tmp

@Ewelina Pozwolę sobie dla żartu po swojemu streścić ;) Będąc sobą i dla siebie W swoim własnym jestem niebie

Spróbuję rozładować atmosferę... ;P Znudzone istnieniem kłócą się baby Tracą powaby szkalując żaby Dla zdrowotności chłopa im trza by?

@Elephant Nie najgorsze...;) Bywają skały przyczyną zakały Wstydem, kretesem i wiecznym moresem Skarżąc żem mały, darzą mnie stresem Podołać nie zdołam, chęć czynu lecz gore Zajrzę dla zgrywy więc w krecią norę Ujrzały zakały w tunelu światełko Racząc małego radością wielką

@czkawka Chyba nie rozumiem... Pozbyłeś się jakiegoś uzależnienia?

A to normalne, że się czegoś nie lubi, ja nienawidziłem zawsze swojego charakteru pisma, no bo "bazgrałem" więc miałem z tego w podstawówce same "dwóje" , a poza tym miałem wiecznie problem z ortografią, więc edytor tekstu ze słownikiem umożliwił mi zaistnienie w gronie ludzi "rozumnych", jak teraz na przykład ;P Nie chodzi mi o negację techniki, bo ona jest na prawdę świetna i na każdym kroku nam przydatna, tylko o ograniczenie umysłowe niektórych młodych użytkowników tych smartfonów, nie ważne ;) Wiersz wydaje mi się niezły, identyfikuję się z treścią bo też w ten sposób używam tych mediów, w celu chwilowego zaistnienia i ze świadomością możliwości przerwania kontaktu w dowolnej chwili. Można by to tak zrymować na przykład: Potrzeba kontaktu bez groźby nietaktu Się dokonała, opiszę post factum ;) P.S. Przepraszam, lubię "upraszczać" cudze wiersze, takie mam zboczenie (jedno z wielu;)

Ale nie jesteś chyba niewolnikiem tego przedmiotu (smartfona) ? Potrafiłabyś je napisać w jakiś inny sposób np w dowolnym edytorze tekstu, na kartce długopisem, na maszynie do pisania?:) Bo ludzie o których tak negatywnie się wyraziłem chyba nie potrafią posługiwać się innym narzędziem, tylko tym durnym telefonem z małpim interfejsem użytkownika. Nie ważne... :)

A ja zacząłem mieć wątpliwości gdy przypomniałem sobie niektórych "młodych" z którymi mam kontakt. Wiecznie wpatrzeni w ekran telefonu , przewijają jakieś filmiki na tik-toku, albo obstawiają mecze za złotowkę, byle co, byle tylko mazać paluchem po ekranie... Czasem dla żartu robię coś "głupiego" żeby ich wybić z tego stanu, a tylko jeden na drugiego patrzy, a potem zaczynają np. bez sensu rechotać, no jak w jakimś wariatkowie...:) Nie ważne, bo już bredzę jak jakiś staruch... :)))

Wydaje mi się, że w perspektywie najbliższych lat obcowanie ze sztuczną inteligencją uświadomi ludziom wartość kontaktu z żywym umysłem drugiego człowieka.

"Warianty" to można zawsze mnożyć tylko po co ... Warianty, koncepcje, sposoby i triki zawsze ci wolno dać pojmać w ich wnyki Po cóż wszak trudzić tym swoją głowę kiedy zaprzątnąć ją można słowem? Nie ważne...:)

Zasadniczo są dwie możliwości: dla mnie uprzejma i dla mnie nieuprzejma :) Uprzejma jest taka, że zbyt mało się staram zaś nieuprzejma, że się nie znam na tej robocie :)

Niestety nie, jeżeli nawet trafię we właściwą nutę to tylko jest dziełem przypadku i nawet sam o tym nie wiem:)

Żeby sensownie pisać prozą trzeba mieć coś wartościowego do przekazania, a ja mam tylko głupstwa w głowie, dlatego próbuję sprawiać "dobre wrażenie" tworząc te głupie rymy :) Przepraszam za niepotrzebne zamieszanie, po prostu chciałem "zaszpanować", że niby tak przenikliwie penetruję umysły niewieście... :P

Więc może tak wiele się nie pomyliłem... No to może tak: Tęsknota za tobą - dęcie fujary Tęsknota po tobie - dęcie w fanfary Przepraszam, już się nie wygłupiam.... :)

Zapomnę https://sjp.pwn.pl/doroszewski/zabyc;5523871.html

Jakoś tak go zrozumiałem, jeżeli i głupio to przepraszam :) Gdy tęsknić mam za czym - to będę. Gdy nie mam - zabędę Rozliczę tym rymem niezdałą przybłędę

Ale przecież to moda jest brakiem zmian, jest do znudzenia powtarzalna i w dodatku zwyczajnie głupia w swoim oderwaniu od rzeczywistości. Ważne jest w niej tylko to, żeby zaproponować coś, co dość dawno już nie było proponowane, tak żeby znów wyglądało na "nowe".

Mam własny system szeregowania priorytetów i pomimo szczerych chęci nie uda Ci się na niego wpłynąć ;P

No nie załapałem, to się zdarza:) Nie działa. Tylko trochę pociągnąłem tą sprawę do przodu. Do pełnego zakończenia potrwa jeszcze pewnie ze trzy tygodnie... Nie chce mi się tego robić, a wiesz jak idzie coś do czego się człowiek zmusza, no powoli przynajmniej:) Jednak nie omieszkam się pochwalić, gdy już rzecz zakończę ;) P.S. Ale złapałem trzeciego kreta, czyli jakiś tam jednak sukces jest w obliczu kranikowej chwilowej porażki ;)

No co Ty, znów zaczynasz... Niech twe urojenie nie będzie brzemieniem Myśli obrzydłej ciążącym mamidłem Pozwól radości znicestwić cienie Prawda niech swoim otuli cię skrzydłem Przepraszam za tą "rzewność" , tak mi się akurat ułożyło ;) Jednak Twoje "oskarżenie" też jest bez sensu, czym się "rozgrzeszam" w tej prymitywnej twórczości ;P

Każdemu się tak wydaje , mnie również :) Wiecznie przetarte przecierasz szlaki Bez świadomości żeś jest nijaki Czcząc własne braki Coś w tym stylu... ;P

Niekonieczna konieczność, choć niedorzeczność Nieszczerej szczerości czyni konieczność Więc nie wypomnę, szanując sprzeczność ;)

Szczerze mówiąc trudno nie zauważyć;) Ale co z tego, niech każdy będzie taki jak mu się podoba... Mnie się akurat sprawdza szczerość. Jest łatwa w zastosowaniu bo nie trzeba myśleć jak postąpić i nie wymaga angażowania pamięci (nie muszę pamiętać co komu kiedy i jak naściemniałem), ale jak ktoś lubi w tych sprawach "kombinatorykę" to przecież nic złego... Pułapka nieszczerości może jest taka gdy człowiek zaczyna oszukiwać sam siebie, zaczyna wierzyć we własną ściemę bo to rodzi rzeczywiste problemy. Ale podobnie nadmierna szczerość potrafi przysporzyć problemow bo wiadomo, że przeważnie korzystniej jest nie mówić zawsze i każdemu co się myśli;)

Taa zauważyłem, że szczere były tu rozmowy. No i dobrze... Gdy się już człowiek w czymkolwiek babra warte są tego szczerość i prawda Gdy zaś w nicości nuda zatraca niechaj go zajmie twórcza praca Wartością czynność powyższa wraca... ;P

Cóż, przecież "duch tchnie kędy chce" ;) Czymże lata są i wieki zamykając nam powieki W miliardów lat świetlnych obecności świadomości Przepraszam, bredzę dla żartu :) P.S. Ale niech będą jakieś rymy żeby nam nie dali "ostrzeżenia za plotkowanie" ;P

No to może jednak go nie zrozumiałem, bo dla mnie jest o trupach :) Znalazłem te moje wypociny "w temacie", jak mi się może błędnie wydało... :) Żywe trupy My za życia pogrzebani W ograniczeń swych kaftanie Bierzym z lęków ojcowizną Znacząc żywot wstydu blizną Bronia naszą – oskarżenie A cierpienie – nasze brzemię Pragniem, łakniem bez wytchnienia Dobra, prawdy? Mienia, mienia! Legion, multum, miriad grupy Imię nasze – żywe trupy No wiesz chodzi mi o to, że w tym swoim wierszu mówisz o tym, że nie potrafisz być trupem jak oni, a ja w moim o tym co oni czują nimi będąc, jakoś tak... ;)