Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Hiala

Użytkownicy
  • Postów

    989
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    5

Treść opublikowana przez Hiala

  1. @Ewka83r ze smutkiem, ładnie - pozdrawiam
  2. @violetta myślę że czasami każdy 🙂
  3. @violetta no kiedyś to były fajne zimy. Dzieciństwo, piękny czas-ukłony 🙂
  4. @Jacek_Suchowicz bardzo ładnie, się czyta płynnie - pozdrawiam
  5. @Manek może tak być @bronmus45 dokładnie tak
  6. @Duch7millenium wystarczy normalnie żyć
  7. @Duch7milleniumtrudne relacje? - trzeba się otrząsnąć—pozdrawiam
  8. @Ewelina może tak być —uśmiechy 🙂
  9. @Ewelinabo później, czego będzie brakować? —pozdrawiam
  10. @K__Rystyna fajnie
  11. Hiala

    orka

    @bronmus45 historycznie ale fajnie👍
  12. Hiala

    Na polu

    @aff 🙂
  13. Hiala

    Na polu

    @aff robi wszystkim "dobrze" -fajne-pozdrawiam 🙂
  14. Hiala

    haiku - samotnik

    @Nata_Kruk fajnie tylko czy nie za wcześnie? - pozdrawiam
  15. @Nata_Kruk dziękuję Ci pięknie. Ciepła, spokoju, zdrowia i miłości życzę przez cały czas Twojego życia - uśmiechy posyłam 🙂
  16. @Leszczym ostrożności nigdy za wiele - ukłony
  17. @andreas bardzo ładnie, zgrabnie płyną rymy-podoba się - pozdrawiam
  18. @Rafael Marius czyli rozumiem że moją swojego Boga do którego" wzdychają". Każdy kocha to co uważa - czyż nie tak? 🙂-pozdrawiam
  19. @Rafael Marius no ale-trzeba kochać Coś by żyć
  20. @Rafael Marius ale wszyscy wzdychają😁
  21. @Rafael Marius wydaje się że świat się zmienił-czy aby na pewno - pozdrawiam serdecznie
  22. @Rafael Marius powiedzenie -,, jak trwoga to do Boga "-aktualne cały czas
  23. @Monia @Monia wspomnienia, na sercu żal-pozdrawiam
  24. @Monia mam nadzieję że to dobrze - pozdrawiam serdecznie - ukłony 🙂
  25. Wstawiam go ponownie, bo nie wiem dlaczego, ktoś go usunął. - Do wszystkich - ku przestrodze! Człowiek wstał, spod krzyża, otrzepał kolana. Znów, w pełni sił, w zdrowiu. Zwrócił się do Pana. "Za prośby, intencje spełnione - dziękuję. Lecz teraz, me życie, sam już zaplanuję!" I ruszył z planami. Od razu, jak stał. Zapomniał o Bogu. Duużo planów miał. Z rozmachem planował. Okrutnie się strudził. Głowę w łożu złożył. Już się nie obudził. A w krypcie, gdzie leżał, w górze, dzwon, się, śmiał. On- sobie, planował, BÓG -zrobił, jak,chciał! W kamieniu, na grobie. Gdy litery kuto. Celną myśl,dla niego, wyrzeźbiło dłuto! "Gdy dłoń Ci podałem, zrobiłeś się hardy. Zapomniałeś,szybko że jesteś-Puch Marny!" Styczeń 2024 r.(Rzeszów)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...