wjola

da ryba rak i Ikar aby rad a raz sam o masz ara ;)

oj tak to z nami bywa ;)

bardzo dziękuję za miłe słowa i również zdrówka :) to mój pierwszy wiersz po dłuższej przerwie, więc tym bardziej cieszą takie opinie :)

dzięki :)

dzięki :)

o dni spoko oko spin do do pędu na nudę do o butnego dog momentu bo wesoło koło se w rytmie toczy z co te im Tyr a wyrazy zarywa

no szacuneczek! (e z cen u ca z son) ;)

a moja chałupa co roku bielona jak stała tak stoi całe wieki ona ;)

wysypały się uschnięte liście stare myśli wszystkie zwiędłe kwiaty wyblakłe resztką barw malują szary chodnik z wiatrem jak w kalejdoskopie odpoczną pod śnieżną pierzyną nim zginą a ja zasiewam nowe pomysły na życie lekko z wiosną wyrosną

a kruk i kurka? a Marka makrama?

y.. boski miks oby ;)

hihi, przypomniał mi się skecz Kryszaka, jaki to straszny huk nagle usłyszał i przerażony.. stwierdził, że włos spadł mu na gazetę :)))

ano jako ok! aj ona! :)

dla mnie to słowa najważniejsze w tym wierszu, wszelkie nieprzychylne zamieszczone tu komentarze, świadczą, moim zdaniem, o niezrozumieniu tematu, odbiór nie tyle świadczy o autorze, co o czytelniku ;) a jeśli wiersz porusza, to tym lepiej dla autora :)

o i wino, oni wio! ;)

Mari_anna_ dzięki :) piękne zdjęcie :)

a Monika? kino ma ;)

w las ot – sto salw! ;)

ale Ela!

ano skoro może... jeżom o! rok Sona ;)

nie sposób zaprzeczyć ;)

w ciemności nie rozróżniamy kolorów podczerwień nie ma palety barw On jest Jasnością :)

Ada psa da, Ada spada ;)

tam e… o! po to poemat! :)

ano ona * ;) *tak sobie żartujemy :)