naf97

W dostojnej starej kamienicy,co czas od wojen ją zachował,w śródmiejskiej, cichej okolicy,panoszy klatka się schodowa.Daremnie tęgo ruszam głowąchociaż unikam wyolbrzymień;któż to właściwie był ten Schodów,że klatka nosi jego imię?Rzecz osobliwa, niepojętado późnej nocy już od rana,zwłaszcza na tych najniższych piętrachklatka jest wiecznie zalatana!Wchodzą do wnętrza kotki, pieski,miejsce pod dachem zawsze w cenie,czasem bezdomny tam się zmieści,by przetrwać noc niepostrzeżenie.Student roznosi tam ulotki,Listonosz kartki lub koperty,Lub jakiś agent z głosem słodkimrzeknie: korzystne mam oferty!Bogate jest klatkowe wnętrze,bo ksiądz tam bywa i komornik,w spróchniałych deskach na półpiętrzekręte chodniki drąży kornik.Tak płyną na klatce chwile znojneprawie codziennie, mogę przysiąc,ale im wyżej tym spokojniej,czasem pogoni kot za myszą.Na strychu zwykle cisza wokół,można przyglądać się obłokom,by żyć powoli i mieć spokójtrzeba naprawdę zajść wysoko.

@Gosława Dziękuję za przeczytanie, Pozdrawiam. @Kot Dziękuję za miłe słowo, pozdrawiam również.

Piękny wiersz i jak widać zdecydowanie doceniony, Pozdrawiam.

@Pan Ropuch Zgadzam się całkowicie. Pozdrawiam

Smutna historia w dziecięcej i radosnej oprawie, pozdrawiam

@[email protected] Dziękuję za przeczytanie i polubienie, rzeczywiście zadaję trudne pytanie, myślę, iż odpowiedź nie może być jednoznaczna. Również pozdrawiam.

Umiejętnie napisany wiersz, Pozdrawiam

@ais Poprawiać nie zamierzam, jak już zrobione to wezmę się za nowe :)

Nie ma mienia bez zachcenia bez zachcenia mamy cienia bez pojenia nie ma wrzenia Sumienia nie ma są urojenia chęć wywalenia to nie ćwiczenia @ais Witam, dziękuję za zwrócenie uwagi, zmieniłem rodzaj wiersza, Pozdrawiam

Piękne rymy, Pozdrawiam

@tomash Jak to się mówi "Nie od razu Rzym zbudowano"

Przyszedł mi na myśl "efekt motyla". Szczególnie zainteresował mnie fragment z "krajobrazem". Piękny wiersz Waldemarze, Pozdrawiam

A pomimo tego zachciałem pochwycić i nie zostawić Piękne rymy, Pozdrawiam

Cóż kim jest obywatel, a czym kraj nad Wisłą. Cóż kim jest ogół, a kim człowiek. Cóż czym jest kraj, a czym jest władza. Z wierszem w części się zgadzam, a sam przeczytałem z zaciekawieniem i swego rodzaju lekkością. Pozdrawiam.

spójrz mój błękiciejestem pyłem tylkotwarz nieświadomauśpiona jeszcze płytkołagodne rysyi szare przestworzabłądzą leniwieszukając głębi morzatańczę wśród nurtówleciutko się unoszącopadam na dnoo spokój tylko proszącnikt już nie znajdziei nikt nie odkryjeme skryte myśliwoda przykryje

Człowiek rodzi się o wschodzie, w południe biegnie do popołudnia, tam próbuje się zatrzymać, a gdy wieczór już zagości, puszcza swoje wszystkie troski, to zachód czas zapomnienia, dusza wyzionie, wyzioną wspomnienia

Miło jest posiadać serce miło jest posiadać ducha a kto widział abym w sercu trzymał gnuśnego starucha.

Trzecia zwrotka to zdecydowanie piękny zlepek słów, miło przeczytać coś takiego.

Przyjemny, lekki wiersz, aż miło poczytać

Wiersz zdecydowanie skłania do refleksji, ludzie są brani za ogół, za stereotyp, ci wykorzystywani czują się tymi wielkimi. Każdy kto chociażby przez chwilę by pomyślał, a następnie wykorzystał swe rozważania wkrótce pozostałby sam.

Myślę, iż ów próba wiele może człowieka nauczyć, nawet jeśli, a nawet zawsze zakończy się porażką. Skłaniający do refleksji i nie oczywisty wiersz, Pozdrawiam serdecznie.

Świetne filozoficzne zagranie Waldemarze, szczególnie dwa pierwsze wersy, choć banalne również i zaskakujące przypadły mi do gustu, Pozdrawiam.

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za odpowiedź, myślę, że poruszasz ciekawy temat, warto również cieszyć się z samej drogi życia. Pozdrawiam.

Życie to czarno-biały obraz, ale pod każdym czarno-białym elementem ukrywa się gama przeróżnych odcieni. Bardzo prawdziwy wiersz, Pozdrawiam Bogdan Brzozka Piękny utwór, aż miło zobaczyć go tutaj przy odpowiedzi

Bardzo szanuję dwa ostatnie wersy, zachwycający przekaz