Rafael Marius

Z tym ja też się zgadzam, ani psychoterapeuci, ani psychiatrzy nic nie pomogą jeśli pacjent zamyka się w chorobie i nie chce współpracować. To on musi brać odpowiedzialność za swoje życie i decydować co jest dla niego dobre. A jednym ze sposobów otwarcia jest właśnie sztuka. Wielu osobom pomogła. A co do artystów chorych psychicznie to było i jest ich wielu. Wymieniony tu W. Młynarski cierpiał na chorobę afektywną dwubiegunową (chad). Jest nawet takie pojęcie jak schizofrenia artystyczna, czyli specyficzny przebieg tej choroby występujący u artystów. Lżejszy niż u innych pacjentów i z lepszymi rokowaniami.

@Leszczym Kolorowo to nie jest. Niedofinansowanie, przepełnienie, zatłoczenie. Zbyt mało personelu. Kiepskie jedzenie. Małe porcje. Ale raczej niedoleczenie niż trzymanie za długo. Bo następni czekają. Pisanie jest jedną z form arte terapii, zatem generalnie jest zalecane. Z drugiej strony jeśli ktoś będzie pisał wiersze o tym jak wielkim jest bogiem, to faktycznie można to uznać za przejaw urojeń wielkościowych. Różnie to bywa. Zależy, co kto pisze i kto ocenia.

@kwintesencja Szukanie natchnienia romantycznie i baśniowo. Popieram, choć wbrew modom.

@Leszczym Filmu nie oglądałem, ale dość znany przypadek. Mam wśród bliskiej rodziny osoby z personalu pracującego w takim szpitalu. Sam też wiele lat pomagałem jako wolontariusz osobom chorym na schizofrenie i inne choroby. I wiem, że szybciej wychodzą ci, którzy potrafią dysymulować. Wiadomo, gdy ktoś ma psychozę to nie jest w stanie nic z tym zrobić, ale po ustąpieniu objawów wytwórczych już tak. I wiele zależy od chorego ile czasu tam spędzi. Niektórzy atakują personel, próbują ucieczek to jest całkowicie przeciwskuteczne.

To miło, ja też lubię dziwne klimaty i atypowe podejście do otaczającego świata w tym również wierzeń.

Wierzę raczej średnio. Może tak jest, a może i nie jest. Pamiętam tą koncepcję nawet nie wiem skąd. Pewnie z jakiś wierzeń ludowych. A wiersz napisałem ze względu na mój niechętny stosunek do wszelkiego rodzaju kultów, w tym zmarłych. I temu co się dzieje na cmentarzach, a szczególnie kopceniu tymi zniczami, które zatruwają całą okolicę. Jak ktoś w Warszawie mieszka blisko dużego cmentarza to lepiej, żeby uciekał na okres świąt jeśli nie chce się zatruć.. I budowanie tych grobowców za wdowi grosz. Znacznie bardziej praktyczna jest ta dalekowschodnia koncepcja, gdzie grobów nie ma, to i nie ma kultu. A mój ojciec chce, żeby po śmierci go spalić i wrzucić do Wisły. Tylko nie wiem, czy na to pozwolą przepisy fitosanitarne.

@Leszczym Właśnie dlatego, że wybrały kiepską strategię i były w tym wyjątkowo uparte i wytrwałe.

@Leszczym Liczy się dobra strategia, to i wyrok krótszy.

No tak w psychiatrykach faktycznie dobrym wyborem jest rozmawiać, a nie rozrabiać, jeśli się nie chce być przywiązany pasami. Nie tylko z lekarzami z pacjentami też można sobie ciekawie pogadać.

@TylkoJestemOna Wiele osób wierzy w to, iż w niebie jest wspaniale, że z stąd przyszliśmy i tam powrócimy. A z drugiej strony o niczym innym nie marzą, jak tylko zostać tu jak najdłużej. Nawet po śmierci pochylają się nad własnym grobem i wspominają swoją często nędzną przeszłość. Dodatkowo dusze związane są przez wspomnienia bliskich i dalekich spotkanych za życia. Każdy zmarły pozostawił również po sobie jakiś dorobek tu na ziemi. W przypadku poety będą to papieru skrawki. Dopiero, gdy wrony rozdziobią wspomnienia krewnych, a kartki spłoną widmo powróci do nieba, choć niechętnie.

Patrzę okiem własnych doświadczeń. Ja miałem na myśli złe traktowanie mnie przez lekarzy w dzieciństwie, a głębszej myśli nie rozumiem.

@marekg Może jakiś wiersz wyrośnie na drożdżach.

Szczególnie to obrażanie się na siebie jest ważne. Czasem trudno to dostrzec.

@Leszczym Ja to się chyba nigdy nie wyleczę.

Widmo na grobem pochyla niebyt z czasu wyciąga drobinki wspomnień w odłamkach lustra odbite życie zgaszone oschłej mowy zaklęciem. Na ziemi było losu odmieńcem spowitym dziwną fantazji szatą marzyło ścieżką zmyślonych monet w rzuconym światu samotnym cieniu. Wrony cmentarne dziobią wspomnienia znicze spaliły papieru skrawki goście zabrali pamięć do domu pora do nieba niestety wracać.

@ManekDzięki za polubienie

@Manek Cudowne lekarstwa doktryn przychodzą i schodzą ze sceny, a różnice społeczne jak były tak i są. Ale czy na zawsze? Ja stawiam na nie.

@Lidia Maria Concertina Obojętność nie zabija od razu, ale po latach, gdy brak radości może.

Ładnie wyrażone.

@Lahaj A korpo zarabia, bo wciąż tam jesteś. portal randkowy cieszący się nie najlepszą sławą, ale najpopularniejszy.

@Henryk_Jakowiec Wiadomo jak ktoś ma potrzebę stabilizacji finansowej i życiowej to na dnie najstabilniej. Nawet nie trzeba pilnować, żeby się nie odbić siła grawitacji to robi sama.

@kwintesencja Skomplikowane. Może nie tyle lepiej nie wiedzieć, co przyjąć do wiadomości, że nie da się wiedzieć, bo równania są zbyt skomplikowane, a drugi człowiek może być krzywym zwierciadłem.

Ja też kiedyś nie zamykałem drzwi. Wchodził, kto chciał i chyba bezpieczniej było niż teraz z zamkiem, który i tak kto chce to otworzy. Iluzja bezpieczeństwa. No, ale to już nie tylko ode mnie teraz zależy.

@Nata_Kruk Ja jestem od dziecka, można powiedzieć, leśny człowiek i temat polowań jest mi dobrze znany i faktycznie kontrowersyjny. Obie strony dyskusji mają swoje racje. Mam działkę w lesie. Sarny. Na moim terenie mają miejsce, gdzie rodzą i wychowują swoje młode, więc co roku mam je pod oknem mojego letniskowego domku. Widać mają do mnie zaufanie. Oprócz rozmnażają się u mnie małe węże, zające, jaszczurki i inna drobnica. Ja trzymam ze zwierzętami. Wiersz obrazowo i obiektywnie pokazuje jak wygląda polowanie. A po której stronie jest autorka nie wiadomo ?

@akowalczykDzięki za polubienie @Radosław Dziękuje za serducho