Bronisław Suchy

@Pia @Lahaj @Gerber Życie i sztuka tworzą pewną spójność. POZDRAWIAM.

* długo dojrzewała niosąca wodę od rytów skalnych po rebekę śniado czarne dziewczęta afryki przez obrazy „pikasów” do europy spragnionej egzotyków *

POZYTYW DLA Frustratów. @Waldemar_Talar_Talar POZYTYW DLA Frustratów.

@Bogumił trudno sobie cokolwiek wyobrazić.

Moja myśl przewodnia jest taka: Wszystkie epoki odpływają w przeszłość i nasza też odpłynie, może nawet jako ostatnia. Jeżeli nastąpią jednak następne to o naszej potomni być może będą myśleć podobnie jak my o średniowieczu.

* odpływamy powoli w średniowiecze z całym balastem co mamy i nas otacza z ksiąg wiadomości dobra i zła z wiedzą o dziurach w kosmosie * z włosami na głowie które patron liczy stróż naszych myśli i kroków z płomieniem w sercu - pośród nocy i dnia * odpływamy powoli refrenem każdy wiek się zamyka myślą pyszną karła - co sięga do gwiazd i w głębię atomu nieskończoną. *

Dziękuję za pozytywne zrozumienie przesłania

* jak przyjemnie zwinąć się w kłębek słuchać wód podskórnych wołanie niechaj matka ziemia nam powie co na liściach dłoni pisane * gdy oczyma franciszka wzruszony czujesz nieba skarb gwiezdny i ziemi już nie groźne wieczności otchłanie *

Dziękuję wszystkim za przeczytanie i komentarze.

* misa wieczorna pełna ryb rumieni się kwiat nieba płynie wysoko ptasi krzyk i ronią liście drzewa * misa wieczorna pełna łez gdy ronią liście drzewa płynie wysoko ptasi krzyk rumieni się kwiat nieba * misa poranna pełna snów nadzieją śpiewająca roniąca złotem liści z drzew na powitanie słońca. * misa szpitalna pełna krwi za oknem nagie drzewa tam cichy błękit nieba lśni i dal głęboka śpiewa *

@light_2019 Dziękuję za uwagi, godne przemyślenia' pozdrawiam Was wszystkich i Każdego z osobna.

* a teraz wybuchnąć chcę chociaż krzykiem karła przeciwko wybuchom słonecznym zagrażającym mojej planecie dopóki ta moc śladów stóp naszych jeszcze nie starła * obudź się skocz póki czas drugiemu do gardła wołają szaleni prorocy tam po drugiej stronie płonącej żyrafy niczego nie ma – bezkarni i nie dosięgnie was miecz Archanioła wołają przez wieki * na wolno opadających liściach dopóki jesiennych zawieszam me słowa nadzieją zamysłu że wiosna gdzieś kiedyś inna zakwitnie otworzy się nowa w anty przestrzeni droga. *

@Krakelura Dobrze się czyta,lecz nie wszystko jest mi jasne. Ale pewnie tak być musi. Pozdrawiam.

@Annie_M Zakradł się błąd który już poprawiłem. Czy o to chodziło? @Kabaddi Ta poprawka muszę przyznać, też jest godna uwagi. Dziękuję Wszystkim za chwile uwagi.

* my spokrewnieni z martwą materią prochem ziemi z siostrą mrówką bratem huczącym wodospadem władcy wiary niewiary czytający biblię i historię kosmosu wciąż jutra niepewni jak i wieczności czekamy spełnienia słów wypowiedzianych na pustyni na górze *

@Bogumił Dziękuję Ci Przyjacielu.Trzymajmy się razem.

@Zoren Gig Dziękuję i również pozdrawiam.

* * * nie poznaliście mnie chłopca z dolnego pokładu łajby odysa i moich pięści rosnących do buntu na górnym pokładzie wśród śpiewu syren gdzie przyspieszonym rytmem wiosłowała głucha załoga ja jeden wolny mały niewolnik miałem możliwość wyboru. * to ja - wyzwoleniec w szeregach dumnych spartan pracując włócznią i tarczą ginę ugodzony * lecz kiedy duch nasz uniósł się nad pobojowiskiem cofnęły się kohorty dzikiego wroga * to ja podszyty strachem szarak – bohater mimo woli gnany naganem enkawudzisty. * trawiła mnie tajga nie ocaliła pomoc daleka sąsiedzka ja człowiek odmiennej wiary co tutaj robię w tym tłumie zbrojnych niewolników. *

@Bogumił więc dodam coś jeszcze

Prosto z mostu, po chłopsku.!

@Bogumił Bardzo zgrabnie i pięknie opowiedziane. W moim guście. Klasyka.

@Bogumił Temat dla mnie również bliski. Historiooo....

* my pierwotni na przestrzeni dziejów wszechświata dzicy pożeracze boskiego chleba skaczący z nowym jabłkiem rajskiego drzewa głusi na chichot węża z buntem na miecz anioła który nie siecze jeszcze lecz woła *

@Waldemar_Talar_Talar Chyba jednak ci pierwotni mężczyźni bardziej chadzali z maczugą i dzidą, a kobiety z motyką o ile ją znały. Twoja uwaga jednak poszerza mi pole widzenia ludzi pierwotnych. Może coś jeszcze zakiełkuje. Dziękuję i pozdrawiam.

* to ja człowiek pierwotny z maczugą na słońce idę z wiarą nad podziw mocną słońce przebijam dzidą * mój sen i jawa to jedno w szamańskim istnieją splocie napina się łuku cięciwa w moim szelmowskim oku * i cel namierza nie krwawy bo przecież to wszystko o mili jest tylko niewinną igraszką *