Sylvia

Z podobaniem, pozdrawiam

@Annna2 Dziękuję :) pozdrawiam

Balansujemy między bytami, ostatecznie wychodząc na prostą. pozdrawiam

policzek wyspy czerwieni łzy w morskim amoku płynących żółwi słońce karmi pustkę gdy wychodzimy z serca wulkanu łapiesz moją dłoń jak pomarańczę a w basenie wieloryb sieje popłoch

Temat niewyczerpany ;) pozdrawiam

nie ma już pór roku - wszystko zlane w jeden klimacik pomidor mrożony latem czy sałata w śmietanie... w pokoju z błękitnym niebem nawiew solidny nietypowe ubrania przez jednego zimnego drania

Prawdziwa burza uczuć :) pozdrawiam

@Annna2 W punkt, niech płynie myśl, dziękuję. @piąteprzezdziesiąte Zgadza się :))), dzięki za ślad, pozdrawiam.

myśląc o tobie w koronie - zadzwonił telefon na łańcuchu to jakiś pies próbował mi wcisnąć nowy abonament z widokiem na przyszły rok gdzie wtedy byłeś... gdy się wahałam o wieczność rzucając kość

Utwór wielowymiarowy, nasycony groteską. pozdrawiam

@Annna2 Piękny fragment, dziękuję. @Waldemar_Talar_Talar Miło mi, pozdrawiam.

płynąc niedbale lub wlokąc stargane skrzydła codzienności - po chmurach wbiegają śmiało prawie o nic nie prosząc nieliczni w splendorze zbytku celebrują blask życia... pławiąc się w miłości udręce na ogół - weny mglisto lekkiej

na szlaku górskim szemrze ukryte źródło - pomimo ciszy

Krótko i trafnie. Podoba się :) pozdrawiam

Ciekawy utwór, jednak drobna uwaga - "jałowe łono" odnosi się zwykle do kobiet bezpłodnych, nie do matek. pozdrawiam

Pięknie plus uczta dla oka. pozdrawiam

@hania kluseczka dzięki

@Nata_Kruk Mam dziwne skojarzenia ze „stawaniem na rzęsach” 😁, a tak serio to l.mn. nieco mi obciąża tę śnieżynkę. Dziękuję za wpis. pozdrawiam @Monia Dziękuję Moniu, pozdrawiam @et cetera Z nutą fantazji.. :) Dziękuję @poezja.tanczy Tak pod aurę, miło że zerkasz. pozdrawiam

góry Skandynawii suto oblodzone połyskują bladym światłem w lawinie spojrzeń w przydrożnych barach kubki są białe i podają w nich rozpuszczony śnieg zbierany nad ranem ze wzgórz jemy dziś razem kolację na zimno – tylko nie mów że w zaspach toniesz czekam na zewnątrz, próbując ocalić sześciokąt lodu na rzęsie góry Skandynawii suto oblodzone połyskują bladym światłem w lawinie spojrzeń w przydrożnych barach kubki są białe i podają w nich rozpuszczony śnieg zbierany nad ranem ze wzgórz jemy dziś razem kolację na zimno – tylko nie mów że w zaspach toniesz czekam na zewnątrz, próbując ocalić sześciokąt lodu na rzęsie

@violetta pozdrawiam :)@Leszczym zamiast słów..

Szczerozłote wyznanie, brawo! pozdrawiam

Super. Znam takich :)

Bach bach - lubię te Twoje wkręty, nadają lekkości utworom. pozdrawiam

Dziękuję za polubienie, pozdrawiam

@Ewelina Cieszę się, że dostrzegłaś tę nadzieję :) dziękuję i pozdrawiam @sowa Dziękuję bardzo, to miłe :) @poezja.tanczy Bywają też smutne przestrzenie... dzięki, pozdrawiam.