Dima Kartonof

posłuchaj jak liście wątłej brzozy szeleszczą w gorących podmuchach za szybą miły chłód klimatyzacja na full frajerom żar w gardła suche patrz jak źdźbła ledwie zielone miażdżone kołami twojego pickupa za rok już nie odrosną poczujesz żar strumieni asfaltu i odlanego z betonu miasta jesteś kimś parkując na niebieskiej kopercie swój czas i kroki odmierzasz złotem po tobie choćby pył i koleiny w błocie sczeźniesz z braku cienia patrząc na swoje dzieci o spękanych twarzach

@OloBolo a to ci teleranek :))))

@Dag :D:D:D

Milczenie spod lady... :) W głowie na półkach tylko kwaśne jak ocet refleksje o życiu.

@Dag nie miałem tej... przyjemności?? :) Ot takie fraszkowanie :)

@Dag ta gonitwa jest czasami nie do wytrzymania.

@Dag Bardzo dziękuję za odwiedziny i ciepłe słowa:)

@Dag Ten za oknem bywa różny. Podobnie jak ten wewnątrz. Dzieciństwo ma tak wielkie znaczenie w całym późniejszym życiu, że napawa mnie to wręcz lękiem, gdy myślę, o swojej roli w życiu Syna. Wiem, jak daleko mi do wzorca.

@Waldemar_Talar_Talar a dziękuję Waldemarze, że odwiedziłeś :)

głosił słowo jako ojciec, syn I duch pośród Napoleonów a konkretnie - dwóch

buszek kłębuszek, bardzo go lubię, przyznać to muszę :D:D:D

@Gosława niewątpliwie;)

On jej stanął miłością w gardle Ona mu była solą w kroku

@Starzec Ładny obraz :)

Twój wiersz ma dla mnie rytm monologu standupera... cokolwiek to znaczy :D tak wogóle bardzo mi się podoba :D

@Sennek dziękuję:)

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję i również pozdrawiam :) @Anastazja Sokołowska bardzo dziękuję:) @Leszczym w pas się kłaniam:)

Dziękuję :)

@Gosława Zależy mi na około-morskiej nomenklaturze :) Mewy, flauta, ocean... no wiesz :)

skwirzą w głowiemyśli jak mewy czarneich zmaganie nieustannew turbulencjach wspomnieńhoryzonty zdarzeń w szklewątpliwe prognozy na flautębez kotwicy po suchym dniecała naprzód! / fot. @dmoffski

@Marek.zak1 ubawionym

@Marek.zak1 @Marek.zak1 Ty Zbóju :D

Szczęśliwi, co mają wypukłe pępki. To chyba udzie w parze z wklęsłym brzuchem ;)))

@error_erros Twoja interpretacja jest dla mnie szalenie ciekawa. Inna, niż moje intencje, ale chcę podkreślić, że to bardzo dobrze. Właściwie otworzyłem oczy. Dziękuję!

dobrze mi w pozycji leżącej nie unosząc powiek śledzę ruch słońca wydłużam swój cień chyli się dzień kapłanka ciszy bosa masuje mi skronie ustaję w punkcie rosy z ziemi unosi się mgła i wstęgi myśli pozbawionych domu kiełkuje łza