Dagna

…ubawiłaś Alicjo, co tam się działo??! pozdrawiam :)

@Adaś Marek bardzo dziękuję za link do piosenki, pozdrawiam miło.

@Sylwester_Lasota …wówczas ze Wschodu, dziś z Zachodu, bo marksizm w Europie ma się lepiej niż w USA; nie, nie odrobiliśmy lekcji, ale wciąż można wrócić do korzeni chrześcijańskich i wolności wewnętrznej, danej nam od Boga, pozdr.

@andreas dzięki za rekomendację ciekawej książki; od pewnego czasu też znów doceniłam prozę i przedkładam ją nad poezję, bo… tyleż bywa w niej poezji ;))! ( Ale cenię też książki historyczne, dziś właśnie kończę pozycję o M. Lutrze ), pozdrawiam.

@Jacek_Suchowicz dziękuję za tak miłe, wierszowane słowa - jakże w punkt👌🏻, bo piękne i patriotyczne🇵🇱, pozdrawiam serdecznie.

@iwonaroma dziękuję bardzo za komentarz, pozdrawiam i życzę wiosennego dnia 🌷:)

@m1234 intrygująco, tak lubię, pozdr.

Zgrabniusio i sentymentalnie napisane ; a tak w realu , każdy chyba najbardziej lubi własne pisanie, czyż nie ;))) ?

…a przez ten nos - i do serca, ha, ha :)

@marekg naprawdę dobry wiersz. Trochę tylko uwiera ucho bliskość czasowników wyjdziemy,ugryziemy ale tekst maluje naturalny obraz, pozdrawiam.

@andreas dziękuję bardzo za tak miłą opinię, to cieszy, pozdrawiam :)

Dobrze trafione, pozdr.

…już pierwszy wers wzrusza:), a całość subtelna i kobieca, nawet mi te cisze kleszczone się wgrały w kontekst, pozdrawiam.

@Manek oo, dziękuję serdecznie za tak miłą opinię, cóż i tak największego krytyka mam w … sobie;)), pozdrawiam:)

@Alicja_Wysocka dziękuję bardzo za obecność, serdecznie pozdrawiam:) @Naram-sin / Gloinnen dziękuję za taką opinię. Mam sentyment do tego tekstu, ( który powstał już parę miesięcy temu) ,ponieważ jest rymowany; a choć rymuję rzadko - to z przyjemnością. pozdrawiam.

pójdziemy w nocną ciszę brachu pójdziemy w mgielne sady by szukać rajskich jabłek w piachu odsądzić cześć od zdrady będziemy nizać krasne głogi na srebrną nić poświaty i plątać naszym krokom drogi od szczęścia do utraty pójdziemy napić się za „ dzisiaj” nim kufel chłód przechyli - wzejdziemy młodą gwiazdą w świtach dla tej jedynej chwili pójdziemy a za nami już gdzieś runie całe miasto by każdy kto rozwiąże pieśń znów posiadł sny na własność

@mariusz ziółkowski ha, ha, ale ubawiła ta wytrwałość w obstawaniu przy „swoim” ;), pozdrawiam:)

@Roma @Roma … mam wrażenie, że to nie do końca przemyślany tekst; są tu powtórki lekko/ lekko, wierszy/ wiersze, poza tym : drgam - kojarzy się z „ drgawkami”, „ drżę”- byłoby dużo lepsze zwłaszcza, że drgam/ śpiewam - tworzy wewnętrzny rym. Oblizywanie palców niewiele wnosi do tekstu, który właściwie… czasownikiem „stoi”;))))

Do Witalisy- to nie „ my” w tekście wyciągamy proszące dłonie ( jak tłumaczysz), lecz „słowa” i to dla mnie wybrzmiało tak pretensjonalnie, a rozrzut podmiotu nie sprzyja tutaj spójności logicznej tekstu, pozdrawiam. Do MonikiDomysły - czyżbyś w pierwszej wypowiedzi postulowała poezję irracjonalną, stricte intuitywną?- stąd już tylko krok do „ sztuki dla sztuki”. Kiedyś w paru tekstach też piętrzyłam metafory, ale dziś takie działania oceniam krytycznie, bo granica czytelności i „ przecudaczenia”( powszechny błąd) - leży w dobrym smaku artystycznym, a o ten bywa trudno ;), pozdrawiam. Do Alicji Wysockiej - kneblowanie dyskusji nad odbiorem tekstu przy jednoczesnym odwoływaniu się do emocji, uważam (delikatnie mówiąc) za niepoważne, pozdrawiam. Do Mariusza Ziółkowskiego - czytałam kolejny, nowy Twój wiersz pt. „ Regina”. Uproszczenie metaforyki wyszło mu znacznie na plus, pozdr.

…bardzo źle oceniam tę produkcję; już tytuł jest przepoetyzowany i wymuszony, bo cóż to są „ drzwi kalendarza”? A na dodatek „ słowa wyciągające proszące dłonie” z „ gasnącej myśli po każdym zachodzie” - zachodzie czego? Słońca ? Myśl przecież tworzą słowa; a w końcówce kto jest podmiotem? Zachód? ( Tak by wynikało czytając logicznie)…Cóż, pięknosłów z nikłym przekazem, ale to zły kierunek, warto pisać naturalniej, pozdr.

Znakomity tekst, pozdrawiam.

…temat teraz jakoś odczytuję przez pryzmat tragedii w Oleśnicy i dowolnie podstawiam PL -i… pozdrawiam.

@iwonaroma dziękuję za obecność pod wierszem, pozdrawiam miło :)

miasto buchnęło słońcem iskrząc w powietrzu kolory wiosna drga w refleksach w fontannie w źrenicach piękności z obrazu Botticellego haustem połykam chwile by tak jak kurant z wieży (zwieszony sekundą ) - nie szukać już dalszych rozwiązań w gotyckiej kaplicy - koncert współbrzmienia kołują w rozetach muzyka budzi skostniały czas - ten, krąży teraz między ostrzem miecza św Jerzego a smokiem z chińskiej knajpy gdzie później wznosimy toasty i zanim za drzwiami zapadnie wiosenny wieczór na wszelki mrok spojrzę już przez judasza

podoba mi się wzruszająca subtelność w odmalowaniu PL-ki; każdy jej gest, cechy wyglądu, nawyki, rezonują u Poety w zwielokrotnionym zachwycie. Jest w tym postrzeganiu coś archaicznego , wiersz miejscami ociera się o patos : „gdy jej usta rozchylił miodowy głos” - bo rozmiar ubóstwienia może być zaskakujący dla nowoczesnego czytelnika, to jednak dla mnie jest wartością,bo wyczuwalna jest intencja płynąca albo z głębokiej miłości, albo z tęsknot za kobietą idealną ? Uległam urokowi, cenię szlachetność, pozdrawiam.