Andrew Alexandre Owie

Official video. "Ey, va(a)y!"(ای وای, or literally an exlamation "Oh, my (God)!", a semantic equivalent of "Alas!", etc.) 2016. Sung in farsi by Sahar (سحر, Aurora), a Persian pop star of the Uzbek descency on her mother's side, born as Sahar Moghaddas ( سحر مقدس ). "Ey, va(a)y!"(ای وای, czyli dosłownie wykrzyknik "O, mój Boże!", "O rany...", ale w sensie "Oj oj oj!, Nie tak miało by być", "Hej, spójrz!" i td.), 2016. Śpiewane po persku przez Sahar (Sahar (Aurora), سحر), Perską pop gwiazdę, że strony matki pochodzenia uzbeckiego, urodzona jako Sahar Moghaddas ( سحر مقدس ). ای وای ey vaay تو رو دیدم، دلم ذره ذره ذره To ro didam o delam zare zare zare واسه تو میره، ولی تو یه ذره vaase to mire, vali to ye zare نمیخوای که بمونی با دلم nemikhaai ke bemooni baa delam هی میگی میزارمت میرمو hey migi mizaaramet miramo قلب من دیگه تیکه تیکه تیکه ghalbe man dige tike tike tike شده واست ولی خوب تو دیگه shode vaasat vali khob to dige نمیخوای که بمونی با دلم nemikhaai ke bemooni baa delam هی میگی میزارمت میرم و وای hei migi mizaaramet miram o vaay ای وای ey vaay ای وای از دلم، انگاری خودم ey vaay az delam, engaari khodam باید با دست خودم نابودش کنم baayad baa daste khodam naaboodesh konam اون عشقی رو که oon eshghi ro ke جای رد پاش مونده رو دلم jaaye rade paash moonde roo delam ولی خودش نموند باهاش valy khodesh namoond baahaash ای وای .. ey vaay داره میباره بارون دونه دونه دونه daare mibaare baaroon doone doone doone امشبم واسه تو دیوونه emshabam vaase to divoone شدم ودلم اینو خوب میدونه shodam o delam ino khoob midoone یه لحظه دیگه بی تو نمیتونه ye lahze dige bi to nemitoone صدای تو میپیچه تو گوشمو sedaaye to mipiche too gooshamo لباسی که دوست داری میپوشمو lebaasi ke doost daari mipooshamo ولی تو نیستی ببینی حالمو vali to nisti bebini haalamo تو رو این روزها خیلی کم دارمو to ro in roozha kheili kam daaramo ای وای .. ey vaay Hey, vaay! Live on the Persian Manoto ("You and I") TV, London, UK. Hej, vaaj! Na żywo w perskiej telewizji Manoto („Ty i ja”), Londyn, Wielka Brytania. I saw you, and my heart crumbled into particles, But you don't wanna stay one bit in my heart, Hey, you say, "I'll leave you!" And you tear my soul. Hey, you don't want to stay in my heart anymore. Oh, my! Zobaczyłam ciebie, i moje serce rozpadło się na kawałki. Ale ani przez chwilę nie chcesz zostać w moim sercu. Hej, mówisz: "Zostawię cię", rozdzierasz moją duszę. Hej, nie chcesz już dłużej pozostać w moim sercu. Hej, spójrz! Oh, my! My heart! Look, I have to break it with my own hand. The love that made a deep impression on my heart. But he did not stay with it. Oh, my! Hej, spójrz! Moje serce! Słuchaj, muszę jego złamać własną ręką. Miłość, która wycisnęła wyraźne piętno na moim sercu. Ale on nie został z nią. Hej, spójrz! Large raindrops. I'm crazy about you tonight, And my heart understands this perfectly, And it will endure it not a moment. Your voice enters my ears. I wear the dress that you like. But you are not in here and not able to see my condition. I miss you these days. Oh, my! Duże krople deszczu. Szaleję za tobą dziś wieczorem. I moje serce doskonale to rozumie, I nie wytrzy ani przez chwilę Twój głos dociera do moich uszu. Noszę sukienkę, którą kochasz. Ale nie jesteś tu, i nie zobaczysz mój stan. Tęsknię za tobą w tych dniach. Hej, spójrz! Sahar's concert, a potpourri of the Persian pop songs. Koncert Sahar, potpourri pop pieśni perskich. Sahar sings with a hologram of a great Persian pop star Hayedeh. Sahar śpiewa z hologramem wielkiej Perskiej pop gwiazdy Hajedeh. "Echo". Sung by Sahar. Piosenka "Echo" śpiewana przez Sahar.

The "round" or "infectious" song, the very tune that Pasha was obsessed in the first episode of the TV Series, was written by Mikhail Tanich (Tanchilewicz) and Igor Shaferan and composed by Oscar Felzman. The song reads, "Addressed a friend, the song goes in a circle,// Because the Earth is round. La la, la la!" The first and iconic performer of the song was another pre-image of Klaudia Kowal, a famous pop star Nina Dorda. In 1946 Nina Dorda performed in the orchestra of "Moscow" hotel restaurant where she met a pianist Mikhail Lipski whom she married. Lipsky made a significant impact on his wife's artistic career, having elaborated a popular stage image for her. Later Nina Dorda became a star of the Moscow Music Hall and toured round the world, and, as she admits, allowed herself to be a "moral panic" come true, a feminist. One of the first among young women in post-war Moscow the girl started driving her own car "Pobeda". It shocked the Communist Party leaders and activists of the Young Communist League. Yuri Pimenov "New Moscow" Nina Dorda was the prototype of the singer Vera Gorda, the heroine of Vasily Aksyonov's novel "The Moscow Saga". The working moment of filming the TV serial *** I'll translate a few episodes. The opening episodes are very poetic, a true love poem. But then the creative imagination of the authors dimmed a lot, and even the brilliant actors and actresses did not manage to compensate for the mistakes of the screenwriters. Those who wrote the show were born in the 1990s, and their understanding of many aspects of the Plusquamperfect era was rather primitive. The stereotypes killed the show just as curiosity killed the cat. Both extremes should be avoided at all costs. ___________ ANTIDISCLAIMER To be continued within my means and capacities and for good measure. No special promises or timing. Results ain't guaranteed.

Strictly speaking, the title song was being performed by Larisa Mondrus since the early 60s. Edyta Pjecha never sang it unlike many other songs that she had to share with the other pop stars. The latter practice was usual that time. However, we should mind that Klaudia Kowal and Pavel (Pasha) Shakhowskoy were the aggregated images of the then pop stars and composers of the Russian pop music correspondingly. Pasha is a composite of those composers, mostly represented by Jews! Jewish pop singers were not rare too, but ordinary people never gave the importance to that, as there reigned the international brotherhood among the nationals of the country. I am not satisfied with the title song in the TV Series, IMHO, it should have sounded milder, not that bravura. 'Song of Songs' for all that. Edita Pjecha (Édith-Mariе Pierha) was not of the Jewish descent, she was a purebred Polish girl. During the war years her stepfather worked in a coal mine in France, and she only spoke French. In the first years of her life in Russia, she spoke Russian with a noticeable accent, but then she quickly lost it. Yet she retained her unique timbre of voice. Pop stars all over the world live well. No matter where, whether in China, in the United States or Russia. It has always been that way. The salary of an engineer in Soviet Russia was 120 rubles a month on average, after payments of tax and housing and communal services, there was about 72 rubles. The average income of a famous singer, a favourite of millions, was about 700-800 rubles on average per a concert. They could afford of much, flats, cars, etc. As for Pjecha, the very fate, her fortune, left her no choice. She had to be a Star, and she became a star in the foreign big country, and she made a long standing brilliant career on stage. She was also a film star. In fact, she and her first husband, Alexandre Bronevitsky, were a very smart couple. But he was a controversial personality, his image as the main character of the series for the most part retained only his devotion to music and exactingness that grew into tyranny. By the way, in real life he combined the character traits of several members of his ensemble as they were shown in the TV Series and was not so impulsive. Initially, she sang in Polish, and debuted with the song "Czerwony autobus" ("Red Bus"). She was the first to remove the microphone from the stand, began to move on stage and to talk with the audience. She was the first to celebrate the anniversaries of her creative career and her birthdays on the stage. In 1983 and 1986 she performed for servicemen of the Group of Soviet Forces in Afghanistan (Kabul, Bagram, Jalalabad, Kunduz). Edita Piekha with her grandson

BORN TO BE A STAR 天生为明星 EPISODE ONE 他 我不知道这一切怎么开始了。也许从她穿着拖鞋来到了合唱团彩排的那一刻起。也许从我第一次听到了她的声音的那一刻起。 她 当我看到了他挂在二楼窗户外面的半空中时，我以为他疯了，但他正是我需要的那个人。 他 我仍然不知道了那是什么了, 一见钟情或一听钟情? 毫无概念！ 标题歌 奥涅金 尤西夫·奥格鲁 Yusifoğlu 哈吉加西莫夫 Hacıqasımov的歌词 埃吉爾 (Egil) 烏黑色 (Swartz)的音乐 你和我 (永生的公式) 你和我, 我们是个永生的公式， 你和我, 我们是个爱的象征， 你和我, 这是每当我们温柔地 互相看眼睛的时候! [var.: 你和我, 这是每当我们 温柔相视的时候!] 时代在崩溃 世界在变老 只有我们是永恒的 只有我们, 你和我。 你和我, 我们是真永远的, 你和我, 我们是忧伤与快乐， 你和我, 这是所有世界的 元始的元始。 你和我，我们不需要太多。 你和我，我们想要什么？ 我们只需要永恒的和平！ 全世界和平！ 1. 圣彼得堡。 1957年。 清晨。[帕维尔·沙霍夫斯基]（Pavel Shakhovskoy) , 一个圣彼得堡音乐学院的最后一年的有前途的学生，与他的随便女友记者莉娜（Lena）一起睡得正香在床上。突然，他的父母，一名家庭主妇和一名退休的海军上尉从别墅(dacha)中回家了。 2. 父母：我们回来了！ 妈妈（注意到走廊上的女鞋）：安静点，莎莎！ 帕维尔（对莉娜）：起床，父母已经到了，起床很快！ 父亲：有人在家吗？我想知道是否有人在家吗？ 母亲：别喊，他还在睡觉。 父亲：“睡觉”是什么意思？ 帕维尔（对莉娜）：立刻到那里！ 父亲：太晚了，他还在睡觉。我是否告诉过你我应该让他加入海军？ 母亲：如果是你，那么你将招募海军中的每个人，更不用说老年妇女和儿童了。 父亲：同意！毕竟，这可以使他成为一个真正的男人。 3. 在 楼梯间 莉娜（只在开玩笑 ) : 是我的试演成功的吗？ 帕维尔：好吧，你关于什么? 后来，然后... 莉娜：好的，好的。 帕维尔：我会打电话给你。 莉娜：什么时候？ 帕维尔：后来！ 莉娜：好吧，我亲吻你。 帕维尔：现在你 走 吧 ! 4. 公寓内 帕维尔：嗨，爸爸妈妈。在家吗？ 父亲：是的！但是你去哪儿了？ 帕维尔：我们进行了彩排，然后试听了女歌手们, 独奏家们。我不得不在那里过了夜。 妈妈：你在音乐学院过了夜吗？ 帕维尔：是的！桥梁开启了，你知道的... 父亲：我注意到了他撒谎时从不脸红了。 帕维尔：我现在为什么在说谎？ 父亲：因为我们的房子和音乐学院之间没有开启桥。 帕维尔：那又如何？ 父亲：绝对不会！ 帕维尔：我来音乐学院迟到了。再见！ 母亲：你饿了吗？ 父亲：我不饿了！ 妈妈：帕夏，先吃早餐吧！ 帕维尔：不，妈妈，我没有时间。我会通过作曲的期末考试。另外，我还会举行波兰合唱团的甄试。 在亲吻母亲并与父亲握手之后，他离开了。 5. 在 楼梯间 当他走下楼梯时，帕维尔感受到了跟随他下楼的那个姑娘的脚步声的轻快节奏。在男性好奇心的驱使下，因为起初他看不到谁这么优雅地走下楼梯，音乐诞生于帕维尔的灵魂他手中的一叠乐谱散开，在空中旋转并掉落下来。 隔壁的女孩：你好，帕夏叔叔。 帕维尔：嗨，达莎，你长大了！ 姑娘：我能帮您吗？ 帕维尔：不，谢谢。 6. 街道。在音乐学院前的伟大俄罗斯作曲家[米哈伊尔·格林卡]（Mikhail Glinka）的纪念碑。 帕维尔：斯捷潘！ 斯捷潘：嗨！ 帕维尔：多么美好的一天！ 斯捷潘：哦！可以给我你的开菲尔[酸奶]吗？ 帕维尔：什么，你头痛吗？ 斯捷潘：拜托...！ 帕维尔：我也不太记得我们都分开的那一刻！听着，伙计! (对纪念碑讲话）：马艾斯特罗 (Maestro)，你是我的见证！ （对斯捷潘）她是最轻的仙女，有着飘逸的卷发。 斯捷潘：她是谁？ 帕维尔：没关系，无论她是谁！戴着她的小蓝带的姑娘。在台阶上，楼下，啦啦 啦啦 啦啦！ 斯捷潘：往哪儿? 帕维尔：往某处, 不是一样吗? 当你看着她时，你的心跳回荡，楼 上, 砰砰 砰砰 砰砰! 在她过去的那一刻，又有啦啦 啦啦 啦！ 斯捷潘：要体现这一点，急需要一个女歌手。你昨天试镜的莉娜怎么样？ 帕维尔：啊！她不是最好的。 （指向流行歌手海报）我们将很快有我们的海报。走吧！来吧！你将处理和谐，这对你来说更有趣，而我将处理旋律。 斯捷潘：我们迫切需要一个女人的好声音！ 帕维尔：想像一下，我下楼了。突然，我的乐谱变得分散了，我开始到处寻找它们。 斯捷潘：哦，听。我们还有一个波兰合唱团在寻找我们的女歌手。 7. 圣彼得堡大学 俄罗斯学生 英娜：真可惜! Zośka，这非常令人不快，除我们以外每个人都将进行一日游。今天我们必须学习，这是因为我们是哲学系第一批心理学专业的学生。 索菲娅, 波兰学生：这是由于我和克拉夫季娅！ 8. 大学党委书记处 大学党委书记：进来！ 茵娜：帕维尔 奥列戈维奇，您好！ 秘书：对不起，姑娘，我不记得你的名字了。 茵娜：茵娜 Derkachova。 秘书：恩，你想要什么，茵娜 Derkachova？ 英娜：我想请您允许我们的外国人们参观加特契纳。 秘书（讽刺地说着玩) :"我们的外国人们"？ 茵娜：是的！ 秘书：好笑。好吧，谁是外国人们？ 茵娜：她们是波兰姑娘们。 Zośka和克拉夫季娅，她们是活跃和友善的姑娘们。特别是克拉夫季娅，她性格是坚强如铁石。 秘书：所以她们只想去加特契纳！ 茵娜：是的，她们确实想要，但是因为她们是外国人们, 所以被禁止。但这是不公平的！ 秘书：我不知道，不知道！请告诉我，你想为什么她们要如此不耐烦地前往加特契纳？她们想在那里看到什么？ 茵娜：当然是宫殿！ 秘书：除了宫殿外，那里还有军事工厂！而已！ 9. 索菲娅，英娜，克拉夫季娅在大街上 姑娘们：克拉夫季娅，你要去哪里？到图书馆去, 见马克？ 克拉夫季娅：你们要到特契纳去吗？ 索菲娅：我们不去。 克拉夫季娅：由于我们！ 英娜：姑娘们，别围着井转吧! 让我们到宿舍去吧! 我完全忘记了，让我们尽快去宿舍，我有这样的消息！ 10. 在大学生宿舍里 英娜：昨天，在留言板上出现了一条新布告，这对你和Zośka可能特别有趣。明天，差不多是今天，出现了关于波兰社区合唱团的第一次彩排的布告。在小型图书馆的大厅里。我发现了它将由音乐学院的一位年轻且有才华的学生进行。 索菲娅：我一定会去！ 11. 音乐学院的教室。在弹奏大钢琴时帕维尔在古典乐曲中贸然插入了一个难以捉摸的爵士乐图案。 教授：好，够了！你通过了测试，请考虑我没有注意到你的流氓行为。但是你的神剧呢？除了小序曲之外，你还没有提供任何内容。 帕维尔：缺乏时间。 教授：这是每个人的难题。你的个人难题似乎是缺乏目光集中。你已经为你的合唱团负责。此外，你还创建了这个合奏 并给它起了一个愚蠢的名字 [小柞树们] 。 帕维尔：[小椴树们]! 教授：更坏了! 小友，你应该写 古典音乐谱！（恼火地）好的，走开吧! 帕维尔：谢谢，再见，阿列克谢·德米特里耶维奇。 教授：斯捷潘，你要去哪里？马艾斯特罗 (Maestro)，请上乐器！ 12. 在音乐学院前的大街上 帕维尔（对斯捷潘）：得走！来吧，加油！保持专注！我们一到了, 请立即参与工作。细看！我们需要三个男高音，两个女高音，贝斯。好吧，当然还需要女独唱者！ 斯捷潘：他们每个人都是新生们。 帕维尔：为什么每个人? 不是每个人！此外，没关系！ 斯捷潘：我只希望我们的女歌手会有经验。 帕维尔：我可以把任何一位歌唱女变成一位女独唱者！只要她有了声音！ 斯捷潘：任何歌唱女？ 帕维尔：任何歌唱女！但你不相信我！ 斯捷潘：我没那么说。 帕维尔：可以发誓吗？ 斯捷潘：好吧，让我们下注。 帕维尔（改变主意，更好地定义他想要的东西)：实际上，我不需要任何一位歌唱女，我需要个最好的歌唱女, 你知道我对音乐的认真态度。鉴于这种态度，我不能忍受任何迟到，也建议不要与我争论。明白了，哥们？ 13. 在梦中，克劳迪娅见了父亲，并称他为“爸爸，爸爸”！ 英娜（对一个饥饿的女大学生，她从克拉夫季娅的床头柜上偷了两汤匙果酱)：你在做什么？你怎么敢看其他学生的床头柜？放到位！ 女大学生“小偷”：你在乎什么？假装什么也看不到！顺便说一下，他们的奖学金是900卢布，但他们却白捡一样地领到它! 我父母为集体农场的劳动日努力地工作。他们从未见过这么多钱！让那些人回到波兰。但是他们不会。我怀疑他们在那里会得到那么多钱。 （不再） 克拉夫季娅：她又在尖叫！我对她做了什么？ 英娜：你什么也没做，她羡慕你。不重视！ 克拉夫季娅：Zośka在哪里？ 英娜：在哪里？她去合唱团了！ 克拉夫季娅：去了合唱团吗？她甚至没有唤醒我！ 英娜：你整夜看了课本！ 14. 合唱团 帕维尔：一，二，三！ 合唱团在唱歌 帕维尔：干得好！[斯乔帕], 你听到了吗？立即查找并删除不合调！ 斯捷潘：对! 会做的！我听到了！所以，姑娘们，你唱的那个地方，让我们从那里开始... 为合唱团哼唱正确的音调 斯捷潘：让我们再重复一次，三，四，...！ 合唱团在唱歌 索菲娅：克拉夫季娅, 加入我们！ 帕维尔：停下！发生了什么？ 克拉夫季娅：您好! 对不起，先生。 帕维尔：我不明白！ 克拉夫季娅：对不起，我迟到了。 帕维尔：我可以看到你来晚了。你叫什么名字？ 克拉夫季娅：克拉夫季娅。[克拉夫季娅 ·科瓦尔] 。 帕维尔：[克拉夫季娅 ·科瓦尔] ，你为什么穿拖鞋？好吧，向我解释，解释为什么你穿拖鞋。你仅在合唱团排练期间穿拖鞋还是在大学学习时也穿拖鞋？你似乎认为音乐不如大学学习那么认真。 克拉夫季娅哭起来了, 逃走了 索菲娅：Shakhovskoy 先生，是我的错，我可以让她回来吗？ 帕维尔：不！我们继续排练。 斯捷潘：好的！请短暂地开始从这个地方，我知道你们可以唱这一段。一 三, 四, 再次！ ____________________ 未完不待续

BORN TO BE A STAR EPISODE ONE HE I don't know how it all started. Maybe since she's come for our band rehearsal wearing her slippers. Or maybe since I've heard her voice for the first time. SHE When I saw him hanging in mid-air outside the first floor window I thought he was crazy, but he was exactly the one whom I needed. HE I don't still know what it was, love at first sight or at first sound. I've got no idea! THE TITLE SONG Lyrics by Onegin Yusifoğlu Hacıqasımov. Music by Eghil Schwarz YOU AND ME (THE ETERNITY FORMULA) You and me, we’re a recipe of eternity, You and me, we’re a symbol of love, You and me, that's when into each other’s eyes We look so affectionately! Ages keep crumbling, The world’s getting old, It’s us who are only eternal, Just you and me. You and me, we were forever indeed, You and me, we’re sadness and joy, You and me, that's the basic thing, The first beginning of all the worlds. You and me, we don't need too much. You and me, what do we want? We just want the eternal piece! Piece in all the Earth! 1. St. Petersburg. 1957. Early morning. Pavel Shakhovskoy (informally, Pasha), a promising undergraduate at the St. Petersburg Conservatory, is in bed with his casual girlfriend, reporter Lena. They're fast asleep. Suddenly, his old parents, a house wife and a retired Navy captain one, are back home from their dacha. 2. Parents: We are home! Mother (noticing women's shoes in the hallway): Be quiet, Sasha! Pavel (to Lena): Get up, parents have arrived, get up quickly! Father: Is anybody home, I wonder if anybody is at home? Mother: Don't shout, he's still asleep. Father: What do you mean by "asleep"? Pavel (to Lena): Instantly that way! Father: So late, and he's still asleep. Wasn't it me who would tell you that I should have enlisted him in the Navy? Mother: If it were up you, you would have enlisted all in your Navy, let alone old ladies and sucklings. Father: Agree! After all, it would have made a man out of him. 3. In the staircase Lena (playfully, with a joke): Have I been auditioned successfully? Pavel: What are you about, well, later, then ... Lena: Okay, okay. Pavel: I'll phone you. Lena: When? Pavel: Then! Lena: Well, I kiss you. Pavel: Now, go, please! 4. Inside of the flat Pavel: Oh, dad, mom. Already home? Father: We are, but where have you been? Pavel: Rehearsals, then we auditioned the female soloists. I had to spend night there. Mother: So you stayed overnight at the Conservatory? Pavel: Yes, I did! Well, the bridges were moved apart, you know ... Father: Look, whenever he tells lies, he never blushes. Pavel: Why do you say I'm lying? Father: Because there are no movable bridges between our house and your Conservatory. Pavel: So what? Father: Whole lot! Pavel: I'm late for the Conservatory. Gonna go! Mother: Are you hungry? Father: Me not! Mother: Pasha, what about your having breakfast? Pavel: Alas, mommy, I have got no time. I am to pass a final composition and to audition the Polish choir. After kissing his mother and handshaking with his father, he leaves. 5. In the staircase. As he descends the stairs, Pavel feels the rhythm of the easy steps of the girl next door following him downstairs. Driven by the male curiosity, because at first he cannot see who walks so gracefully down stairs, music is born in Paweł's soul. The stack of music sheets in his hands scatters, swirling in the air and falling down. Girl next door: Hello, Uncle Pasha. Pavel: Hi, Dashka, how you have grown! Girl: Shall I help you? Pavel: No, thanks. 6. Street. The monument to a great Russian composer Mikhail Glinka in front of the Conservatory. Pavel: Stepan! Stepan: Hi! Pavel: What a wonderful day! Stepan: Oi! May I have your yoghurt? Pavel: What, you've got a headache? Stepan: Please... ! Pavel: I don't remember the moment when we all parted either! Listen, man! (addressing the monument): You're my witness, Maestro! (to Stepan) She's the lightest airy fairy with her fluttering curls. Stepan: Who's she? Pavel: Whoever, it doesn't matter! A girl wearing her little blue belt. On the steps, downstairs, la la la la la la! Stepan: Where to? Paweł: Who cares! To somewhere! You look at her, and your heartbeat echoes, upstairs, poom, poom, poom, poom, poom! And that moment she passes by, and those la la la la la la follow her! Stepan: To come true those seeings of yours desperately need a singer woman. What about your yesterday's Lena? Pavel: Ah! Well, she could have been better. (pointing to a pop star's poster) We are to be there soon too. Let's go. Come on! You gonna deal with harmony, as it is more interesting for you, and I gonna deal with the melody. Stepan: We desperately need a good, woman's voice! Pavel: Imagine how I run downstairs, and, all of a sudden, my music sheets get scattered, and I start looking for them everywhere. Stepan: Oh, look here, we also have got a Polish choir to look for our singer woman too. 7. St. Petersburg University Russian student Inna: Zośka, it’s so upsetting that all but us will go on a day trip to Gatchina. It's just because we are the first psychology students at the Faculty of Philosophy, and we'll have to learn today. Polish student Zofia: It's because of me and Klaudia! 8. University Party Committee Secretariat University Party Committee Secretary: Come in! Inna: Pal Olegovich, good afternoon! Secretary: I'm sorry, girl, I don't remember your name. Inna: Inna Derkachova. Secretary: Well, what do you want, Inna Derkachova? Inna: I would like to ask you to permit our foreigners to visit Gatchina. Secretary (ironically, kidding): "Our foreigners"? Inna: Yes! Secretary: Funny. Well, who are "our foreigners"? Inna: They are Polish. Zośka and Klaudia, they are active and friendly girls. Especially Klaudia, her character is as strong as a rock. Secretary: So they can't simply wait to go to Gatchina! Inna: Yes, they do, but as they are foreigners, they are forbidden to go there. But this is unfair! Secretary: Who knows, who knows! Please tell me, what do you think, why do they insist on visiting Gatchina? What do they want to see there? Inna: Of course, it is the palace! Secretary: In addition to the palace, there are also military plants there! That's it! 9. Zofia, Inna, Klaudia in the street Girls: Klaudia, where to now? Again to the library for your regular date with Karl Marx? Klaudia: Will you go to Gatchina? Zofia: No, we won't. Klaudia: Because of us! Inna: Girls, take it easy! Let's be back to the dorm! I completely forgot about it, let's go to the dorm as soon as possible, I've got such a news for you! 10. In the University dormitory Inna: Yesterday, a new announcement appeared on the notice board, which might be of a particular interest for you and Zośka. It reads that tomorrow, almost today, in the lobby of the small library, there will take place the first rehearsal of the Polish Community Choir. I found out as well that it would be conducted by a young and talented student from the Conservatory. Zofia: I wouldn' t miss it! 11. A Conservatory classroom. While playing grand piano Pavel frivolously inserts an elusive jazz pattern into the classical piece. Professor: Well, that's enough, enough! You've passed your test, I appreciated your hooliganism. But what's about your Oratorio? Except for the introductory part, you haven't represented anything so far. Pavel: Lack of time. Professor: This is an everybody's problem. As to your own problem, it seems to be a lack of commitment and focusing. You shouldered responsibility for that choir. Now you've initiated this band and called it in a foolish way, The Lil Oaks. Pavel: The Lil Lindens. Professor: That's even worse! You should engage in serious music, young man! (annoyingly) All right, go away! Pavel: Thank you and goodbye, Alexey Dmitrievich. Professor: Stepan, where are you going? Please come up to the instrument, maestro! 12. In the street in front of the Conservatory Pavel (to Stepan): Gotta go! Come on, keep up! Stay focused! As soon we come, get immediately involved in work. Take a closer look! We need three tenors, two sopranos, basses. Well, and a frontwoman, of course! Stepan: They are all freshmen. Pawel: Why all, not all! Besides it's of no importance! Stepan: Simply, I expect our frontwoman to be experienced. Pawel: I'll make a leading singer out of any singing girl! Provided that she's got some voice! Stepan: Out of anyone? Pawel: Any! I see you don't believe me! Stepan: I haven't said it. Pawel: Ready to swear then? Stepan: Well, let's make a bet instead. Paweł (changing his mind, better defining what he wants): Actually, I don't need any singing girl, I need the best singing girl, as far as you know my serious attitude for music. In view of that attitude you must learn that I won't bear anyone's being late, and I'd also recommend you to never ever argue with me. Grasped it, buddy? 13. In her dream sleeping Klaudia remembers her father, she's calling him, 'Daddy, Daddy!' Inna (to a hungry girl student, a thief of two spoonful of jam from the bedside cabinet of Klaudia): What are you doing? How dare you to rummage around on other students' bedside cabinets? Put it in place! A girl student "thief": What do you care? Stay out of this! By the way, their scholarship is 900 rubles a month, they are being paid such big money just for their pretty faces and good looks! My parents killing themselves for person-days in the collective farm. They've never seen such big money! Let those folks come back to Poland. I doubt that they'll get that much money there too. (she leaves) Klaudia: Those screams of hers! Again! What did I do wrong to deserve it? Inna: Nothing, she simply envies you. Take it easy! Klaudia: Where is Zośka? Inna: Where? Gone to the choir! Klaudia: To the choir, of course! But she didn't even wake me up! Inna: You were reading all night long! 14. CHOIR Pavel: One, two, three! The choir is singing Pavel: Well done! Styopa, have you heard it? Immediately find and remove the falsity! Stepan: Yessir! Will do! I've heard it! So, girls, that very place you've sung, let's start from there ... Humming the right tune for the choir to follow Stepan: Let's repeat it once more, three, four, and...! The choir is singing Zofia: Klaudia, join us! Pavel: Stop! What's happening? Klaudia: I'm sorry, Sir! Pavel: I don't understand! Klaudia: I'm sorry for my being late. Pavel: I see that you are late. What is your name? Klaudia: Klaudia. Klaudia Kowal. Pavel: Why are you wearing slippers, Klaudia Kowal? Well, explain it to me, be kind to explain why you are in slippers. Do you only wear slippers for the choir rehearsals or do you also do it whenever you visit the University? You seem to just think that music is not as much serious as is your study in the college! Klaudia is running away in tears Zofia: Mr. Shakhovskoy, it's my fault, can I get her back? Pavel: No! We continue the rehearsal. Stepan: Well, good! Briefly from this place, so, well, I see you can sing it. One, three, four. Again! TO BE NOT CONTINUED

I'll translate a few episodes. The opening episodes are very poetic, a true love poem. But then the creative imagination of the authors dimmed a lot, and even the brilliant actors and actresses did not manage to compensate for the mistakes of the screenwriters. Those who wrote the show were born in the 1990s, and their understanding of many aspects of the Plusquamperfect era was rather primitive. The stereotypes killed the show just as curiosity killed the cat. Both extremes should be avoided at all costs. Przetłumaczę parę odcinków. Początkowe odcinki są bardzo poetyckie, prawdziwy poemat miłosny. Ale potem wyobraźnia twórcza autorów bardzo przygasła, i nawet znakomici aktorzy i aktorki nie zdołali zrekompensować błędów scenarzystów. Ci, którzy napisali serial, urodzili się w latach 90., a ich zrozumienie wielu aspektów epoki Plusquamperfect było raczej prymitywne. Stereotypy zabiły serial, tak jak ciekawość zabiła kota. Należy za wszelką cenę unikać tych dwóch skrajności. ___________ ANTIDISCLAIMER To be continued within my means and capacities and for good measure. No special promises or timing. Results ain't guaranteed.

"Okrągła" lub "zaraźliwa" piosenka, Pasza ma obsesję jej w serialu, została napisana przez Michała Tanicza (Tanchilewicza), Igora Szaferana, a skomponowana przez Oskara Feltsmana. W piosence czytamy: „Zaadresowana do przyjaciela, piosenka zatacza koło, // Ponieważ ziemia jest okrągła. La la la la!" Pierwszym i kultowym wykonawcą piosenki był kolejny prototyp z Klaudii Kowal, słynna pop gwiazda Nina Dorda. W 1946 roku Nina Dorda występowała w orkiestrze restauracji hotelu "Moskwa", gdzie poznała pianistę Michaiła Lipskiego, którego poślubiła. Lipsky wywarł znaczący wpływ na karierę artystyczną żony, znajdując dla niej popularny wizerunek sceniczny. Nina Dorda była solistką Moscow Music Hall i podróżowała po całym świecie i, jak sama przyznaje, pozwalała sobie wówczas na "ekstremalne" działania. Jedna z pierwszych dziewczyny w Moskwie zasiadła za kierownicą własnego samochodu "Pobieda". To wstrząsnąło wyobraźnią działaczy partii komunistycznej. Jurij Pimienow "Nowa Moskwa Nina Dorda była pierwowzorem wokalistki Very Gordy, bohaterki powieści Wasilija Aksijonowa "Moskiewska Saga". Roboczy moment kręcenia serialu telewizyjnego

Edita Pjecha (Édith-Mariе Pierha) nie była pochodzenia żydowskiego, była Polką czystej krwi, w latach wojny jej ojczym pracował w kopalni węgla we Francji, a ona mówiła tylko po francusku. W pierwszych latach życia w Rosji mówiła po rosyjsku z wyczuwalnym akcentem, ale szybko go zgubiła. Ale zachowała swoją wyjątkową barwę głosu. Gwiazdy pop muzyki na całym świecie żyją dobrze. Nie ważne gdzie, czy to w Chinach, w Stanach Zjednoczonych czy w Rosji. Tak było zawsze. Pensja inżyniera w Rosji Radzieckiej wynosiła średnio 120 rubli miesięcznie, po opłaceniu podatków i usług mieszkaniowych i komunalnych było około 72 rubli. Średni dochód słynnego, wielomilionowego ulubieńca, gwiazdy pop muzyki, wynosił średnio 700-800 rubli na jeden koncert. Mogli wiele zarabiać, mieszkania, samochody itp. Jeśli chodzi o Pjechę, to sam los, jej fortuna nie pozostawiały jej wyboru. Musiała być gwiazdą w zagranicznym wielkim kraju, stała się gwiazdą i zrobiła tam długą błyskotliwą karierę na scenie. Początkowo śpiewała po polsku, zadebiutowała piosenką "Czerwony autobus". Była także gwiazdą filmową. W rzeczywistości ona i jej pierwszy mąż, Aleksandr Bronewicki, byli bardzo mądrą parą. Ale był osobowością kontrowersyjną, a jego wizerunek jako głównego bohatera serialu w większości zachował jedynie jego oddanie muzyce i wymaganie, które przerodziło się w tyranię. Nawiasem mówiąc, w prawdziwym życiu łączył cechy charakteru kilku członków swojego zespołu, tak jak zostali oni pokazani w serialu telewizyjnym, i nie był tak impulsywny. Jako pierwsza zdjęła mikrofon ze stojaka, zaczęła wchodzić na scenę i rozmawiać z publicznością. Jako pierwsza obchodziła rocznice swojej twórczej kariery i urodziny na scenie. W 1983 i 1986 występowała dla żołnierzy Zgrupowania Sił Radzieckich w Afganistanie (Kabul, Bagram, Jalalabad, Kunduz). Edyta Pieсha z wnukiem

Ściśle mówiąc, piosenkę tytułową wykonywała Łarisa Mondrus od wczesnych lat 60-tych. Edita Pjecha nigdy jej nie śpiewała, w przeciwieństwie do wielu innych piosenek, którymi dzieliła się z innymi gwiazdami. Taka praktyka była wtedy zwyczajna. Nie należy jednak zapominać, że Klaudia Kowal i Pawieł (Pasza) Szachowskoj są odpowiednio zbiorczym obrazem ówczesnych gwiazd i kompozytorów rosyjskiej pop muzyki lat 50-60-ch, w wększości reprezentowanych przez Żydów! Ale zwykli ludzie nigdy nie przywiązywali do tego wagi, ponieważ panowało międzynarodowe braterstwo wśród obywateli tego kraju. Nie jestem zadowolony z tytułowej piosenki w serialu IMHO, powinna brzmieć łagodniej, a nie tak brawurowo. Mimo wszystko, Pieśń nad Pieśniami.

MOUSTACHED GIRL 20 years before (In the kindergarten) Mother: Harry, why have you told that girl that she`s a freak? She`s sitting and crying now! Now go and tell her that you`re sorry! The boy (approaching the girl): Mary, don`t cry! I am really awfully sorry of your being a freak! 20 lat wcześniej (W przedszkolu) Matka: Harry, dlaczego powiedziałeś tej dziewczynkie, że jest dziwadłem? Teraz siedzi i płacze! Teraz idź i powiedz jej, że jest ci przykro! Chłopiec (podchodzi do dziewczynki): Maryjko, nie płacz! Jest mi naprawdę strasznie przykro, że jesteś dziwadłem! Present day Dzień dzisiejszy http://ok.ru/video/622069836 The United Sexy Boyz - Moustached Girl Wąsata dziewczyna Presenter: Teraz czytam tytuł drugiego utworu na waszej płycie. To brzmi jak "Wąsata dziewczyna"?! Mam nadzieję, że widzowie w telewizji będą mnie wspierać, jeśli przypuszczam, że to musi być alegoria, hiperbola, przenośny wyraz ... Serge Goriełyj (grupa USB): To tylko hit! Podczas oglądania naszego teledysku wielu mężczyzn mogą do chuja postradać zmysły. A niektórym ludziom po prostu opadną ich kurewski szczęki! Presenter: Sprawdźmy więc tę prognozę i obejrzyjmy teledysk "Wąsata dziewczyna"! (Najpierw frontman grupy USB, jak zawsze, dostarcza swoje zwykłe logo akustyczne) `To jest USB! Wszyscy tu jesteśmy! Nikita, Staś, Giena, Turbo i ja, Diusza* Meciołkin! ' * Diusza - Andriusza - Andriej Presenter: Now I`m reading a title of the second track of your disc. It goes as `A moustached girl`?! I hope that TV viewers gonna support me if I suppose that it must be an allegory, a hyperbole, a figurative expression ... Serge Goreliy (the USB group): It`s but a hit! While watching our music video many a man gonna get сranky. And some people`s fucking jaws will simply drop! Presenter: So let`s verify this forecast and watch the music video `A moustached girl`! (First the frontman of the USB group as always delivers their usual acoustic logo) `This is the USB! We are all here! Nikita, Stas, Ghena, Turbo, and me, Dyusha * Metyolkin!` *Dyusha - Andryusha - Andrei WĄSATA DZIEWCZYNA Wąsata dziewczyna, wszyscy się z ciebie śmieją Dziewczyna z wąsami, nie mogę spać w nocy Dziewczyna z wąsami, nie mogę spać w nocy Wąsata w życiu, w łóżku jest jak tygrysica! Nie płacz, wąsy pasują dziewczynom. Wytrzyj łzy wąsami. Dziewczyna z wąsami, nie boję się powiedzieć: "Jesteś najpiękniejsza, to te twoje wąsy. Wiedz o tym!" MOUSTACHED GIRL The girl with a moustache! A laughing-stock for all. The girl with a moustache! At night I`m sleepless! The girl with a moustache! At night you`re tireless! Moustached in life, in bed you are a tigress! Don`t cry! A moustache becomes the girls! Wipe tears with it! The girl with a moustache! I`d like to bravely say `You are the prettiest girl. Take good note of my tale!` The United Sexy Boys is a popular parody group in Russia. They do not make parodies of the certain performers. They ironicaly, sarcastically, talently imitate the sterotypes and manners of people of the show business and parody of a style of the modern pop music and musuc videos on the whole. By the way, if they`d promoted themselves as a pop band they`d have had a great success. It speaks ill of the modern pop, yet it does their credit! They arrange their numbers in the same manner, but this `bottle` is every time filled with new wine. The United Sexy Boys to popularna grupa parodystyczna w Rosji. Nie parodiują konkretnych, indywidualnych wykonawców. Co dziwne, sarkastycznie naśladują stereotypy i maniery ludzi showbiznesu oraz styl współczesnej muzyki pop i teledysków OGÓLNIE. IMHO, gdyby promowali się jako grupa popowa, odnieśliby duży sukces. To, co pokazują, nie najlepiej charakteryzuje współczesną pop muzykę , ale to nie ich wina! Ale to im zasługa! Często tę samą formę swoich występów wypełniają nowym winem, nową treścią. The `bottle` is their presence in the music TV studio where they present their new albums. They exchange caustic remarks with the very cultural and civil D.J. in a deliberate politically incorrect form, then their music video is presented (usually, an unfinished one due to the "moral panic" effect). The USB frontman is Andrei Minin (his hero is Dyusha Metyolkin, an impudent, self-confident guy wearing dark glasses with fragments of a broken mirror on them which are supposed to be a part of the Swarovski collection), Sergei Gorelikov (his hero Serge Goreliy aka Turbo is a complacent person who freely use the unprinted language, and is number two in the group), Konstantin Malasayev (his hero Nikita is a silly, naïve guy whose head is a permanent enigma even for his mates who are well-known with their own nonsense. They are afraid of his saying something extraorinarily ridiculous, and his first phrases prove them to be true); Dmitry Viushkin (red-haired Ghena, an overfree playboy) and Andrei Shelkov (Stas who begins every phrase like this: `Lemme say, aha?', and is the second director of the USB' s videos. It's him who's a bewitching dancing master in the Bouchardon`s video)(see below)). All guys are residents of the weekly Comedy Club Show TV program. (By the way, all their numbers are written and staged by them only, they`re as well their own choreographers and lyricists). "Butelka" to ich obecność w muzycznym studiu TV, gdzie prezentują swoje nowe albumy. Wymieniają ironiczne uwagi z bardzo kulturalnym i uprzejmym D.J. w celowo niepoprawnej politycznie formie, wówczas prezentowany jest ich teledysk (zwykle niedokończony z powodu efektu "paniki moralnej"). Frontman USB to Andriej Minin (jego bohaterem jest Diusza Meciołkin, bezczelny, pewny siebie facet w ciemnych okularach z naklejonymi na nie fragmentami pękniętego lustra, jakby od Swarovskiego) Siergiej Gorelikow (jego bohater Serge Gorelyj, vel Turbo, jest zadowolona z siebie osobowość, która nie wybiera słów, i numer dwa w grupie), Konstantin Małasajew (jego bohater Nikita to głupi, naiwny facet, którego głowa jest zawsze zagadka, i nawet jego koledzy, którzy są dobrze znani ze swoich bzdur, boją się, że coś powie wyjątkowo śmieszne, a jego pierwsze zdania to potwierdzają), Dmitrij Wijuszkin (rudowłosy Giena, urodzony playboy) i Andriej Szełkow (Staś, który każdą frazę zaczyna w ten sposób: "Lemme say, aha?'' (" Pozwólcie, że powiem, aha!"). On jest drugim reżyserem USB, i także urzekającym mistrzem tańca w video o Bouchardon) (patrzcie poniżej). Wszyscy faceci są rezydentami tel cotygodniowego programu telewizyjnego Comedy Club Show. (Nawiasem mówiąc, wszystkie ich numery są pisane i wystawiane tylko przez nich, są też własnymi choreografami i autorami tekstów).

Urodzona być gwiazdą Born to be a Star EPISODE ONE ON Nie wiem, jak to się wszystko zaczęło. Może odkąd przyszła na próbę w kapciach. A może odkąd pierwszy raz usłyszałem jej głos. ONA Kiedy zobaczyłam go wiszącego w powietrzu za oknem na pierwszym piętrze, pomyślałam, że zwariował, ale był dokładnie tym, którego potrzebowałam. ON Nadal nie wiem, co to było, miłość od pierwszego wejrzenia czy wciąż od pierwszego dźwięku. Nie wiem. PIOSENKA TITULOWA Tekst: Onegin Yusif oğlu Hacıqasımow Muzyka: Egil Schwarz TY I JA (FORMUŁA WIECZNOŚCI) Ty i ja, jesteśmy formułą wieczności. Ty i ja, jesteśmy symbolem miłości. Ty i ja, to gdy patrzymy tak czule W oczy nawzajem. Rozpadają się epoki, Świat się starzeje. Jesteśmy wieczni Tylko ty i ja. Ty i ja byliśmy naprawdę od zawsze. Ty i ja jesteśmy smutkiem i radości. Ty i ja, to jest początek początków Wszystkich światów. Ty i ja nie potrzebujemy zbyt wiele. Ty i ja, czego chcemy? Chcemy tylko wiecznego pokoju! Pokoju na całej Ziemi! 1. Petersburg. 1957 r. Wcześnie rano. Pawieł Szachowskoj, obiecujący student ostatniego roku Konserwatorium w Sankt Petersburgu, i jego przypadkową przyjaciółką, dziennikarką Leną, spokojnie śpią. Nagle z daczy wracają rodzice, gospodynia domowa i emerytowany kapitan marynarki wojennej. 2. Rodzice: Jesteśmy! Mama (zauważając damskie buty na korytarzu): Cicho, Sasha! Paweł (do Leny): Wstań, przyjechali rodzice, szybko wstań! Tata: Czy jest ktoś w domu, zastanawiam się, czy ktoś jest w domu? Mama: Nie krzycz, on nadal śpi. Tata: Co masz na myśli mówiąc "śpi"? Paweł (do Leny): [Biegamy] natychmiast tam! Tata: Tak późno, a on nadal śpi. Czy to nie ja ci mówiłem, że powinienem był zapisać go do marynarki? Mama: Gdyby taka była twoja wola, zapisałbyś wszystkich do swojej marynarki wojennej, nie mówiąc już o kobietach i niemowlętach. Tata: Zgadzam się! Przecież to zrobiłoby z niego mężczyznę. 3. Na klatce schodowej Lena (żartobliwie): Czy przesłuchanie zakończyło się sukcesem? Paweł: O co ci chodzi, cóż, później, więc ... Lena: Dobra, dobra. Paweł: Zadzwonię do ciebie. Lena: Kiedy? Paweł: Wtedy! Lena: Cóż, całuję cię. Paweł: A teraz idź, proszę! 4. Pavel: Cześć, tato, mamo. W domu już? Tata: Jesteśmy, ale gdzie byłeś? Pavel: Próby, przesłuchiwaliśmy dziewczyn solistek. Musiałem tam zostać. Mama: Więc nocowałeś w Konserwatorium? Pavel: Tak! Cóż, mosty zostały rozsunięte, podniesione, wiesz ... Tata: Zauważyłem, że kiedy kłamie, nigdy się nie rumieni. Paweł: Dlaczego teraz kłamię? Tata: Ponieważ nie ma mostów zwodzonych między naszym domem i konserwatorium. Paweł: I co z tego? Tata: Niczego! Paweł: Spóźniłem się do Konserwatorium. Idę! Mama: Czy jesteś głodny? Tata: Nie jestem! Mama: Pasha, a co ze śniadaniem? Paweł: Och, mamo, nie mam czasu. Mam zdać test z kompozycji i przesłuchać Chóru Polonijnego. Po pocałowaniu matki i uścisku dłoni z ojcem wychodzi. 5. Na klatce schodowej. Schodząc po schodach, Paweł czuje rytm łatwych kroków dziewczyny z sąsiedztwa idącej za nim na dół. Karmiona męską ciekawością, bo na początku nie widzi, kto tak wdzięcznie schodzi po schodach, w duszy Pawła rodzi się muzyka. Plik nut w jego rękach rozpada się, wiruje w powietrzu i spada na dół. Dziewczyna z sąsiedztwa: Cześć, wujku Pasza. Paweł: Cześć, Daszko, jak urosłaś! Dziewczyna: Mam ci pomóc? Paweł: Nie, dzięki. 6. Ulica. Pomnik wielkiego rosyjskiego kompozytora Michaiła Glinka przed Konserwatorium. Paweł: Stepanie! Stepan: Cześć! Paweł: Cóż za wspaniały dzień! Stepan: Oi! Mogę prosić o kefir? Paweł: Co, boli cię głowa? Stepan: Proszę ...! Paweł: Nie pamiętam też momentu, kiedy się wczoraj wszyscy rozstaliśmy! Posłuchaj! (odwracając się do pomnika): Jesteś moim świadkiem, Maestra! (do Stepana) To najlżejsza, przewiewna wróżka z trzepoczącymi lokami. Stepan: Kim ona jest? Paweł: Ktokolwiek, to nie ma znaczenia! Dziewczyna ubrana w niebieski pasek. Na schodach, na dole, la la la la la la! Stepan: Dokąd? Paweł: Dokądkolwiek. Nie szkodzi! Patrzysz na nią, a twoje serce odbije się echem, na górze, ta, ta, ta, ta, ta, ta! Stepan: Aby to marzenia się spełniło, zdecydowanie potrzebujesz piosenkarki. A co z twoją wczorajszą Leną? Paweł: Ach! Cóż, mogłaby być lepiej. (wskazuje na plakat z gwiazdą) Będziemy tu wkrótce. Ja cię proszę, chodźmy. Zajmiesz się harmonią, jest dla tobie ciekawsza, a ja zajmę się melodią. Stepan: Potrzebujemy dobrego, kobiecego głosu! Paweł: Wyobraź sobie, że zbiegam po schodach, i nagle moje notatki się rozpraszają, i zaczynam ich szukać wszędzie. Stepan: Och, posłuchaj, mamy Chór Polonijny, żeby też szukać naszej piosenkarki. 7. Uniwersytet w Petersburgu Rosyjska studentka Inna: Wielka szkoda. Zośko, to tak denerwujące, że wszyscy oprócz nas wybierają się na jednodniową wycieczkę do Gatczyny. To dlatego, że jesteśmy pierwszymi studentami psychologii na Wydziale Filozofii i dzisiaj będziemy musieli się nauczyć. Zofia, studentka z Polski: To przeze mnie i Klaudię! 8. Sekretariat Komitetu Partii Sekretarz Komitetu: Wejdźcie! Inna: Pawieł Olegowcz, dzień dobry! Sekretarz: Przepraszam dziewczyno, nie pamiętam twojego imienia. Inna: Inna Dierkaczowa. Sekretarz: Cóż, czego chcesz, Inno Dierkaczowa? Inna: Chciałabym prosić o pozwolenie naszym obcokrajowcom na odwiedzanie Gatczyny. Sekretarz (ironicznie, tylko żartuję): „Nasi cudzoziemcy”? Inna: Tak! Sekretarz: Zabawne. Cóż, kim są "nasi obcokrajowcy"? Inna: Oni są Polacy. Zośka i Klaudia to aktywne i przyjazne dziewczyny. Szczególnie Klaudia, jej postać jest mocna jak skała. Sekretarz: Więc po prostu nie mogą się doczekać, kiedy pójdą do Gatczyny! Inna: Tak, ale ponieważ są obcokrajowcami, są tam zabronione. Ale to niesprawiedliwe! Sekretarz: Nie wiem, nie wiem! Powiedz mi proszę, jak myślisz, dlaczego tak chętnie odwiedzają Gatczynę? Co chcą tam zobaczyć? Inna: Oczywiście, że to pałac! Sekretarz: Oprócz pałacu są też zakłady wojskowe! Otóż to! 9. Zofia, Inna, Klaudia na ulicy Dziewczyny: Klaudio, dokąd teraz? Wracasz do biblioteki na regularną randkę z Karolem Marksem? Klaudia: Czy jedziecie do Gatczyny? Zofia: Nie jedziemy. Klaudia: To przez nas! Inna: Dziewczyny, zapomnijcie o tym! Chodźmy do akademika! Zupełnie to zapomniałam, chodźmy jak najszybciej do akademika, mam dla was taką wiadomość! 10. W akademiku Uniwersytetu Inna: Wczoraj na tablicy ogłoszeń pojawiło się nowe ogłoszenie, które może szczególnie zainteresować tobie i Zośkę. Czytamy, że jutro, prawie dzisiaj, w auli małej biblioteki odbędzie się pierwsza próba Chóru Polonijnego. Dowiedziałam się też, że poprowadzi go młody, utalentowany student Konserwatorium. Zofia: Już koniecznie pójdę. 11. Audytorium w Konserwatorium. Pavel gra na fortepianie i frywolnie wstawia nieuchwytny motyw jazzowy do klasycznego utworu. Profesor: Cóż, wystarczy, wystarczy! Zdałeś egzamin, bo oceniłem twoje chuligaństwo. A co z twoim Oratorium? Oprócz wprowadzenia, jeszcze nic nie podałeś. Paweł: Nie ma czasu. Profesor: To jest problem każdego. Jeśli chodzi o twój własny problem, wydaje się, że jest to brak zaangażowania i skupienia. Wzięleś odpowiedzialność za ten chór. Teraz zainicjowałeś tę grupę i głupio nazwałeś ją "Dubki". Paweł: "Lepki". Profesor: "Lepki". Jeszcze gorzej! Młody człowieku, musisz tworzyć poważną muzykę! (zirytowany) Dobra, idź już. Paweł: Dziękuję i do widzenia, Aleksiej Dmitrijevicz. Profesor: Stepan, a ty dokąd idziesz? Proszę, podejdź do instrumentu, maestro! 12. Na ulicy przed Konserwatorium Paweł (do Stepana): Dobra, chodźmy! Chodź szybciej, weź się w garść! Jak tylko przyjedziemy, od razu zaangażuj się w pracę. Przyjrzyj się bliżej! Potrzebujemy trzech tenorów, dwóch sopranów, i oczywiście solistka! Stepan: Wszyscy są studentami pierwszego roku. Paweł: Dlaczego wszyscy? Nie wszyscy! Poza tym to nie ma znaczenia! Stepan: Po prostu oczekuję, że nasza frontmanka będzie doświadczona. Paweł: Z każdej śpiewającej dziewczyny zrobię czołową wokalistkę! Pod warunkiem, że ma jakiś głos! Stepan: Z każdej? Paweł: Z każdej! Ale widzę, że mi nie wierzysz! Stepan: Nie powiedziałem tego. Paweł: Gotow więc przysiąc? Stepan: Cóż, zamiast tego zróbmy zakład. Paweł (zmieniając zdanie, lepiej określając, czego chce): W rzeczywistości każdej nie potrzebuję, potrzebuję najlepszej, bo znasz moje podejście do muzyki. Wobec tego podejścia nie zniosę żadnego spóźnienia, a także radziłbym nigdy się ze mną nie kłócić. Zrozumiałeś, kolego? 13. Śpiąca Klaudia pamięta swojego ojca, wola go "Tato, tato!" Inna (do głodnej studentki-"złodziejki" dwóch łyżek dżemu ze szafcy nocnej Klaudii): Co robisz? Jak śmiesz grzebać w nocnych szafkach innych studentek? Umieść to na miejscu! Studentka-"złodziejka: Co ci do tego? Nie mieszaj się! Nawiasem mówiąc, mają stypendium w 900 rubli, ale zarabiają tyle pieniędzy tylko za dziękuję! Moi rodzice ciężko pracują w kołchozie za dni robocze. Nigdy nie widzieli tak dużych pieniędzy! Niech wrócą do Polski. Ale nie ... wątpię, żeby tam też dostali tyle pieniędzy. (pozostawia) Klaudia: Znowu krzyczy! Co ja jej zrobiłam? Inna: Nic nie zrobiła, jest z zazdrości. Nie zwracaj uwagi! Klaudia: Gdzie jest Zośka? Inna: Gdzie-gdzie? Poszedłam do chóru! Klaudia: Do chóru? I nawet mnie nie obudziła! Inna: Ale czytała całą noc! 14. CHÓR Paweł: Raz, dwa, trzy! Chór śpiewa Paweł: Dobra robota! Stiopa, słyszałeś? Znajdź źle zaśpiewaną nutę i zniszcz! Stepan: Teraz, teraz! Słyszałem! Więc dziewczyny, gdzieś macie tutaj to miejsce ... Nuci prawidłową nutę dla chóru Zróbmy to jeszcze raz, trzy-cztery, i... ! Chór śpiewa Zofia: Klaudio, dołącz do nas! Paweł: Stop! Co się dzieje? Klaudia: Witam, przepraszam pana. Paweł: Nie rozumiem! Klaudia: Przepraszam za spóźnienie. Paweł: Widzę, że się spóźniłaś. Jak masz na imię? Klaudia: Klaudia. Klaudia Kowal. Paweł: Dlaczego nosisz kapcie, Klaudia Kowal? Cóż, wyjaśnij mi, wyjaśnij, dlaczego jesteś w kapciach. Masz takie podejście do prób choru? Chodzisz też na Uniwersytet w kapciach, albo myślisz, że muzyka to nie jest poważna sprawia? Klaudia ucieka we łzach Zofia: Pan Szachowskoj, to moja wina, czy mogę ją odzyskać? Paweł: Nie! Kontynuujemy próbę. Stepan: Dobrze! Krótko z tego miejsca, widzę, że potraficie go zaśpiewać. Raz, trzy, cztery. Jeszcze raz! Ciąg dalszy nie nastąpi

Rękopis wiersza Rilkego w języku rosyjskim "2. Pieśń" Elle Court, Elle Court, la malade d'amour...!

Ich bin malade! (Ich bin chory). It is from La Grande Vadrouille (Wielka włóczęga), 1966

Ty goworisz, szto ja był bolen, You say that I was sick, Dici che ero malato, Mówisz, że byłem chory, Teper' triezwieju poniemnogu. Now I'm getting sober little by little. Adesso sto diventando sobrio a poco a poco. Teraz trzeźwieję krok po kroku. Ty oszibajeszsia, o, donna, You're wrong, my lady, Ti sbagli, Mona, Mylisz się, o donno, Ja bolen także, sława Bogu. I am still sick, thanks God. Sono ancora malato, grazie a Dio. Ja nadal jestem chory, dzięki Bogu. Lubow' – podobije lichoradki? Is love like a fever? L'amore è come una febbre? Czy miłość jest rodzaj gorączki? Sija koncepcyja – nie nowa. This concept is not new. Questo concetto non è nuovo. Ta koncepcja nie jest nowa. Ty oszibajeszsia, o, donna, You're wrong, my lady, Ti sbagli, Mona, Mylisz się, o donno, Jeszczio nie umier Casanova. Casanova hasn't died yet. Casanova non è ancora morto! Casanova jeszcze nie zmarł. Ty dumajesz, lubow' ugasła? You must be thinking that love has faded? Stai pensando che l'amore è svanito Czy myślisz, że miłość zniknęła? My razygrali pantomimu. We've simply role-played a pantomime. Abbiamo recitato una pantomima. Zagraliśmy pantomimę. Ty oszibajeszsia, o, donna, You're wrong, my lady, Ti sbagli, Mona, Mylisz się, o donno, Lubow', uwy, nieizlecima. Love, alas, is incurable. L'amore, ahimè, è incurabile. Miłość jest niestety nieuleczalna. Ty żdiosz, kogda postawlu toćku. You expect me to see it through, Pensi che devo chiudere questa storia. Czekasz, gdy na tym zakończę, Ujdu, nie spiew swoju kanconu. To leave having not sung all the way my canzona. Che devo partire senza aver cantato fino la mia canzone. Odejdę, nie wykonując mojej canzonę. Ty oszibajeszsia, madonna, You're wrong again, madonna, Ti sbagli, Mona, Mylisz się, ma donno, Lubow' – nie sputnica Charona. Charon isn't love's guy! L'amore non è il compagno di Caronte. Miłość nie jest towarzyszką Charona. Kol połagajec Belladonna, If belladonna believes Se Belladonna credo, Gdy zakłada Belladonna, Szto strasc' moja, kak skarłatina, That my passion is a kind of scarlet fever, Che la mia passione è come la scarlattina, Że moja pasja jest jak szkarłatna gorączka, To zabłużdajeca sinijora, Then Miss is mistaken, La signora si sbagli. Signora się myli, Lublu ja daże w chołodinu. I love even in this weather. Amo anche nel ghiaccio. Uwielbiam nawet na mrozie. Nie stoic tratic słow naprasno. No use of wasting words for nothing. Non ha senso sprecare parole. Nie marnuj słów na próżno. Lubow' żiwa i nynie. Basta! Love's still alive today. That's basta! L'amore è ancora vivo. Basta! Miłość wciąż żyje. Basta! Like Mezzofanti, Nietzsche and Rilke, once I tried to write a poem in Russian. It turned out that I'd written it at the level of Mezzofanti, i. e., I'd managed to do it much better than both Rilke and Nietzsche had been able to do. But I gave up further experiments! Good things come in small packages! Jak Mezzofanti, Nietzsche i Rilke, kiedyś próbowałem napisać wiersz po rosyjsku. Okazało się, że napisałem go na poziomie Mezzofanti, czyli udało mi się to znacznie lepiej niż udało się Rilke i Nietzsche. Ale zrezygnowałem z dalszych eksperymentów! Jedna rzecz na raz. Come Mezzofanti, Nietzsche e Rilke, una volta ho provato a scrivere una poesia in russo. Si è scoperto che l'ho scritto al livello di Mezzofanti, cioè, ero riuscito a farla molto meglio di quanto non facessero Rilke e Nietzsche. Ma ho rinunciato a ulteriori esperimenti! Una cosa alla volta!

Just as long as we're on the subject, those wassails (toasts) regarding Iran and its art that I propose, are not a manifestation of the Oriental mentality, which I cannot have got by default, but sooner are a tribute to a European, Spanish, Latin tradition of mouthing sincere, albeit flowery, enthusiastic assessments and compliments. Further I could have exclaimed: "Ole!" By writing this I felt like being the latest "edition" of the Miguel de Cervantes Saavedra. Skoro o wilku mową, te zdrowie (toasty), ktore wniosłem ku czci Iranu i jego sztuki nie jest przejawem orientalnej mentalności, której nie mogę mieć domyślnie, ale prędzej jest przejawem europejskiej, hiszpańskiej, łacińskiej tradycji szczerego, choć kwiecistego, entuzjastycznego wyrażania uwag i komplementów. Dalej nawet mogłem by wykrzyknąć: "Ole!" Po napisaniu tego poczułem się jak ostatnia „edycja” Miguela de Cervantesa Saavedry.

The Seasons Pory roku WINTER 1. Tchaikovsky, January, played by Slava Richter Czajkowski, Styczeń, grany przez Slawę Richtera 2. Vivaldi, Winter, Classical guitar cover 3. Piazzola, Winter 4. Haydn, Winter 5. Gavrilin, Winter 6. Babak Amini, Snowdrops (Golbarf) (In the body of the post above Spójrz na dół postu powyższe).

La farruca originates from the Arabic word of `faruq` (`valiant`), and it is a masculine dance in a Flamenco style from Galicia which is danced now by women too (either dressed like men or in their dresses). A propos, la farruca is related to tango!). La farruca pochodzi od arabskiego słowa "faruq" ("mężny") i jest to męski taniec w stylu flamenco z Galicji, tańczony teraz również przez kobiety (ubrane jak mężczyźni lub w sukienki), la farruca jest związane z tango! Wanna learn steps and movements of La Farruca? Follow the Rhino! Chcesz nauczyć się kroków i ruchów La Farruca? Śledź Rhino! Wow! Bravo, Rhino! Ole! Faroukh is also a men' s name in the Middle East and Central Asia. Faroukh to także męskie imię na Bliskim Wschodzie i w Azji Środkowej. Ballet "Bolero" being performed by a Russian ballet star Far(o)ukh Ruzimatov. Balet "Bolero" w wykonaniu rosyjskiej gwiazdy baletu Farucha Ruzimatowa.

In Eshgh (This love) is a very beautiful music video with nice folks. I love every moment of it. Excellent work!

What else have got in common both cultures, Spanish and Persian? Guitar music. Classical guitar music. Iran and Persia on the whole (Iran plus its international diaspora) have got a helluva guitar virtuosi, both men and women, e.g., Vahid Iran Shahi, Lily Afshar, Babak Saeedi, Babak Amini, etc. Co jeszcze łączy obie kultury, hiszpańska i perska? Muzyka gitarowa. Klasyczna muzyka gitarowa. Iran i Persja jako całość (Iran i jego międzynarodowa diaspora) mają piekielnych wirtuozów gitary, zarówno mężczyzn, jak i kobiety, np.Vahid Iran Szachi, Lily Afszar, Babak Saeedi, Babak Amini itp.

Once I introduced you younger Framarz Aslani! Wanna me to remind you of him again?! Well, if you will! Poznaliśmy już mniej starszego Framarza Aslani! Pozwólcie, że przypomnę! https://poezja.org/utwor/182130-tylko-miłość-jest-słodka-i-piękna/ Kultury muzyczne i taneczne Iranu i Hiszpanii, z wszystkimi różnicami zewnętrznymi, są powiązane historycznie i genetycznie, a Cyganie byli nosicielami kultury perskiej na Półwyspie Iberyjskim. Nawet gitara wyewoluowała z irańskiego prototypu. Babak Amini playing oud, the Persian guitar Babak Amini gra na oud'ie, perskiej gitarze Irańczycy czują się jak krewni w latynoskim świecie i Kalifornii.

... safar kardam ke yabam balke yaram ra, najostamo gom kardam diyaram ra... Filmed in Cuba. Filmowanie na Kubie. Sung by Faramarz Aslani Played by Babak Amini Danced by Kate D'Alleva "YAR" ("(LADY)FRIEND") (from a songwriter Faramarz Aslani's Album "Midnight to Dawn", 2015) I wandered in search of my beloved ladyfriend. But I failed to find my love, and only left my country. Since the day I made up my mind to look for her, I have not found peace of mind anywhere. Don't erase me from your memory, my lost love. Come back and share my lonely bed with me. I dream about you every night. Hug me and free me from me myself. Silence kills me, call me. Spend your life with me. Śpiewane przez Faramarza Aslani'ego Grane przez Babaka Amini'ego Tańczona przez Kate D'Alleva Przyjaciółka (z albumu "Midnight to Dawn" autora tekstów i muzyki Faramarza Aslani, 2015) Wędrowałem w poszukiwaniu mojej kochanki. Ale nie udało mi się znaleźć swojej miłości i tylko opuściłem swój kraj. Od dnia, w którym zdecydowałem się jej szukać, Nigdzie nie znalazłem spokoju. Nie wymazuj mnie ze swojej pamięci, moja utracona miłość. Wróć i podziel się ze mną moim samotnym łóżkiem.. Śnię o Tobie każdej nocy. Przytul mnie i uwolnij mnie ode mnie. Cisza mnie zabija, wezwij mnie! Spędź ze mną swoje życie. فرامرز اصلانی ار سفر کردم که یابم بلکه یارم را نجستم یار و گم کردم دیارم را نجستم یار و گم کردم دیارم را از آن روزی که من بار سفر بستم به هر جایی که رفتم در به در هستم به هر جایی که رفتم در به در هستم فراموشم مکن من یار دیرینه ام بیا خالیست جای تو به بالینم تو را در خوابهای خویش میبینم در آغوشم بگیر از خود رهایم کن گرفتار سکوتم من صدایم کن میان روزهای خویش جایم کن Faramarz Aslani (in farsi فرامرز اصلانی‎) (born July 13, 1954) is an Iranian singer, guitarist, composer, songwriter, and producer. He was born in Tehran, graduated from the London University's College of journalism, and wrote for several Persian and English outlets in the UK in the early 70s. Upon returning to his homeland he worked for one of two English dailies and Persian journal until he was spotted by the president of CBS in Tehran. Faramarz Aslani's stylish guitar playing and singing made him a pop star in Iran. Since he introduced himself by his hit song "Ageh ye rooz", he has been one of the most respected musicians in Iran and the diaspora. He lives in Canada. And so does that handsome Persian guitar virtuoso Babak Amini who accompanied him. Two superstars! Faramarz Aslani (w farsi فرامرز اصلانی) (urodzony 13 lipca 1954) to Irański piosenkarz, gitarzysta, kompozytor, autor tekstów i producent. Urodził się w Teheranie, ukończył College of Journalism Uniwersytetu Londyńskiego, a na początku lat 70. pisał dla kilku perskich i angielskich wydawnictw w Wielkiej Brytanii. Po powrocie do ojczyzny pracował dla jednego z dwóch angielskich i perskiego dzienników, dopóki nie został zauważony przez prezesa CBS w Teheranie. Stylowa gra na gitarze i śpiew Faramarza Aslaniego uczyniły go pop gwiazdą w Iranie. Odkąd przedstawił hit "Ageh ye rooz , jest jednym z najbardziej szanowanych muzyków w Iranie i diasporze. Mieszka w Kanadzie. Tak samo jak ten przystojny perski wirtuoz gitary Babak Amini, który grał dla niego na gitarze. Dwie supergwiazdy! Music video `This love` (In Eshgh) featuring a rising star of the Iranian pop music, pop singer Rana Mansour from sunny California. Babak Amini accompanies her as a guitarist. This is Amini`s own music and lyrics. Teledysk `This love` (In Eshgh), w którym występuje wschodząca gwiazda irańskiej muzyki pop, piosenkarka Rana Mansour ze słonecznej Kalifornii. Babak Amini towarzyszy jej jako gitarzysta. To jest własna muzyka i teksty Amini. Babak Amini بابك امينى (born 1st April 1970, Tehran) was always amused by the world of music, and he started playing guitar in a style of Flamenco at the age of 10 and playing piano even earlier, from the age of 6. His first music teacher was a famous Iranian musician Shahrokh Partovi, then he managed to be a pupil of Simon Aivazian. "Tehran". The song dedicated to Teheran. Sung by Siamak Shirazi, accompanied by Babak Amini. "Teheran". Piosenka poświęcona Teheranowi. Śpiewane przez Siamaka Shiraziego, w towarzystwie Babaka Aminiego. Babak Amini entered the professional stage at the age of 18. His first album was introduced in 1990. Babak Amini بابك امينى (ur. 1 kwietnia 1970 r. W Teheranie) był zawsze rozbawiony światem muzyki. Zaczął grać na gitarze w stylu flamenco w wieku 10 lat i grać na pianinie jeszcze wcześniej, od 6. roku życia. Jego nauczycielem muzyki był znany irański muzyk Szachroch Partowi, następnie udało mu się zostać uczniem Simona Aiwaziana. Babak Amini wszedł na profesjonalną scenę w wieku 18 lat. Jego pierwszy album ukazał się w 1990 roku. La Farruca by Paco de Lucía brrilliantly played by Babak Amini. La Farruca Paco de Lucíi genialnie zagrany przez Babaka Amini'ego. A handsome gentleman with a God-given talent! Babak Amini`s playing the Peanut blossoms شكوفه هاي بادام زميني It`s not a concert, he`s playing for himself. And that silvery whistling of his! Przystojny dżentelmen z talentem otrzymanym od Boga! Babak Amini gra "Kwiaty orzeszków ziemnych" (شكوفه هاي بادام يميني) To nie jest koncert, on gra dla siebie. I ten jego srebrzysty gwizd! This "sketch" was later turned into a music video about the four seasons. Ten "szkic" został później przekształcony w teledysk o czterech sezonach. P. S. A nephew, a small child from an artistic family, was asked by adults, evidently for the rhetorical and educational purposes, a sort of "do you, a six-year-old child, know the seasons? How many [seasons] are there?" The child thought for a moment. Then he answered in a strange tone, as if questioningly, that there are five. The questioners kept silence for a long time and looked at him with the wide eyes, but the child continued: “Well, of course, Tchajkovsky, Vivaldi, Piazolla. There's also Haydn. And Gavrilin. I don't know anyone else". The new scene behind it was clearly worthy of a pen of a neoclassical author. But such a gentleman was not present during the conversation. But we've got to know by this moment that there is/are the sixth "Season(s)" by Babak Amini. Siostrzeńca, małego dziecka z artystycznej rodziny, dorośli pytali, ewidentnie w celach retorycznych i edukacyjnych, "czy ty, sześcioletnie dziecko, znasz pory roku? Ile są tych sezonów?" Dziecko pomyślało przez chwilę. Potem opowiedziało dziwnym tonem, jakby pytająco, że ich pięć. Pytający długo milczeli i patrzyli na niego okrągłymi oczami, ale dziecko kontynuowało: "Cóż, oczywiście Czajkowski, Vivaldi, Piazolla. Haydn też tam jest. I Gawrilin. Nie znam nikogo więcej". Nowa scena, która za nim stała, była wyraźnie godna pióra neoklasycznego autora. Ale taki dżentelmen nie był obecny podczas rozmowy. Jeśli chodzi o nas, to już w tej chwili wiemy, że pojawił (i) się szósty/e "Sezon(y)" przez Babaka Amini'ego. *** A noble hidalgo, maestro Amini! A grandee, maestro Faramarz Aslani! A beautiful and talented Rana Mansour! Three generations! Szlachetny hidalgo, maestro Amini! Wielki grand, maestro Faramarz Aslani! Piękna i utalentowana Rana Mansour! Trzy generacje! زنده باد ايران زنده باد تمامى هنرمندانى كه با عشق براى تعالى هنر ايران تلاش كردند! Long live Iran! Long live all the artistes who have been working with love for an excellence of the Iranian art! Niech żyje Iran! Niech żyją wszyscy artyści, którzy z miłością pracowałi i pracują dla doskonałości irańskiej sztuki!

In "Ciao, 2020" there are evident homoerotic motifs, albeit in a style of the burlesque parody. The plot with director Pallini turned out to be very popular with users of the Russian social network "VKONTAKTE". Urganti flirts with Pallini and Gudini, Gudini finds his partner on the dance floor. At the same time Urganti and Matteo flirt with their co-hostess and Ornella Buzzi, who plays the nympho celebrity. In real life only the actors who played Bascha and Pippo ll have been considered to be gays. But at the same time none of them has announced their having been gay so far. Gudini pretended to be gay when he starred in a female comedy show, but then he married a girl he fell in love with. W "Ciao, 2020" są ewidentne motywy homoerotyczne, choć utrzymane w stylu burleskowej parodii. Fabuła z reżyserem Pallinim okazała się bardzo popularna wśród użytkowników rosyjskiego portalu społecznościowego "VKONTAKTE". Urganti flirtuje z Pallinim, Gudinim, Gudini znajduje na parkiecie swojego partnera. Wszystko to sąsiaduje z flirtem Urganti i Matteo ze swoją współprowadzącą i Ornellą Buzzi, która gra celebrytkę nimfomankę. The Masks Show, Jack Rabbit Slim's Dance in a Wild West saloon decorated with a pair of Red banners with Hammer & Sickle. W życiu, w rzeczywistości tylko aktorzy, którzy grali Bascha i Pippo ll, są uważani za gejów. Ale jednocześnie żaden z nich nie przyznał jeszcze otwarcie, że jest gejem. Gudini udawał, że jest gejem, kiedy grał w kobiecym programie komediowym, ale potem poślubił dziewczynę, w której się zakochał. In "Ciao, 2020" ci sono evidenti motivi omoerotici, sebbene in uno stile della parodia burlesca. La trama con il regista Pallini è molto apprezzata dagli utenti del social network russo "VKONTAKTE". Flirta de Urganti con Pallini e Gudini; Gudini trova la sua compagna sulla pista da ballo. Allo stesso tempo Urganti e Matteo flirtano con la loro co-conduttrice e Ornella Buzzi, che interpreta la celebrità ninfomane. Nella vita reale solo gli attori che hanno interpretato Bascha e Pippo ll sono stati considerati como i gay. Ma nello stesso momento nessuno di loro ha fatto coming out. Gudini fingevо di essere un gay quando interpretavo in spettacoli di una troupe comica puramente femminile, ma poi ha sposato una ragazza di cui si è innamorato.

Nikola Bascha i Danilo Miluccie La Baldoria ("Our wild partays"("The Spree"), "Imprezujemy jak nikt" ("Hulanka") Karaoke in Italian -Dove abiti? -A casa. -Come stai? -Sto bene. -Hai un objettivo? -Cucino il contenuto come il cuoco. That stupid dialog contains the references to Milucci's this and other music videos and therefore has got more than one comic superficial meaning. Inner and superficial meanings co-exist, having got the equal rights to existence. The second meaning is available to fans and connoisseurs of the artist's songs. Ten głupi dialog zawiera odniesienia do tego i innych teledysków Milucciego i dlatego ma więcej niż jedno komiczne powierzchowne znaczenie. Znaczenia wewnętrzne i powierzchowne współistnieją, mając równe prawa do istnienia. Drugie znaczenie jest dostępne dla fanów i koneserów piosenek tego artysty. Questo stupido dialogo fa riferimento a questo e ad altro video musicali di Milucci e quindi ha più di un significato comico superficiale. Significati interni e superficiali coesistono, avendo pari diritti di esistere. Il secondo significato è disponibile per i fan e gli intenditori delle canzoni dell'artista. The Russian original music video Oryginalny rosyjski teledysk Video musicale originale russo "Diko tusim"

Rosalba Castelletti laRepubblica 02 GENNAIO 2021 Per 53 minuti tutti parlano in italiano e le celebri canzoni russe interpretate sono tradotte e adattate in italiano. ... Una satira grottesca, ma soprattutto una grande dichiarazione d’amore all’Italia e alla canzone melodica nostrana. During 53 minutes everyone speaks in Italian, and the famous Russian songs are all rendered into Italian. ... A grotesque satire, but above all a great declaration of love for Italy and our local melodic song. Przez 53 minuty wszyscy mówią po włosku, a słynne rosyjskie pieśni są tłumaczone i adaptowane na język włoski. ... Groteskowa satyra, ale przede wszystkim wielka deklaracja miłości do Włoch i naszej lokalnej melodyjnej piosenki. *** Cristiano Sala Il Messaggero 31 Dicembre 2020 Gli stereotipi della tv nostrana a cavallo degli '70 e '80 diventano delle perle creative, al servizio di un messaggio bello che unisce in questa epoca di divisione forzata. ... Adorabile Follia. The stereotypes of Italian TV at the turn of the 70s and 80s become creative pearls at the service of a beautiful message that unites in this era of forced division. ... Adorable Madness. Stereotypy włoskiej telewizji przełomu lat 70. i 80. stają się kreatywnymi perełkami w służbie pięknego przekazu, który łączy się w dobie przymusowego podziału. ... Urocze szaleństwo.

Ponownie udźwiękowiony fragment filmu "Szczęśliwego Nowego Roku", 1975, to tylko gag, żart, reakcja młodych ludzi na to, że ten piękny film był emitowany w wielu kanałach telewizyjnych przez dziesięciolecia w Nowy Rok. Eugeniusz: Mamo, przyjechała moja Nadia. Nаdija: Czy uważasz mnie za dziwkę? Matka: Tak! To, że Barbara Brylska jest zaangażowana w tę scenę, sprawia, że komiczny, niezupełnie przyzwoity dubbing, staje się jeszcze bardziej śmieszny, ponieważ film pokazuje prawdziwą, czystą miłość dwojga samotnych serc. A wszyscy Rosjanie znają ten film i piosenki z niego na pamięć! Barbara Brylskaya była kochana i teraz kochana przez wszystkich mężczyzn w Rosji. I podzielam ich uczucia. Sam oglądałem Anatomiju miłości ... 36 razy! https://youtu.be/JI3kwSDz2x0 Jan Nowicki, Roman Załuski, Alina Peсhowska, Ireneusz Iredyński,Tadeusz Boy-Żeleński i ona, niezrównana, boska polka, perła rodzimego kraju i superstar światowego kina. Wygląda na to, że to moja deklaracja miłości! I tak jest!