WarszawiAnka

@_Marianna, , @Radosław: Dziękuję. :)

@MIROSŁAW C. : Dziękuję za Twój głos. :) @Natuskaa : Dziękuję za Twój głos. :)

@Radosław : Dziękuję za Twój głos. :) Odniesienia są nieuniknione, a nawet konieczne, ale mogą też okazać się niebezpieczne. Trzeba też uważać, aby poszukiwania nie stały się dreptaniem w miejscu, uderzaniem głową w mur. Dziękuję za refleksje - i cieszę się, że wiersz pobudza do refleksji. :) Pozdrawiam

@Dag : Dziękuję za Twój głos. :) Pięknie to ujęłaś - i masz zupełną rację. Trzeba głęboko wejrzeć w siebie, by nie dać się zwieść różnym samozwańczym przewodnikom. Dziekuję i pozdrawiam :)

@duszka , @Bogdan Brzozka : Dziękuję. :)

Kiedy wkleję - dam znać. Też jest wizualny, choć w inny sposób. Pozdrawiam

@_Marianna, : Dziękuję za Twój głos. :) Na odpowiedzi czasu nie warto czekać - może je przynieść za późno, albo wcale. Trzeba je zdobywać samodzielnie. Zły ideał to perfekcjonizm - ideał na siłę. Peelka wędruje ku własnej, osobistej doskonałości, krok po kroku, potykając się, gubiąc i popełniejąc błędy, ale nie przestając marzyć... Dziękuję i pozdrawiam

@Marek.zak1 : Dziękuję. :)

@iwonaroma : Dziękuję za Twój głos. :)

Scio me nihil scire? :) Pozdrawiam

@Bogdan Brzozka : Dziękuję za Twój głos. :) Poszukiwanie ideału jest wpisane w ludzką naturę. Na tej drodze porażki przeplatają się z sukcesami. Czasami fiasko okazuje się ostatecznie zyskiem, a zysk - przegraną... Dziękuję za refleksje i pozdrawiam P.S. O fiasku mam osobny wiersz...

@Franek K : Dziękuję za Twój głos. :) Poezja wizualna zawsze mnie intrygowała, jednak w tym przypadku forma zaczęła się wyłaniać samoistnie - po czym trochę ją dopracowałam. :) Dziękuję i pozdrawiam

Uniwersalne przesłanie. Pozdrawiam

@duszka : Dziękuję za Twój głos. :) Masz rację, Duszko - rozpoznanie zagubienia jest najtrudniejsze. Zwłaszcza, kiedy wszystko wskazuje, że idzie się we właściwym kierunku. Wszystko - poza własnym doświadczeniem. Dziękuję i pozdrawiam

przecież gdzieś musi istnieć wzorzec własnego ja pierwowzór model ideał może w zasięgu ręki jak odciąć zbędne skrawki jak wyszlifować szorstkość jak polerować powierzchnię by sięgnąć po doskonałość nie mów że to niemożliwe proszę nie studź zapału nie zrażaj i nie zniechęcaj dopóki szukam żyję

@dot. , @Franek K : Dziękuję. :)

Najbardziej mi się podoba ostatnia zwrotka. Pozdrawiam

Czasem kiedy się połowy błędnie dobierają, to przyprawia o ból głowy wybuchowa całość.

Dużo zdrowia życzę!

@VaruVaeri : Dziękuję za Twój głos. :)

@Nata_Kruk : Dziękuję. :)

@Nata_Kruk : Dziękuję za Twój głos. :) Dobrze odczytałaś: niepokój jest udziałem nie tylko Peelki, ale też autorki. Skąd się bierze - trudno powiedzieć. To dobrze, że u Ciebie księżyc nie wywołuje obaw. :) Dziękuję i pozdrawiam

Witam na Forum! :) Prosty i urokliwy wiersz. Przeczytałam z przyjemnością. Usunęłabym jednak nadmiar "i" z pierwszej części - samo wyliczenie wystarczy. Pozdrawiam

@Franek K : Lepiej napisać, niż w milczeniu znosić. :) Pozdrawiam

Wiersz do rozpowszechniania. Pozdrawiam