Rafael Marius

Ja też życzę najlepszego. A tekst jak często u Ciebie niesamowity.

Ale nie na zawsze, tylko przejściowo. Pewnie jeszcze wspanialsze od tych co były.

Dziękuję za przychylne wrażenia i serduszko. Jak najbardziej z tą intencją pisany.

@Waldemar_Talar_Talar Rozmarzyłeś się dzisiaj.

Miło mi, że tak odczuwasz i dziękuję za zajrzenie i serduszko.

A tego z pewnością nikomu w życiu nie brakowało, zatem niechybnie ma co najmniej jedną perłę w skarbcu swojego wnętrza. Dziękuję za trafny komentarz i serduszko.

Skoro tak reagujesz to tylko się cieszyć... życiem.

Tak jak 98% populacji. Może nie tyle o uczenie, co rozpoznawanie, bo zapewniam Cię, że je masz tak samo jak cała reszta, tylko nie zdajesz sobie z nich sprawy. To jest u mężczyzn dość typowe.

A ja znam moją mamę 80+, czasem pisze do swojej siostry i wzajemnie. Choć generalnie to rozmawiają przez telefon.

A owszem w skali globalnej to można powiedzieć, iż większość ludzi jest bezrobotnych.

Poważny dylemat, a wybór niełatwy. A tutaj dzisiaj pusto, jakby już święta były.

Ja też. Już jako dwunastolatek rzucałem w ZOMO warszawskim brukiem. Takie były czasy. Teraz rzucam wierszami.

Owszem, owszem całkiem tajemniczo. Jestem w takim nastroju, ukryty za zasłoną aluzji.

A co masz do wyboru?

Cieszę się, że ci się spodobał i dziękuję za serduszko. Na święta jak w sam raz.

Otwartość przyciąga otwartość. Choć coraz trudniej o nią w morzu niepewności. Ale są wyjątki i mnie się jeden trafił. Nie wiem ,czy na wieki, ale niechby było na kilka miesięcy, to już dobrze.

@Tectosmith Nie pozostaje nic innego, jak tylko przetrwać ten dzień do jutra, a potem być może kolejny... kto wie.

Miło, że się spodobał i dziękuję za serduszko i czytanie.

@Starzec To prawda mało kto papierowe list jeszcze pisze. Za wolno idą i trzeba płacić.

Musiałaby Ci się zmienić osobowość, co rzadkie, ale możliwe. Ta preferencja u prawie wszystkich ustalona jest na całe życie. Choć są wyjątki, choćby nawet moja skromna osoba.

@duszka Z taką śmiercią bez kosy wiele ludzi się spotyka nie raz. Niestety trudno rozpoznać jej prawdziwe zamiary, a nawet ją samą. Często to tylko wyobrażenia.

Dusza jedzie na ciele, aż do jego końca, gdy umrze zmęczone podróżą. A ona pojedzie dalej w bezkres.

Ale zacząć można zawsze dobrze, inna sprawa jak się skończy.

@poezja.tanczy Pewnie znalazł w lesie dzikie wysypisko starych opon

@tomass77 Nie ma to jak w parku, a jeszcze lepiej w lesie.