowa z mojego komentarza, to mi sie ostatnio często zdarza... Pozdrawiam Mag

Tyle tu pogody ducha.. poczytam sobie jeszcze... Mag

Anno M.K, pomysł super, w ogóle podoba mi się. Pozdrawiam Mag Ja sobie jeszcze go poczytam i bedę smakować, bo teraz tak na szybko jestem. Buziaczki

Tańczysz słowem linoskoczku...Ktoś jednak nie przeszedł obojętnie w muzyce zasłuchany.. Gratuluję Mag

"Dusza odrywa się od ciała i szybuje, Pamięta, że jest wysokość I jest niskość" (Czesław Miłosz) Czas w odejściu słabnący domyka chwilę. Kładzie na stole słodkie pomarańcze. Wesołe kule rzuca mi w dłonie. To ten moment zabiera mi kształt poranka - nie budzi ze snu. Zasypiam niosąc ze sobą but, koniczynę, świeży chleb - w nowy dzień. Z nim zakryte dni wydają się być skończone. ........... W czekaniu zastygam. Świt wiruje na niebie kłębkiem wspomnień. Oddech pamięta błysk oka - w dotyku słyszany świat. Byłam w zamysle - już szukam. W myśli jestem. Niedokończona.

dzieki za wskazówki - przeczytałam Koloseum Micinskiego i troszke sie rozjaśniło i wzbogaciło sie u mnie;) w głowie troszki pozdrawiam Mag

Witam Czy ten Atlas zmęczony obserwacją niknących potrzeb, czy jakos tak juz zobojętniał ogólnie? Nie rozumiem dlaczego on taki obojętny. Wiersz mi sie podoba, ale chciałabym uchwycic sens..czy cos poradzisz? pozdrawiam ciepło Mag

Mnie Twoje wiersze zachwycają - po prostu taka w nich kobieca zmysłowość ubrana w słowa, nawet arka nie potrzebna, bo łozówka schronienie ma w locie - nad kazdym potokiem, w cudnym śpiewie.. pozdrawiam Mag

Niezły pomysł, niezłe wykonanie - naprawdę smakowity kąsek Pozdrawiam Mag

Bartoszu, juz przestań z tymi owacjami, bo się peszę..ale cieszę się że mogliśmy podzielić wspólna przestrzeń rozmyslań - o zrozumienie czasem trudno, ale są takie chwile kiedy można zatrzymać sie przy słowie i zastanowic się tak po prostu.Jeszcze raz dzięki. zak stanisławo - urko szcz macha do Ciebie z radością, się cieszy, nawet nie wie do końca dlaczego - chyba dziekuje za odwiedziny przy wierszu Pozdrawiam serdecznie Mag

Zmysłowo płynie Twój wiersz - taki mięsisty i smaczny -śliczny Pozdrawiam cieplutko, Mag

dzięki Veronique

Dzięki za plus. To fakt kameleon bardzo blisko.

Bartoszu, nic się nie bój;)-interpretacja wysmienita. Ten przedrostek meta- jest bardzo ciekawy, bo ma wiele znaczeń, ale one gdzieś podskórnie łączą się ze sobą. Meta- to też "wykraczajacy poza" troszkę ten metakoniec jak metafizyka. W wierszu chciałam ukazać jak ja szczurka chce dotknąć krawędzi czasu tzn. stanąć na mecie czyli jednoczesnie na początku, czyli właściwie dotknąć nieskończoności,zgubić czas - pomimo że jest tylko "ludzkim" szczurkiem :)

Dzięki serdeczne

fajnie, dostaniesz kredki i plecak:) (zazdroszcze) Dzięki, ze tak piszesz, bo tak naprawdę to niedzielna jestem i nie lubie poniedziałków, a do szkoły podobno w poniedziałek trzeba rano wstać...

Pomysł świetny! Laciata ja szczurka napotyka kra wędzi stwora... Pozdrawiam ciepło Mag

Fajnie Jaro że poczułeś chwilkę.. Pozdrawiam Mag

Bartoszu, krawedź snu to to dobre miejsce do czytania mojego wiersza, choc to nie znaczy że słowa dobierałam przypadkowo, a zamysł był mglisty. Jolie laide - to nie literówka, poszukaj znaczenia np. w słowniku - a dowiesz się jaki typ kobiety kryje sie za mantylką. Dziekuję za owację za pieć ostatnich wersów,hurra! Nie wiem czy nadinterpretujesz, bo nie przedstawiasz nadinterpretacji, więc... Nie przeceniaj, tylko czytaj co napiszę a bedzie mi bardzo miło - bo przecież o to chodzi Jesli chodzi o pierwszą strofkę, ja szczurka chciała podkreślić swoją marna szczurowatość,ale jednak jasna strona życia szczurki wygrała, więc ciemna sie potyka...- może faktycznie to nie takie klarowne, ale może takie ma być.. Pozdrawiam ciepło Mag

ja tez bym juz chciała do szkoły, ale mama mówi że to jeszcze nie pora - podobna na jesieni juz pójdę. Pozdrawiam wszystkich. (Dzielna) Mag